Η αγορά είναι πλέον για λίγους, εκείνους που έχουν ρευστότητα, την οποία περιμένουν και δεν τη διοχετεύουν στο σύστημα. Τα ξένα funds ουσιαστικά σορτάρουν τις τιμές καικυρίως τις μετοχές εκείνες στις οποίες παρατηρείται μεγάλη εμπορευσιμότητα, που δεν είναι άλλες από τις τράπεζες από τα χαρτιά του 20άρη. Για το λόγο αυτό, εξηγούν παράγοντες της αγοράς, βλέπουμε μαζί με τα ξερά να καίγονται και τα χλωρά.


Το θέμα δεν είναι ότι οι τράπεζες "φυτοζωούν" στο ταμπλό και πως δεν υπάρχουν αγοραστές σκούπα, ακόμα σε αυτά τα ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα τιμών. Το θέμα είναι ότι οι πωλήσεις περνούν και σε μιά σειρά από άλλες μετοχές που έχουν εμφανίσει αντιστάσεις, αλλά και λόγω των αποτελεσμάτων τους ξεχωρίζουν, όπως η ΕΧΑΕ, ο Μυτιληναίος, τα Folli Follie, τα ΕΛΠΕ (σ.σ. ανακοινώνουν αποτελέσματα), Ελλάκτωρ, αλλά και οι ΔΕΚΟ, ΟΤΕ και ΟΠΑΠ, που υποτίθεται ότι οδεύουν προς ιδιωτικοποίηση.

Η επισήμανση της Emporiki Bank για τα τεκταινόμενα στην αγορά είναι ότι, ο «Γενικός Δείκτης έχει υποχωρήσει περίπου 450 μονάδες από τα υψηλά του έτους και ακόμη δεν υπάρχει μια αξιόπιστη ένδειξη ότι έχει καταγραφεί το χαμηλό έτους. Ενδεχόμενη καθοδική διάσπαση των 1.300μ θα αυτοτροφοδοτήσει και θα επιταχύνει την ισχύουσα πτωτική τάση. Στην αντίθετη περίπτωση, κομβική η αντίσταση των 1.365μ για μεταστροφή της τάσης.


Για να εντοπίσουμε την επόμενη ισχυρή ζώνη στήριξης», αναφέρει η χρηματιστηριακή, «θα πρέπει να ανατρέξουμε στην χρονική περίοδο 1994-1997, στη ζώνη τιμών 1.210-1.160μ. Σε υψηλότερα επίπεδα εντοπίζονται ασθενείς στηρίξεις στις 1.285μ και 1.250μ.». Επίσης, «ενδεχόμενη ανοδική κίνηση, για να μην εκληφθεί ως βραχύβια ανοδική αντίδραση, πρέπει να επεκταθεί υψηλότερα των αντιστάσεων στις 1.360 -1.370 και να συνοδεύεται από αύξηση του όγκου των συναλλαγών. Σε μια τέτοια εξέλιξη, ο αρχικός ανοδικός στόχος προσδιορίζεται στις 1.428μ, αλλά το σημαντικότερο σε αυτή την περίπτωση θα είναι η "ακύρωση" του πολύμηνου πτωτικού καναλιού και η "επικύρωση" της ευρύτερης περιοχής των 1.300μ, ως χαμηλότερο σημείο για τις επόμενες - τουλάχιστον - εβδομάδες. Οι αντιστάσεις βγαίνουν στις 1.345μ, 1.390μ και 1.435μ.».

Από την πλευρά του ο υπεύθυνος επενδυτικής στρατηγικής της Πήγασος Χρηματιστηριακή κ. Εμ. Χατζηδάκης, τονίζει ότι, «προς το παρόν φαίνεται ότι η αγορά δεν ασχολείτα µε τα θεµελιώδη, ο σκεπτικισµός της παραµένει εστιασµένος στην διαχείριση του χρέους προκαλώντας έναν παραλυτικό εθισµό στην απαξίωση και την πώληση ανεξαρτήτως ποιοτικών και ποσοτικών παραµέτρων. Η διαχειριστική τακτική διαπνέεται από την λογική «χαµηλότερα µέχρις εξαντλήσεως των αποθεµάτων» όπου οι όποιες αντιδράσεις έχουν περισσότερο χαρακτήρα µείωσης θέσεων προκαλώντας νέους εγκλωβισµούς και µεγαλύτερες κεφαλαιακές απώλειες σε όσα χαρτοφυλάκια δεν συγχρονίσουν τον επενδυτικό τους ορίζοντα σε λίγες συνεδριάσεις ή λίγες ώρες».


Σύμφωνα με τον αναλυτή, «ο εθισµός αυτός σε µια αγορά που αποτιµάται 50 δις ευρώ, όσο δηλαδή το 70% των ιδίων κεφαλαίων των εταιριών ή το 22% του ΑΕΠ έχει δηµιουργήσει δυνατές στρεβλώσεις και ισχυρές αποκλίσεις σε επίπεδο επιµέρους εταιριών δηµιουργώντας τις προϋποθέσεις µιας ανοδικής αντίδρασης η οποία όσο χαµηλότερα βρεθεί ο δείκτης τόσο µεγαλύτερη ισχύ θα έχει. Οι πωλητές έχουν παίξει τα καλύτερα χαρτιά τους από πλευράς νέων, η αρνητικήφηµολογία έχει σχεδόν κορυφωθεί και ο βαθµός αποστροφής της Ελληνικής αγοράς όπως µεταφράζεται από τους τζίρους παραπέµπει σε άλλους… αιώνες που απαξιώνουν σε υπερθετικό βαθµό την εσωτερική αξία των εταιριών».