Τα τελευταία γεγονότα με το φυσικό αέριο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, επιβεβαιώνουν ότι ο αφανής παγκόσμιος πρωταγωνιστής των τελευταίων μηνών, είναι ο ολοένα και ισχυρότερος Βλάντιμιρ Πούτιν. Παρά την έντονη δυσαρέσκεια τους γενικότερη προσπάθεια επανακρατικοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Ρωσίας η Δύση δεν τολμά να ασκήσει δημόσια κριτική στον Ρώσο ηγέτη: το νέο "ημικρατικό" ρωσικό οικονομικό μοντέλο υπερσυγκέντρωσης μπορεί να μην αρέσει στους ξένους επενδυτές, αλλά κανείς - ούτε καν οι ΗΠΑ - δεν μοιάζουν πιά ικανές να φρενάρουν την εφαρμογή του. Άλλωστε o Πούτιν, όταν σπούδαζε στην Αγία Πετρούπολη για την KGB, έγραψε κι αυτός μια μελέτη για την χρήση των καυσίμων ως στρατηγική δύναμη για τον 21ο αιώνα επιμένοντας πως το κράτος έπρεπε να υπαγορεύσει τους κανόνες λειτουργίας της ενεργειακής βιομηχανίας, και πως η Ρωσία δεν μπορεί να περιοριστεί στην εξαγωγή αργού και γκαζιού, αλλά πρέπει να εξελίξει την εγχώρια δυνατότητα διύλισης και διανομής και να ενισχύσει την διεθνή θέση των κρατικών εταιρειών της, αν θέλει να γίνει παγκόσμια οικονομική δύναμη. Αλλά οι σοβιετολόγοι της εποχής κοιμόντουσαν. Τώρα είναι αργά.