Μετά, βέβαια, πρέπει να εξηγήσω γιατί η εφημερίδα τυπώνει μισο-τελειωμένα άρθρα αλλά το θεωρώ προτιμότερο από το ν ακούσω πάλι όλα τα  κατά Μάκην Ευαγγέλια που θαμου ψάλει.

Αυτή την Κυριακή, το πράγμα ξέφυγε από τον έλεγχό μου. Ηταν, άλλωστε, αδύνατο να κάνω κάτι. Πρώτον, γιατί, διαβάζαμε τις εφημερίδες μαζί στην καφετέρια που συχνάζουμε στην πλατεία κι αν άρχιζα τη χαρτοκοπτική, όλο και κάτι θα έπεφτε στην αντίληψη του με τα χράτσα-χρούτσα. Δεύτερον, γιατί οι «ένοχες» σελίδες ήταν δεκαπλάσιες απ’ ότι συνήθως. Δηλαδή, τι δεκαπλάσιες, η συχνότητα ήταν σελίδα παρά σελίδα. Τι να κάνω, να μετατρέψω πενηντασέλιδη εφημερίδα σετιμοκατάλογο του ψητοπωλείου «Η Βόνιτσα»;

Με το που αντίκρισα το πρώτο ολοσέλιδο, χλώμιασα. Η Hyundai. Είχε και λίστα με όλα τα μοντέλα και όλες τις τιμές. Εριξα μια βιαστική ματιά δίπλα στον Μάκη να δω αν είχε αντιληφθεί τίποτε. Ευτυχώς. Γύρισα γρήγορα σελίδα. Η Seat! Το στήσιμο της διαφήμισης της ήταν τόσο ίδιο που αναρωτήθηκα, με την κρίση που υπάρχει, αν έχει μείνει ανοιχτή μόνο μια διαφημιστική στην αγορά.Ξαναγύρισα φύλλο γρήγορα-γρήγορα. Μετά από δύο «ακίνδυνες» σελίδες, η Jeep να ξεπατικώνει το ίδιο σύστημα: Μια λίστα με όλα τα μοντέλα και τις τιμές τους, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί σήμερα.

Καθώς κοίταζα έντρομη, ακούστηκε η βροντερή φωνή του Μάκη από δίπλα:  Να το! Δες εδώ! Οχι, δες!

Η καρδιά μου σταμάτησε να χτυπά. Σαν σε αργή κίνηση, γύρισα το κεφάλι μου να κοιτάξω προς τη σελίδα που μου έδειχνε στην εφημερίδα που κρατούσε εκείνος. Είχε μπροστά του μια καταχώρηση της Suzuki. Δεν χρειαζόταν να δω αναλυτικά. Το μοτίβο μου ήταν γνωστό. Ο Μάκης με κοίταξε άγρια.

Βλέπεις τιμές; Τα βλέπεις; Οχι δες τα, που με έβαλες κι αγόρασα αυτοκίνητο μια εβδομάδα πριν αρχίσει να πέφτει η αγορά. Δες πόσα χρήματα θα είχα γλυτώσει αν το έπαιρνα τώρα.

Πού να το ξέρω κι εγώ Μάκη μου ότι θα γίνει όλο αυτό το πράγμα;

Φαγώθηκες να πάμε στην Κέρκυρα με υβριδικό να γλυτώσουμε δήθεν λεφτά από τις βενζίνες.

Σου θυμίζω ότι τον Αύγουστο που το έλεγα ήταν ένα πολύ εύλογο επιχείρημα.

Mόνο που, στην πραγματικότητα, ο λόγος που το ήθελες ήταν επειδή σου άρεσε το χρώμα κι επειδή το στερεοφωνικό παίρνει έξι CD ταυτόχρονα.

CD-MP3, τον διόρθωσα από κεκτημένη ταχύτητα και σχεδόν αμέσως το μετάνιωσα.

Ο Μάκης γρύλισε κάτι μέσα από τα δόντια του όπως το συνηθίζει ότανθέλει να με βρίσει αλλά η καλή ανατροφή του τον σταματά.Απλωσα το χέρι και χάιδεψα το μπράτσο του.

Ελα βρε Μάκη μου. Ξεπέρασέ το πια. Ελεος. Πώς κάνεις έτσι; Αμάξι πήρες, τι να πουν κι αυτοί που πήραν βαπόρι ένα μήνα πριν καταποντιστεί η αγορά; Αλλωστε, υπάρχει λύση. Τώρα που έπεσε η αγορά, θα πάρουμε για μένα το καινούργιο αμάξι που λέγαμε και θα ρεφάρουμε.

Πρώτα θα βεβαιωθώ ότι δε θα πέσουν κι άλλο οι τιμές και μετά. Δεν την ξαναπατάω.

Μα πόσο πια να πέσουν ρε συ Μάκη; Τσάμπα να στο δίνουν το αμάξι; Μήπως να σου δίνουν και λεφτά από πάνω;.

Ετσι έλεγες και πριν 10 μέρες και είδες τι έγινε με το τέλος ταξινόμησης. Μωρέ, δεν παίρνουμε αμάξι όσο συνεχίζουν να πέφτουν οι τιμές, με τί-πο-τα», είπε αποφασιστικά κι έκλεισε τα χείλη του, σφιχτά, με πείσμα.

Θεέ μου, γιατί μ  εγκατέλειψες; Δεν τιμωρήθηκα αρκετά; Αν δεν μπορείς να φωτίσεις τον Μάκη, φώτισε, τουλάχιστον, τις αντιπροσωπείες. Ας σταματήσουν, σε παρακαλώ, τις προσφορές και τις εκπτώσεις. Να μπορέσω, επιτέλους, κι εγώ, η κακομοίρα, να πάρω αυτοκίνητο.

Μαρία Τσάκου-Κουιμάνη
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr