Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στην πολύκροτη υπόθεση που ξεκίνησε με την παραίτηση των δύο οικονομικών εισαγγελέων έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Κι αυτό γιατί η κοινωνία, που με τα άνισα φορολογικά μέτρα των τελευταίων ετών έχει απωλέσει κάθε εμπιστοσύνη στην έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης, αναμένει να δει το κοινό περί δικαίου αίσθημα να ικανοποιείται έστω από την απονομή δικαιοσύνης απέναντι σε αυτούς που, είτε εκμεταλλεύτηκαν τα αξιώματα τους για την προώθηση προσωπικών συμφερόντων, είτε ακόμη χειρότερα ενήργησαν για λογαριασμό τρίτων.

Εν ολίγοις, οι πολίτες περιμένουν να δουν έμπρακτα πως η Ελλάδα, ξεκινώντας από τη Δικαιοσύνη έχει αφήσει πίσω της τα σκάνδαλα και μετατρέπεται σε ένα σύγχρονο κράτος, που εφόσον ενεργήσει αντιστοίχως με πυγμή και διαφάνεια και στην οικονομία πολεμώντας τα οργανωμένα συμφέροντα που εμποδίζουν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, μπορεί να δει λευκή μέρα και στα φλέγοντα ζητήματα που αφορούν την ελληνική οικονομία και την λαϊκή, κατά πως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, απαίτηση για παραμονή στη ζώνη του ευρώ.

Τυχόν σκιές, εσωστρέφεια και ένθεν και ένθεν διασπορά φημών σε πολιτικό επίπεδο μόνο καταστροφική θα μπορούσε να είναι ειδικά στο παρόν timing, όπου όλα τα βλέμματα θα έπρεπε να είναι στραμμένα στην εκ των ων ουκ άνευ εξασφάλιση της επιτυχούς διαπραγμάτευσης για το PSI και τη νέα δανειακή σύμβαση. Αυτό φυσικά το γνωρίζουν οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς, οι οποίοι έχουν μάλιστα εξασφαλίσει πως το έργο τους δε θα παρεμποδιστεί, εφόσον η επίμαχη τροπολογία που αφαιρούσε τα καθήκοντα τους έχει αποσυρθεί, ενώ το βιογραφικό τους και μαρτυρίες ανθρώπων που τους γνωρίζουν καλά σκιαγραφούν το προφίλ δύο αδιάφθορων και ικανών ανδρών που δεν έχουν φοβηθεί να τα βάλουν με τα κατά τόπους συμφέροντα.

Όπως ανέφεραν σε αυτό που με χθεσινές τους δηλώσεις εμφανίζεται να πρόκειται για «πρόχειρο σημείωμα» και όχι ως το τελικό υπόμνημα, «Θα ήμασταν, αναντιλέκτως, ανάξιοι και ριψάσπιδες, εάν τα προεκτεθέντα αισθήματα και οι συναφείς ενδεχόμενες αντιδράσεις, έστω εκφεύγουσες των συνήθων πλαισίων δεοντολογίας, μας οδηγούσαν σε υποβολή παραιτήσεων και εγκατάλειψη της υπηρεσιακής μας αποστολής ημιτελούς, επί συγκεκριμένων σοβαρών εκκρεμών υποθέσεων.». Κοινώς, οι δύο εισαγγελείς ανέφεραν το αυτονόητο: Όποιος φοβάται πάει σπίτι του.

Πηγές του Αρείου Πάγου, όργανο που βαρύνεται στα μάτια της κοινής γνώμης με το ότι αρχειοθέτησε στο άψε-σβήσε μία υπόθεση με πολλές πολιτικές προεκτάσεις, διαδίδουν από χθες πως οι δύο εισαγγελείς δεν είπαν ποτέ ονόματα, και πως οι δύο άνδρες επανήλθαν στο προσκήνιο βαπτίζοντας το υπόμνημα τους, «πρόχειρο σημείωμα». Η καυτή πατάτα, βρίσκεται λοιπόν στα χέρια των κ.κ. Πεπόνη και Μουζακίτη, που έχουν τη δυνατότητα να διαλύσουν τις σκιές γύρω από την υπόθεση, καθώς οι «δυσώδεις ατραποί ονοματολογίας», που στηλίτευαν στο σημείωμα τους, αποτελούν πλέον μόνοδρομο. Ειδάλλως, όταν η σκόνη από την υπόθεση κάτσει, στη συνείδηση της κοινής γνώμης θα έχει γραφτεί μία και μόνο λέξη: «Κουκούλωμα».

Δ.Κώτσος
[email protected]