Βέλγιο, Δανία, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Αυστρία, Μεγάλη Βρετανία. Σε όλες αυτές τις χώρες, το μερίδιο των πρώην κρατικών μονοπωλίων έχει ήδη υποχωρήσει κάτω από το 70%. Ενδεικτικά, το μερίδιο της France Telecom (σε όρους τηλεπικοινωνιακού όγκου) είναι 65,3%, της Telecom Italia 66,1%, της British Telecom 52,7% και της TelecomAustria 58%.

Μοναδική «δικαιολογία» για την ελληνική αγορά, αποτελεί το γεγονός ότι η απελευθέρωση της ελληνικής τηλεπικοινωνιακής αγοράς έγινε με σημαντική καθυστέρηση σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. ’λλωστε, αντίστοιχα ποσοστά με αυτά του ΟΤΕ συναντώνται και σε άλλες χώρες όπου έχει χαρακτηρίσει η απελευθέρωση όπως για παράδειγμα η Κύπρος (96,4%) και η Μάλτα (99%). Να σημειωθεί ότι η εικόνα δεν είναι ίδια σε όλες τις κατηγορίες τηλεφωνικών κλήσεων. Στα αστικά τηλεφωνήματα, το μερίδιο του ΟΤΕ ήταν στο τέλος του 2005 85,2%, έβδομο υψηλότερο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στα υπεραστικά ήταν 68,5% ενώ στα διεθνή μόλις 50%. Μπορεί αυτό το 50% να φαίνεται μικρό, όμως δεν είναι αν συγκριθεί με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Για παράδειγμα, στην Βρετανία, η British Telecom ελέγχει μόλις το 31,9% της αγοράς των διεθνών κλήσεων. Ενώ η Austria Telecom στην Αυστρία, το 37,4%.

Πάντως, στην Ευρώπη, το μερίδιο αγοράς των πρώην κρατικών μονοπωλίων «γκρεμίζεται». Σε όρους εσόδων, οι «ΟΤΕ της Ευρώπης» καταλάμβαναν το μερίδιο 70,9% της τηλεπικοινωνιακής αγοράς κατά τη διάρκεια του 2003. Τον Δεκέμβριο του 2004 το μερίδιο αγοράς είχε ήδη πέσει στο 67,7% και τον Δεκέμβριο του 2005 στο 65,8% (σ.σ είναι και τα τελευταία διαθέσιμα.

Πολύ «κουβέντα» γίνεται και για τον αριθμό των εναλλακτικών τηλεπικοινωνιακών φορέων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Η έρευνα της Κομισιόν δίνει συγκριτικά στοιχεία με τις άλλες χώρες της Ε.Ε: Έχουμε 14 εταιρείες που προσφέρουν υπηρεσίες σταθερής τηλεφωνίας όταν σε ολόκληρη την Ευρώπη υπάρχουν 1110 εταιρείες. «Πρωταθλητές» είναι οι Γερμανοί με 132 εταιρείες, οι Βρετανοί με 122 επιχειρήσεις και οι Ολλανδοί με 106 τηλεπικοινωνιακούς οργανισμούς. Στις χώρες που είναι άμεσα συγκρίσιμες με την Ελλάδα από πλευράς πληθυσμού, δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές τουλάχιστον ως προς τον αριθμό των επιχειρήσεων. Για παράδειγμα, το Βέλγιο –μια μικρότερη πληθυσμιακά χώρα από την Ελλάδα- έχει 16 «εναλλακτικούς τηλεπικοινωνιακούς φορείς» ενώ η Πορτογαλία δώδεκα εταιρείες. Λιγότερες τηλεπικοινωνιακές επιχειρήσεις από την Ελλάδα έχει μόνο η Μάλτα (1), η Κύπρος (6) και η Λιθουανία (9).

Πόσο δίκιο έχουν λοιπόν αυτοί που υποστηρίζουν ότι το παιχνίδι των τηλεπικοινωνιών αφορά το πολύ 4-5 «παίκτες»; Εκ πρώτης όψεως έχουν άδικο. Όμως μια προσεκτικότερη ματιά στα στοιχεία, αποδεικνύει το αντίθετο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ερεύνησε για κάθε χώρα, τον αριθμό των επιχειρήσεων που κατορθώνουν να συγκεντρώνουν μερίδιο αγοράς της τάξεως του 90%. Με μοναδική εξαίρεση την Γερμανία, την Σουηδία και την Μεγάλη Βρετανία, σε καμία άλλη χώρα το μερίδιο αγοράς που προαναφέρθηκε δεν μοιράζεται σε περισσότερους από 4-5 παίκτες, συμπεριλαμβανομένου και του πρώην κρατικού μονοπωλίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γαλλία και η Ιταλία με τέσσερις εταιρείες, η Ισπανία με πέντε επιχειρήσεις και η Ολλανδία με δύο εταιρείες.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr