Και τεκμηριώνουν την άποψη τους με ένα παράδειγμα:

"Φανταστείτε ότι αγοράσατε ένα σπίτι και για να το ασφαλίσετε έπρεπε να αγοράσετε κάλυψη από τον κατασκευαστή. Φανταστείτε τώρα ότι το σπίτι σας σχεδόν καταστράφηκε από πυρκαγιά, η δυνατότητα όμως που έχετε για να πάρετε αποζημίωση εξαρτάται από μια επιτροπή ανώνυμων κατασκευαστών που συναντώνται στα κρυφά για να ψηφίσουν αν θα σας δώσουν την αποζημίωση. Αν αρνηθούν, το πάνελ δεν χρειάζεται να σας δώσει εξήγηση, δεν σας επιτρέπεται να εξετάσετε τα πρακτικά των κεκλεισμένων των θυρών συζητήσεων και δεν έχετε δικαίωμα έφεσης", λένε χαρακτηριστικά οι συντάκτες του Bloomberg.

Οι συντάκτες του Bloomberg στηλιτεύουν επίσης την "μυστικοπάθεια" στη λήψη αποφάσεων εκ μέρους της ISDA, αλλά και στην δημοσιοποίηση της επεξήγησης για την απόφαση:

Επισημαίνουν χαρακτηριστικά πως: "Λόγω της ελληνικής κρίσης, η ένωση ήταν αρκετά... απασχολημένη. Ήδη αποφάσισε την 1η Μαρτίου ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, μέχρι στιγμής, δεν αποτελεί πιστωτικό γεγονός, και αυό σημαίνει ότι δεν ενεργοποιούνται τα CDSs. Μπορεί να ήταν η σωστή απόφαση. Όμως, στη συγκεκριμένη συνεδρίαση δεν συμμετείχε κανένας... απ' έξω. Δεν δημοσιοποιήθηκε κανένα έγγραφο. Και όταν η επιτροπή αποφάσεων εξέδωσε την απόφαση, απλώς παρασχέθηκε μία εξήγηση 300 λέξεων. Σε ό,τι αφορά τους αγοραστές των CDSs, δεν δόθηκε καμία ευκαιρία για έφεση".

Εν συνεχεία, μιλούν για άγνωστα πρόσωπα που λαμβάνουν τις αποφάσεις, οι οποίες αποδίδονται στα ονόματα των εταιρειών που εκπροσωπούν, μεταξύ αυτών την JP Morgan Chase, την Goldman Sachs, τη Morgan Stanley και την PIMCO. Επιπλέον, δεν είναι γνωστό ούτε το οικονομικό μερίδιο αυτών των εταιριών στο ελληνικό χρέος, παρά το γεγονός ότι αυτές οι πληροφορίες ενίοτε είναι διαθέσιμες σε ανακοινώσεις προς τις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές, σημειώνει το Bloomberg.

"Η αλήθεια είναι ότι το ποσό που βρίσκεται στο τραπέζι είναι σχετικά μικρό -περίπου 3,2 δισ. δολάρια καθαρά. Όμως το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι η αξιοπιστία των διαδικασιών της ISDA, όπου η Ελλάδα είναι η πρώτη από μια σειρά πιθανών δοκιμασιών. Εάν η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία ή οποιαδήποτε άλλη προβληματική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιλέξει την αναδιάρθρωση του χρέους της όπως έκανε η Ελλάδα, η μέχρι τώρα... σκιώδης ISDA μπορεί να γίνει πασίγνωστη", σχολιάζει.

Μονόδρομος η επιλογή των CDS αν ενεργοποιηθούν τα CACs

Η επόμενη δοκιμασία, αναφέρουν οι συντάκτες του πρακτορείου, μπορεί να έρθει σήμερα το βράδυ, όταν οι ιδιώτες ομολογιούχοι θα πρέπει να αποφασίσουν εάν είναι πρόθυμοι να ανταλλάξουν τα υφιστάμενα ελληνικά ομόλογα με νέα, στο πλαίσιο της διαδικασίας αποδοχής «κουρέματος» που ξεπερνά το ήμισυ της ονομαστικής αξίας των υφιστάμενων ομολόγων. Εάν η ελληνική κυβέρνηση δεν εξασφαλίσει συμμετοχή 75% στο «κούρεμα», θα επιβάλει νομικά σε όλους τους ιδιώτες πιστωτές να συμμετάσχουν στην ανταλλαγή. Εάν συμβεί αυτό, τότε η ISDA μπορεί να μην έχει άλλη επιλογή από το να κηρύξει την αναδιάρθρωση εξαναγκαστική και όχι εθελοντική και να ενεργοποιήσει τα CDSs.

Τι λέει η ISDA

Η ISDA, από την πλευρά της, υπεραμύνεται των διαδικασιών της, υποστηρίζοντας πως τα μέλη του πάνελ πρέπει να έχουν πείρα στην αγορά. Πέντε από τα 15 μέλη της επιτροπής για τα ελληνικά CDSs είναι από την πλευρά των αγοραστών, αντιπροσωπεύουν δηλαδή επενδυτές όπως τα αμοιβαία κεφάλαια. Για να αποφασιστεί ένα πιστωτικό γεγονός απαιτείται υπερπλειοψηφία 12 ψήφων από τους 15, που σημαίνει ότι τα μέλη του πάνελ που αντιπροσωπεύουν την πλευρά των πωλητών -που εκπροσωπούν κυρίως τις μεγάλες τράπεζες- δεν μπορούν να περάσουν μια απόφαση που είναι επωφελής μόνο γι' αυτούς. Επιπλέον, όπως σημειώνει η ISDA, το CDS είναι δεσμευτικό νομικό συμβόλαιο στο ποίο έχουν συμφωνήσει όλοι οι συμμετέχοντες. Τα σχετικά έγγραφα είναι εξαιρετικά αναλυτικά, 100 σελίδες γεμάτες με ορισμούς των πιστωτικών γεγονότων και άλλους νομικους όρους.

Σύμφωνα με το Bloomberg, η αγορά των CDSs, χάρη στην ISDA και των πιέσεων από τη New York Fed, ήδη λειτουργεί με πολύ πιο ομαλό τρόπο σε σχέση με λίγα χρόνια πριν. Μέχρι το 2009, το ερώτημα για το εάν είχε προκύψει πιστωτικό γεγονός διευθετούνταν μεταξύ του αγοραστή και του πωλητή του κάθε CDS. Μία σημαντική χρεοκοπία θα μπορούσε να είχε επιφέρει οικονομική καταστροφή. Ωστόσο, η αγορά των CDSs θα μπορούσε να ωφεληθεί ακόμα περισσότερο εάν δημοσιοποιούνταν οι διαβουλεύσεις της ISDA - τα πρακτικά θα μπορούσαν να δημοσιοποιούνται μία ή δύο εβδομάδες μετά την ανακοίνωση της όποιας απόφασης, όπως κάνει η Fed σε ό,τι αφορά τη νομισματική της πολιτική.

Επίσης, μνημειώδεις αποφάσεις που αφορούν δισεκατομμύρια δολάρια θα έπρεπε -ιδανικά- να λαμβάνονται από μια εξωτερική, ανεξάρτητη ομάδα. Η ISDA ήδη διαθέτει τέτοιες ομάδες, όμως τις αξιοποιεί μόνο στην περίπτωση όπου μια επιτροπή αποφάσεων δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη συμφωνία της υπερπλειοψηφίας και χρειάζεται να παραπέμψει το ζήτημα σε ένα ουδέτερο πάνελ.

"Σε οποιαδήποτε αγορά, η μυστικοπάθεια προκαλεί τον φόβο. Οι πιστωτικές αγορές θα πρέπει να έχουν εξαιρετική εμπιστοσύνη ότι οι αποφάσεις για τα πιστωτικά γεγονότα λαμβάνονται καλή τη πίστει. Και οι επενδυτές πρέπει να πιστεύουν πως έχουν δίκαιη αντιμετώπιση. Αν θεωρήσουν πως η ασφάλιση κατά της χρεοκοπίας δεν τους προστατεύει πλέον, τότε μπορεί πολύ απλά να αποφύγουν την κατοχή ομολόγων της Ιρλανδίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, υπονομεύοντας την αγορά των CDSs και θέτοντας σε κίνδυνο την ικανότητα αυτών των χωρών να επιβιώσουν από την κρίση χρέους", καταλήγουν οι συντάκτες του Bloomberg.