Ελεγαν, λοιπόν, για το κόλπο-πυραμίδα που έκανε αυτός ο Μέιντοφ και μάζεψε κάτι φανταστικομμύρια, τα οποία μετά έχασε όταν κατέρρευσαν τα χρηματιστήρια πέρυσι το φθινόπωρο. Η ιδέα ότι κάποιος κατάφερε να χάσει πενήντα δισεκατομμύρια δολάρια με ιντριγκάρισε φοβερά. Αυτά να βλέπει ο μίστερ Μάκης που δε μου εμπιστεύεται τα οικονομικά του οίκου μας επειδή - λέει - όταν μιλάει για επενδύσεις σε «μεγάλα ονόματα», εγώ καταλαβαίνω μόνο «Prada» και «Louis Vuitton», και μάλιστα, όχι τις μετοχές της εταιρείας αλλά τα ίδια τα εμπορεύσιμα αγαθά, δηλαδή τις τσάντες. Ενώ, όλοι αυτοί οι πανεξυπνάκηδες, οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες που δώσανε τα χρήματά τους σ αυτόν τον Μέιντοφ, μια χαρά τα καταφέρανε. Μπράβο. Εμένα αν μου έδιναν τόσα λεφτά να τα «επενδύσω» όπως μόνον εγώ ξέρω , δεν υπήρχε περίπτωση να γυρίσω πίσω μ άδεια χέρια. Θες σε τσάντες, θες σε παπούτσια, θες σε κοσμήματα, πάντως τα χρήματα θα είχαν «αντίκρυσμα». Και θα είχα βοηθήσει το ντόπιο εμπόριο και θα είχα ενισχύσει τη διεθνή οικονομία. (Συγγνώμη, δηλαδή, σε περιόδους κρίσης των χρηματιστηρίων, τα «commodities» δεν είναι η ασφαλέστερη τοποθέτηση; Ναι ή όχι; Να ξέρουμε και τι λέμε).
Τέλος πάντων, τι έλεγα; Α, ναι. Για τον Μέιντοφ. Και για τους επενδυτές που έχασαν τα χρήματά τους. Ε λοιπόν, εμένα αυτοί οι επενδυτές δε μου γεμίζουν το μάτι. Ούτε ως επενδυτές, ούτε ως «θύματα» απάτης. Μα είναι δυνατόν να σου λέει ο άλλος ότι θα σου δίνει 12% το χρόνο τόκο στα λεφτά σου με τον όρο ότι δε θα ρωτήσεις το γιατί και το πώς κι εσύ να συμφωνήσεις; Είναι δυνατόν να μην αναρωτηθείς, «από πού», «με ποιο τρόπο», «με ποιο προϊόν»; Δηλαδή, αν σε πληρώνει με τα κέρδη από εμπόριο κοκαΐνης ή ανθρώπινων οργάνων, δεν έχεις πρόβλημα μ αυτό; Φτάνει που στα δίνει; Εμ, το ζητάει, τότε, το φέσι ο οργανισμός σου. Και καλά εκείνοι που του έδωσαν - κι έχασαν - τα δικά τους χρήματα. Όμως οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές, τα ταμεία, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα; Ετσι αυθαίρετα; Και τη γιαγιά μου να ρωτησεις, θα σου πει «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι». Τόσο πια μας χάζεψε η απληστία;
Τα ξαναθυμήθηκα τώρα όλ' αυτά γιατί διάβαζα το Σαββατοκύριακο πως η γυναίκα του Μέιντοφ έκανε ανάληψη δέκα εκατομμύρια δολάρια από εταιρικό λογαριασμό, μια μέρα πριν συλληφθεί εκείνος, ενώ, και τον προηγούμενο μήνα, είχε σηκώσει άλλα πεντέμισι. Μ' αποτέλεσμα, τώρα (εντάξει, ας είμαστε επιεικείς, Αμερικάνοι είναι, θέλουν το χρόνο τους), οι διωκτικές αρχές στην Αμερική ν' αρχίσουν ν' αναρωτιούνται αν υπήρξε κι εκείνη συνεργός στην απάτη τους συζύγου της.
(Εγώ πάντως, είμαι βέβαιη ότι είναι απολύτως αθώα κι ότι όλα αυτά είναι μια φρικτή παρεξήγηση: Κανένα συνολάκι θα είδε, η έρημη, σε καμιά βιτρίνα στο Μανχάταν και θα χρειάστηκε χρήματα για να το αγοράσει. Πού να το φανταστεί πως για να της «βγάλει ξινό» το shopping, ο άντρας της, μέχρι φυλακή ήταν ικανός να πάει;)
Μαρία Τσάκου - Κουϊμάνη
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr