Το άρθρο του αγαπητού συναδέλφου Άγγελου Στάγκου στο reporter.gr με τίτλο «Η σοβαρότητα της απειλής απαιτεί και σοβαρή αντιμετώπιση» με θέμα την όξυνση της λεκτικής επιθετικότητας της Τουρκίας, ξεδίπλωσε με συγγραφική μαεστρία την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, παραθέτοντας όλες σχεδόν τις πτυχές της δυσάρεστης συγκυρίας. Αν και οφείλω να καταθέσω την διαφωνία μου ως προς το πρώτο μέρος, επικροτώ απόλυτα το υπόλοιπο άρθρο, με επιστέγασμα τον σχολιασμό της συμπεριφοράς του Υπουργού Αμύνης κ. Παναγιωτόπουλου η οποία μού προξένησε πολύ οδυνηρή έκπληξη.

Θυμίζω δυο τετράστιχα ενός παλιού τραγουδιού σε στίχους Αλέξη Αλεξόπουλου που είχε γίνει μεγάλη επιτυχία με το Γιάννη Βογιατζή και τη Τζένη Βάνου τη δεκαετία του ΄60 :

Ένιωσα μια πραγματική αγαλλίαση, μαζί με το αίσθημα και της προσωπικής δικαίωσης , διαβάζοντας μιαν αυτονόητη απόφαση που επί χρόνια, απλώς δεν «έβγαινε»: να απαλλάσσονται από την υποχρέωση επανεξέτασης οι ανάπηροι των οποίων η αναπηρία οφειλόταν σε μη αναστρέψιμες παθήσεις.

Εδώ και πολλούς μήνες – για να μην πω και περισσότερο- όλα τα «Δυτικά» Μ.Μ.Ε. ασχολούνται με την υγεία του Βλαδίμηρου. Όλα τους, συχνά-πυκνά, ανακαλύπτουν ότι «κάτι νέο ταλαιπωρεί τον σύγχρονο Τσάρο του Κρεμλίνου». Όλα ψάχνουν κι όλο κάτι βρίσκουν που αξίζει να γίνει είδηση, πολλές φορές και Πρώτο Θέμα με παρατηρήσεις, σχόλια, αναλύσεις, ιατρικές απόψεις. Όπως μας ενημερώνουν, «κάτι» πρόσεξε «κάποιος», σε «κάποια» δημόσια εμφάνισή του, σε «κάποια» φωτογραφία – από επίσημους φωτογράφους, όχι παπαράτσι- ή σε «κάποια» πλάνα τηλεοπτικής κάμερας,

Είμαι ένας από τους –λίγους σχετικά- που δεν πανηγυρίζουν με ενθουσιασμό για την επανεκλογή του Εμμανουέλ Μακρόν στην Γαλλική Προεδρία . Και για να είμαι ειλικρινής, δεν χαίρομαι ΑΚΟΜΑ. Βεβαίως και ο Μακρόν κατάφερε να «σπάσει» την παράδοση-κατάρα της Γαλλικής πολιτικής σκηνής και να κερδίσει άλλη μια πενταετία στην Προεδρία της Γαλλίας , βεβαίως και η επιτυχία του ήταν μεγάλη, βεβαίως και «έκοψε» το δρόμο και την πορεία της Μαρίν Λεπεν προς την κορυφή και τα Ηλύσια Πεδία . ΑΛΛΑ….. υπάρχουν πολλά ερωτηματικά τόσο για την αναμφισβήτητη –αριθμητικά- μεταστροφή των Γάλλων απέναντι στην ακραία –θεωρητικά- δεξιά θέση της αντιπάλου του, όσο και για την αποτελεσματική ισχύ που θα διαθέτει ο Πρόεδρος μετά τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Σύμφωνα με ένα συμπέρασμα αρκετών έγκυρων σχολιαστών γαλλικών Μ.Μ.Ε. : « Το αποτέλεσμα του β’ γύρου των γαλλικών εκλογών μόνο σε ένα συμπέρασμα οδηγεί: τα δύσκολα, τώρα αρχίζουν».

Διάβασα χτες-προχτές ένα άρθρο σύμφωνα με το οποίο « Ετοιμάζουν ψηφοδέλτια στη ΝΔ» και ότι «Θα υπάρχει μεγάλη συμμετοχή αυτοδιοικητικών καθ’ υπόδειξη Μαξίμου». Πολύ πιθανόν, έστω κι αν η επίσημη θέση της Νέας Δημοκρατίας και του ίδιου του πρωθυπουργικού γραφείου είναι ότι - κατηγορηματικά μάλιστα- πρόωρες εκλογές δεν θα γίνουν.

Παρακολούθησα στον ΣΚΑΪ τις δηλώσεις του επίκουρου καθηγητή επιδημιολογίας Γκίκα Μαγιορκίνη. Ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα. Είπε πως εξετάζεται το ενδεχόμενο πριν από το Πάσχα να αρθεί ο έλεγχος εισόδου στα μαγαζιά, προσθέτοντας ότι αν υπάρξει ξανά έξαρση το μέτρο θα τεθεί ξανά. Ωστόσο, για κάποια πιο αυστηρά μέτρα είπε ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να επιστρέψουν.