Από τότε που αποκολλήθηκε από την παγοκρηπίδα Filchner-Ronne της Δυτικής Ανταρκτικής το 1986, το παγόβουνο -που κάποτε φιλοξενούσε έναν σοβιετικό ερευνητικό σταθμό- έχει μείνει αμετακίνητο -σε μεγάλο βαθμό- καθώς η βάση του ήταν κολλημένη στον πάτο της θάλασσας.
Ωστόσο, αυτό έχει, πλέον αλλάξει. Πρόσφατες δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν ότι το παγόβουνο, βάρους σχεδόν ενός τρισεκατομμυρίου μετρικών τόνων, παρασύρεται με ταχύτητα πέρα από το βόρειο άκρο της Ανταρκτικής Χερσονήσου, υποβοηθούμενο από ισχυρούς ανέμους και ρεύματα.
Είναι σπάνιο να βλέπεις ένα παγόβουνο αυτού του μεγέθους να κινείται, δήλωσε ο παγετωνολόγος Oliver Marsh του British Antarctic Survey, οπότε οι επιστήμονες θα παρακολουθούν στενά την πορεία του.
Καθώς κερδίζει ταχύτητα, το κολοσσιαίο παγόβουνο θα βρεθεί, πιθανότατα, στο Ανταρκτικό Περιπολικό Ρεύμα. Αυτό θα το διοχετεύσει προς τον Νότιο Ωκεανό σε μια διαδρομή γνωστή ως «στενό των παγόβουνων», όπου κινούνται πολλά παγόβουνα.
Γιατί, όμως, μετά από τόσα χρόνια, το παγόβουνο κινείται τώρα;
«Με την πάροδο του χρόνου πιθανότατα έχει αραιώσει ελαφρώς και έχει αποκτήσει λίγη επιπλέον άνωση, κάτι που του επιτρέπει να σηκωθεί από τον πυθμένα του ωκεανού και να λάβει ώθηση από τα ωκεάνια ρεύματα», δήλωσε ο Marsh. Το A23a είναι ένα από τα παλαιότερα παγόβουνα στον κόσμο.
Είναι πιθανό το Α23a να «προσγειωθεί» και πάλι στο νησί απ’ όπου αποκολλήθηκε. Αυτό, όμως, θα αποτελούσε πρόβλημα για την άγρια ζωή της Ανταρκτικής. Εκατομμύρια φώκιες, πιγκουίνοι και θαλασσοπούλια αναπαράγονται στο νησί και αναζητούν τροφή στα γύρω ύδατα και το A23a θα μπορούσε να αποκόψει αυτή την πρόσβαση.
Αλλά «ένα παγόβουνο αυτής της κλίμακας έχει τη δυνατότητα να επιβιώσει για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στον Νότιο Ωκεανό, παρόλο που είναι πολύ πιο ζεστός, και θα μπορούσε να φτάσει πιο βόρεια, μέχρι τη Νότια Αφρική, όπου μπορεί να διαταράξει τη ναυσιπλοΐα», δήλωσε ο Μαρς.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr