•        Δεν έχουμε πεισθεί για την επαπειλούμενη χαλάρωση από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα και πιστεύουμε ότι θα πρέπει να ακολουθήσουν και άλλες οικονομικές δυσκολίες προκειμένου να υπάρξει σύμπνοια στη Νομισματική Επιτροπή για τη θέσπιση του δεύτερου πακέτου ποσοτικής χαλάρωσης.  Αυτό ενδεχομένως να συμβεί έως το 4ο τρίμηνο του 2010

•        Αρκετοί πρόδρομοι δείκτες εξακολουθούν να υποδεικνύουν μια αμφιρρέπουσα ανάκαμψη. Θεωρούμε ωστόσο ότι πρόκειται για ένα παροδικό φαινόμενο και όχι για μια ύφεση διπλού πυθμένα -προς το παρόν- και προβλέπουμε ότι η υποτονική ανάπτυξη θα διατηρηθεί και εντός του 2011

•        Οι προβλέψεις για τα εταιρικά κέρδη δεν φαίνεται να αντανακλούν την έκταση της επιβράδυνσης στη δραστηριότητα και, συνεπώς, οι καθοδικές αναθεωρήσεις συνιστούν έναν κίνδυνο βραχυπρόθεσμα. Οι αποτιμήσεις των μετοχών είναι ελκυστικές έναντι των ομολόγων, αλλά ουδέτερες σε σχέση με τα ιστορικά δεδομένα

•        Διατηρούμε αυξημένη στάθμιση στις μετοχές έναντι των ομολόγων και στα ισορροπημένα χαρτοφυλάκιά μας προτιμούμε τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, το Χονγκ Κονγκ και τις αναδυόμενες αγορές. Εξακολουθούμε να έχουμε μειωμένη στάθμιση στην Ευρώπη, την Ιαπωνία και την Αυστραλία

Προοπτική της Νομισματικής Πολιτικής

Μια σειρά απογοητευτικών ανακοινώσεων τον Αύγουστο επέτεινε τις ανησυχίες για την ευρωστία της οικονομικής ανάκαμψης, ενισχύοντας τα σενάρια που θέλουν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα να εξαναγκάζεται σε έναν δεύτερο γύρο ποσοτικής χαλάρωσης. Κατά συνέπεια, αναμενόταν με μεγάλο ενδιαφέρον η ομιλία του Μπεν Μπερνάνκι στο ετήσιο συμπόσιο της Fed στο Jackson Hole για τυχόν ενδείξεις ως προς τις διαθέσεις της Ομοσπονδιακής Τράπεζας να λάβει μέτρα για να στηρίξει την ανάκαμψη. Στον λόγο του ο κ. Μπερνάνκι δέχθηκε ότι η ανάπτυξη αυτή τη στιγμή είναι ιδιαίτερα αργή και ότι η ανεργία βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα, προσθέτοντας ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα "είναι έτοιμη να παράσχει πρόσθετη νομισματική διευκόλυνση με τη λήψη μη συμβατικών μέτρων". Συμπλήρωσε, ωστόσο, ότι τα σημαντικότερα για την ανάπτυξη στοιχεία του μηχανισμού μετάδοσης από τη βιομηχανική παραγωγή και τη συσσώρευση αποθεμάτων στην ταχύτερη κατανάλωση και τις κεφαλαιουχικές δαπάνες φαίνεται ήδη "να κινούνται". Πρόσθεσε επίσης ότι ο αντιπληθωρισμός (ένα χαμηλό ποσοστό πληθωρισμού αλλά με θετικό πρόσημο) θεωρείται πιθανότερο ενδεχόμενο σε σχέση με τον αποπληθωρισμό ή τον πληθωρισμό.

Ποιο ήταν, τελικώς, το μήνυμα του Προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας προς τις αγορές; Εν ολίγοις, άφησε να εννοηθεί ότι ελπίζει για το καλύτερο, αλλά προετοιμάζεται για το χειρότερο. Αυτό που δεν έγινε σαφές από τα σχόλια του κ. Μπερνάνκι είναι κατά πόσο θεωρεί ότι ο νομισματικός κίνδυνος είναι μικροοικονομικό ή μακροοικονομικό θέμα. Εάν είχε δεχθεί ότι υπάρχει έλλειψη ρευστότητας σε μακροοικονομική βάση (δεδομένου ότι η αύξηση του χρήματος με την ευρύτερη έννοια, που τοποθετείται στο 0,4% έναντι της αντίστοιχης περιόδου πέρσι, βρίσκεται σαφώς χαμηλότερα από τα επίπεδα που συνήθως απαιτούνται για να τροφοδοτήσουν τους κανονικούς ρυθμούς ανάπτυξης), θα ήταν σαφώς ευκολότερο να εκτιμηθεί τι απαιτείται σε επίπεδο μιας ενδεχόμενης ποσοτικής χαλάρωσης. Αυτό που φαίνεται να εξέλαβαν οι αγορές από την ομιλία του είναι μια υπόθεση ότι η Fed ουσιαστικά έχει αναλάβει μια δέσμευση για κάποια μέτρα χαλάρωσης στη συνεδρίαση της Νομισματικής Επιτροπής στις 21 Σεπτεμβρίου, και ότι ο κ. Μπερνάνκι προετοίμασε το έδαφος για αυτή την κίνηση.

Δεν έχουμε πεισθεί για την επαπειλούμενη χαλάρωση από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα και πιστεύουμε ότι θα πρέπει να ακολουθήσουν και άλλες οικονομικές δυσκολίες προκειμένου να υπάρξει σύμπνοια στη Νομισματική Επιτροπή για τη θέσπιση του δεύτερου πακέτου ποσοτικής χαλάρωσης. Η ανάκαμψη των τίτλων που ενέχουν κίνδυνο στις αρχές Σεπτεμβρίου μετά την ομιλία στο Jackson Hole προκλήθηκε από επενδυτές που είχαν εστιάσει στο ενδεχόμενο κέρδος από μια τέτοια απόφαση, χωρίς όμως να λάβουν υπόψη τις δυσκολίες που θα έπρεπε να προηγηθούν μιας τέτοιας κίνησης. Θα μπορούσε μάλιστα να πει κανείς ότι, κατά παράδοξο τρόπο, τα ισχυρά κέρδη στους τίτλους που ενέχουν κίνδυνο εν μέσω του ασθενούς οικονομικού κλίματος ενδεχομένως να αναστείλουν ή να περιορίσουν τις πιθανότητες να επέλθει αυτή η χαλάρωση.

Οποιαδήποτε δέσμευση από πλευράς κεντρικών τραπεζών ότι "θα γίνει ό,τι πρέπει να γίνει" προκειμένου να διασφαλιστεί η ανάκαμψη θα μπορούσε να μας επαναφέρει σε ένα επενδυτικό περιβάλλον ανάλογο με εκείνο του 2009, όπου οι αγορές επηρεάζονται από τον μηχανισμό μετάδοσης που υποστηρίζει την ποσοτική χαλάρωση. Υπό συνθήκες όπου ο μηχανισμός μετάδοσης στο πιστωτικό σύστημα έχει πάψει να λειτουργεί, αυτό το πλαίσιο ποσοτικής χαλάρωσης αναδεικνύει τη σημασία της συγκράτησης των τιμών των τίτλων, τόσο ως μέσου διατήρησης του πλούτου, όσο και ως μέσου μείωσης του κόστους του κεφαλαίου, με απώτερο στόχο την ενθάρρυνση των επενδύσεων και την αποφυγή μιας αυξημένης τάσης αποταμίευσης από τον ιδιωτικό τομέα. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να δώσουν έμφαση στη διάθεση ανάληψης κινδύνου. Καθώς όμως οι τιμές κατοικίας άρχισαν να υποχωρούν τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Βρετανία, η οποιαδήποτε περαιτέρω ένδειξη οικονομικής εξασθένησης ή μιας εκ νέου πτώσης στα χρηματιστήρια θα μπορούσε να πυροδοτήσει έναν ακόμη γύρο ποσοτικής χαλάρωσης και στην Αμερική και στην Ευρώπη.

Παρουσιάζεται μια σημαντική αντίθεση στις νομισματικές συνθήκες ανάμεσα στις κυριότερες οικονομίες στον κόσμο. Οι δείκτες που χρησιμοποιούμε υποδεικνύουν ότι το νομισματικό περιβάλλον είναι πολύ ενθαρρυντικό στην Ευρωζώνη, ενώ στη Βρετανία είναι χαλαρό, στις ΗΠΑ ουδέτερο, στην Κίνα περιοριστικό, και στην Ιαπωνία ιδιαίτερα περιοριστικό. Ορισμένοι αναλυτές, ωστόσο, εκτιμούν ότι η Ευρωζώνη είναι καταδικασμένη να επαναλάβει τα λάθη της Ιαπωνίας σε σχέση με τον αποπληθωρισμό. Αυτή η θεώρηση των πραγμάτων, όμως, παραβλέπει το γεγονός ότι η ΕΚΤ έχει προβεί σε επιθετική χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής της και ότι οι νομισματικές συνθήκες είναι σήμερα πολύ ευνοϊκές. Η Ιαπωνία, αντιθέτως, βιώνει αυτή τη στιγμή ιδιαίτερα αυστηρές συνθήκες που καλλιέργησαν εκ νέου ένα κλίμα ανησυχίας για την ανάπτυξη, ωθώντας την Τράπεζα της Ιαπωνίας να προβεί στη λήψη έκτακτων μέτρων τόνωσης της ρευστότητας στα τέλη Αυγούστου. Σημασία έχει επίσης το γεγονός ότι και στις ΗΠΑ οι νομισματικές συνθήκες τείνουν να είναι περιοριστικές, οπότε δεν αποτελεί έκπληξη η επιβράδυνση της ανάπτυξης στις ΗΠΑ, που εν συνεχεία δημιουργεί ανησυχίες για ύφεση διπλού πυθμένα. Συνεπώς, εκτιμούμε ότι στα τέλη του έτους ενδέχεται να υπάρξει περαιτέρω χαλάρωση.

Προοπτική της Οικονομίας

Ο Αύγουστος υπήρξε ένας αποθαρρυντικός μήνας για όσους διατηρούσαν μια αισιοδοξία για την ανάκαμψη στις ΗΠΑ. Οι μειωμένες προσλήψεις, η περικοπή του ωρομίσθιου, αλλά και της εβδομάδας εργασίας, συνδυαστικά υπήρξαν απογοητευτικά στοιχεία για όσους θεωρούσαν ότι θα ακολουθούσε ένα δεύτερο σκέλος στην ανάκαμψη, προερχόμενο από την αύξηση στην απασχόληση και τα εισοδήματα. Από αυτό το σημείο, η επιβράδυνση στις κρατικές δαπάνες σε πολιτειακό και Ομοσπονδιακό επίπεδο αναμένεται να λειτουργήσει ως τροχοπέδη για την οικονομική δραστηριότητα, ενδεχομένως αποσυντονίζοντας την ανάπτυξη το 2011. Εξάλλου, η έλλειψη οποιασδήποτε ανόδου στη ζήτηση για πιστώσεις από τον ιδιωτικό τομέα είναι επίσης αποθαρρυντική, καθώς υποδεικνύει μια συγκρατημένη αύξηση στις κεφαλαιουχικές δαπάνες και την απασχόληση.

Αρκετοί πρόδρομοι δείκτες εξακολουθούν να εμφανίζουν μια αμφιρρέπουσα ανάκαμψη.

Βάσει στοιχείων εξαμήνου σε ετησιοποιημένη βάση, παρατηρείται μια συνεχιζόμενη επιβράδυνση στους επίσημους πρόδρομους δείκτες, γεγονός που υποδεικνύει ότι εξακολουθούμε να βρισκόμαστε σε μια υποτονική φάση. Εξάλλου, ο δείκτης μας για την παγκόσμια ανάπτυξη (που αποτελείται από 10 πρόδρομους δείκτες) σημείωσε πτώση τον Αύγουστο για όγδοο συνεχόμενο μήνα, επιβεβαιώνοντας ότι η πραγματική δραστηριότητα μάλλον έφθασε σε ανώτατα σημεία περί τα μέσα του έτους. Επιπλέον, οι δείκτες της ομάδας μας που παρακολουθεί την πορεία της αγοράς συναλλάγματος (Currency Team) συμφωνούν με τα επίσημα στοιχεία και υποδεικνύουν ότι η οικονομική δραστηριότητα θα επανέλθει σε ρυθμούς ανάπτυξης κάτω των τάσεων κατά τα αμέσως επόμενα 1-2 τρίμηνα στις ΗΠΑ, τη Βρετανία και την Ιαπωνία. Εξαίρεση εξακολουθεί να αποτελεί η Ευρωζώνη, η οποία διατηρεί την πορεία της, ενώ οι αντίστοιχοι δείκτες για την περιοχή υποδεικνύουν επίπεδα ανάπτυξης άνω των τάσεων κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους.

Η Ευρωζώνη αποτελεί μια οικονομία δύο ταχυτήτων. Ενώ στην αρχή του έτους ήταν σαφείς οι διαφορές μεταξύ των κρατών του πυρήνα της ΕΕ (Γερμανία, Ολλανδία, Γαλλία) έναντι των κρατών της περιφέρειας (κυρίως Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία), ο πυρήνας φαίνεται να συρρικνώθηκε μόνο στη Γερμανία (ίσως και στην Ολλανδία). Καθίσταται σαφές ότι η γερμανική οικονομία ωφελείται σήμερα από τις επίπονες προσπάθειες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του νομίσματος της χώρας στις αρχές και τα μέσα της δεκαετίας του 2000 με περικοπές στην απασχόληση. Πράγματι, κρίνοντας από το σχετικό εργατικό κόστος ανά μονάδα προϊόντος και από το εξωτερικό πλεόνασμα της χώρας, η Γερμανία σήμερα είναι ιδιαίτερα ανταγωνιστική και ωφελείται σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα πρόσφατα επίπεδα του ευρώ. Η ειρωνεία είναι ότι τα σημερινά επίπεδα του ευρώ ωφελούν λίγες μόνο οικονομίες στην Ευρωζώνη και, ως αποτέλεσμα, η Γερμανία έχει μεγάλα πλεονάσματα στο εμπορικό ισοζύγιο. Η δυναμική ανάπτυξη της Γερμανίας θα μπορούσε να αποτελέσει μια θετική έκπληξη για το 2010/11.

Η ανθεκτικότητα στην Ευρώπη εξακολουθεί να αντανακλάται στους δείκτες Economic Surprise Indicators της Citigroup οι οποίοι συνεχίζουν να παρέχουν θετικές εκπλήξεις. Η Ευρωζώνη πράγματι έχει μια εικόνα που έρχεται σε αντίθεση με εκείνη που εμφανίζουν οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και, σήμερα πλέον, η Βρετανία. Διατηρούμε τη θέση μας ότι η ανάπτυξη έφθασε ίσως στα υψηλότερα επίπεδα στις περισσότερες περιοχές κατά το 1ο και 2ο τρίμηνο του έτους, αν και δεν υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι άρχισε η μεταστροφή για τον κύκλο στην Ευρωζώνη. Η ιστορία διδάσκει ότι ο επιχειρηματικός κύκλος στην Ευρώπη συνήθως ακολουθεί την καθοδική μεταστροφή του κύκλου των ΗΠΑ με χρονική υστέρηση 1-2 τριμήνων. Αυτή τη φορά, με την απόκλιση της νομισματικής πολιτικής που παρουσιάζεται, η συσχέτιση αυτή μπορεί να είναι λιγότερο προβλέψιμη.

Κέρδη & Αποτιμήσεις

Κατά τους τελευταίους τέσσερις μήνες οι αποδόσεις των ομολόγων ξεπέρασαν το 40% σε ετησιοποιημένη βάση, ακολουθώντας μια εντυπωσιακή ανοδική πορεία που είτε υποδεικνύει μια υπέρμετρη αισιοδοξία είτε "λέει" στους επενδυτές ότι η προοπτική της οικονομίας δεν είναι τόσο υγιής όσο φαινόταν με βάση τις αξίες των μετοχών. Κατ' επέκταση, οι αποτιμήσεις των ομολόγων αρχίζουν να φαίνονται ακραίες σε αυτά τα επίπεδα, καθώς οι αποδόσεις του 10ετούς ομολόγου έσπασαν το φράγμα του 2,50% στις ΗΠΑ και την Ευρωζώνη και του 1% στην Ιαπωνία. Οι πραγματικές αποδόσεις σε έξι από τις κυριότερες αγορές ομολόγων κινήθηκαν σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα - με βάση τις πρόσφατες μέσες τιμές του πληθωρισμού, οι πραγματικές αποδόσεις έχουν μειωθεί στο 0,5% στις ΗΠΑ και 1,1% στην Ευρωζώνη, ενώ μόλις ξεπερνούν το 0,1% στη Βρετανία. Σε σύγκριση με τους εν δυνάμει ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης, καθίσταται σαφές ότι οι αγορές ομολόγων προσφέρουν περιορισμένη αξία στα σημερινά επίπεδα.

Αντιθέτως, για τις μετοχές οι εκτιμήσεις για την αύξηση των κερδών το 2010 μέσα από μια bottom-up προσέγγιση (που δίνει έμφαση πρωταρχικώς στις εταιρείες, μετά στους κλάδους και μετά στην ευρύτερη οικονομία) κινήθηκαν ελαφρώς υψηλότερα στο 36%, αν και για το 2011 περιορίζονται στο 16%. Οι εκτιμήσεις για τα κέρδη το 2011 θα μπορούσαν να αναδειχθούν σε πεδίο μάχης κατά τους αμέσως επόμενους 2-3 μήνες, καθώς πλησιάζουμε την περίοδο ανακοίνωσης αποτελεσμάτων 3ου τριμήνου, ενώ οι αναλυτές συνθέτουν την πιο πιθανή πορεία για τα εταιρικά κέρδη το 2011. Είχαμε προετοιμαστεί πολύ έγκαιρα για το ενδεχόμενο να υπάρξουν καθοδικές αναθεωρήσεις των κερδών για το 2011 και οι αυξανόμενες ενδείξεις για ένα διάστημα υποτονικής οικονομικής ανάπτυξης παγκοσμίως υποδεικνύουν ότι η πορεία για την κερδοφορία θα είναι πολύ πιο δύσκολη κατά το τρίτο τρίμηνο του έτους. Πράγματι, η στενή συσχέτιση μεταξύ του δείκτη μας για την παγκόσμια ανάπτυξη και της κεκτημένης ταχύτητας της κερδοφορίας παγκοσμίως υποδεικνύει ότι οι καθοδικές αναθεωρήσεις θα αυξηθούν κατά πολύ τους επόμενους 2-3 μήνες.

Χωρίς αυτό να προκαλεί έκπληξη, οι μετοχές εμφανίζονται ελκυστικές σε σχέση με τα κρατικά ομόλογα και τους πιστωτικούς τίτλους, δεδομένου του χαμηλού σημείου που έφθασαν οι αποδόσεις των τελευταίων. Σύμφωνα με τον δείκτη που χρησιμοποιούμε, που μετρά την αναμενόμενη αυξημένη απόδοση των μετοχών δεδομένου του κινδύνου τους (equity risk premium) κάνοντας χρήση των συνολικών εκτιμήσεων των ερευνητικών ομάδων μας μέσα από μια bottom-up προσέγγιση, το ERP στις ΗΠΑ διαμορφώνεται στο 7,1%, δηλαδή κατά δύο τυπικές αποκλίσεις υψηλότερα από τον μέσο όρο 28ετίας. Με άλλα λόγια, οι επενδυτές "ανταμείβονται" προκειμένου να αναλάβουν τον επενδυτικό κίνδυνο των μετοχών έναντι των ομολόγων, εάν αποκλείσουμε ένα σενάριο έντονου αποπληθωρισμού που θα άλλαζε την πρόγνωση σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Ωστόσο, άλλοι ιστορικοί δείκτες αποτίμησης είναι μόνο ήπια θετικοί ως προς τις μετοχές όταν συγκρίνονται οι τυπικές αποκλίσεις έναντι την πορείας τους στο παρελθόν.

Αγορές

Το βασικό ερώτημα για τους επενδυτές είναι κατά πόσο έχει επέλθει κάποια αλλαγή στην εικόνα των θεμελιωδών μεγεθών. Θεωρούμε ότι είναι πολύ νωρίς για να αποφασίσει κανείς ότι το διάστημα υποτονικής δραστηριότητας έχει παρέλθει ή, αντίθετα, ότι οι ΗΠΑ και οι οικονομίες παγκοσμίως βρίσκονται στα πρόθυρα μιας ύφεσης διπλού πυθμένα. Η διιστάμενη εικόνα μάλλον σημαίνει ότι οι αγορές θα κινηθούν εντός ενός συγκεκριμένου εύρους. Οι πρόδρομοι δείκτες εξακολουθούν να στρέφονται καθοδικά, αν και είναι ακόμα πιθανό οι πτώσεις αυτές να συνδέονται με μια πρόσκαιρη παύση εν μέσω του κύκλου.

Η μεγαλύτερη ανησυχία μας αφορά στην έλλειψη της αύξησης χρήματος με την ευρύτερη έννοια τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη, γεγονός που υποδεικνύει ότι θα ήταν αφύσικη μια παρατεταμένη ανοδική μεταστροφή του επιχειρηματικού κύκλου. Υποδεικνύει επίσης ότι υπάρχει μια αναχαίτιση του κύκλου της κερδοφορίας ως αποτέλεσμα του περιορισμού της αύξησης των εσόδων. Κατά παράδοξο τρόπο, αυτό μπορεί να αποτελέσει τελικά την αφορμή που θα ωθήσει την Ομοσπονδιακή Τράπεζα και την Τράπεζα της Αγγλίας σε έναν ακόμη γύρο ποσοτικής χαλάρωσης, σε μια προσπάθεια να κατοχυρώσουν την ανάκαμψη μέσα από μια ενισχυμένη ρευστότητα. Μια τέτοια κίνηση είναι πιθανό να συνεπάγεται περαιτέρω πτώση για το δολάριο.

Εν ολίγοις, διαγράφεται ένα παιχνίδι αναμονής όπου το αναμενόμενο είναι είτε η επιβεβαίωση ότι τα καλύτερα στοιχεία στις αρχές Σεπτεμβρίου υποδεικνύουν ότι θα ακολουθήσει μια πιο συντονισμένη ανοδική κίνηση, είτε κάποιες επαρκείς ενδείξεις που να οδηγήσουν σε σύμπνοια τη Νομισματική Επιτροπή για να προχωρήσει στο δεύτερο πακέτο Ποσοτικής Χαλάρωσης. Τελικά, αυτό συνθέτει μια καλύτερη εικόνα για τους τίτλους που ενέχουν κίνδυνο, αλλά μόνο σε κάποια μεταγενέστερη φάση. Εν τω μεταξύ, προς το παρόν φαίνεται να προδιαγράφεται περαιτέρω αστάθεια. Είμαστε συγκρατημένα θετικοί έναντι των μετοχών, χωρίς όμως να επιδιώκουμε πολύ τολμηρές θέσεις στα χαρτοφυλάκιά μας. Αυτή τη στιγμή διατηρούμε ελαφρώς αυξημένη στάθμιση σε μετοχές έναντι των ομολόγων αλλά επιδιώκουμε να διαμορφώσουμε τα χαρτοφυλάκια συνολικά σε ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα κινδύνου. Στα ισορροπημένα χαρτοφυλάκιά μας προτιμούμε τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, το Χονγκ Κονγκ και τις αναδυόμενες αγορές. Διατηρούμε τις μειωμένες θέσεις μας στην Ευρώπη, ενώ εξακολουθούμε να έχουμε μειωμένη στάθμιση στην Ιαπωνία και την Αυστραλία.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr