Η Δέσποινα Θεοδοσίου, συντονίστρια της συζήτησης, επεσήμανε  ότι είναι αξιοσημείωτο ότι το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ισότητας για τα δύο φύλα κατατάσσει την Ελλάδα στην τελευταία θέση για την ισότητα των φύλων συστηματικά από το 2013, χωρίς αυτό να αλλάζει ούτε στην τελευταία αξιολόγηση. Το ερώτημα που τέθηκε ήταν πώς μπορούν να προωθηθούν οι γυναίκες στην εξουσία και γιατί δεν συμβαίνει αυτό επαρκώς.

Η Μαρίκα Λάμπρου, στην κεντρική της εισήγηση, τόνισε πως η ανάληψη των ηνίων από τις γυναίκες έχει ήδη αρχίσει. Ενδεικτικά, περισσότερες απασχολούνται στα STEM, διευρύνουν τις σπουδές τους σε μεταπτυχιακό και διδακτορικό επίπεδο, ενώ σταθερά ανεβαίνουν τα ποσοστά εργασίας τους.

Εντούτοις, τα παραδοσιακά στερεότυπα των εργοδοτών για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία και στην εργασία οδηγούν σε προβλήματα ανέλιξης στον χώρο. Η πανδημία οδήγησε σε μεγάλο βαθμό τις γυναίκες να μην δεχθούν προαγωγές και να φροντίσουν την υγεία της οικογένειάς τους σε βάρος της επαγγελματικής τους ανέλιξης.

Ενδεικτικά, η άνιση μεταχείριση των δύο φύλων στον εργασιακό χώρο φαίνεται από το γεγονός πως θα χρειαστούν 130 χρόνια μέχρι να επιτευχθεί η ισότητα των δύο φύλων, εάν ακολουθηθεί η τρέχουσα τάση. 

Είναι ανάγκη να υπάρξει ένα “culture shift” το οποίο δεν θα καθιστά την ολοκλήρωση στην επαγγελματική και οικογενειακή ζωή της γυναίκας έννοιες ασυμβίβαστες. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω θεσμικών παρεμβάσεων, εταιρικών πρωτοβουλιών και ανάδειξη γυναικείων role models.

Η Σοφία Εφραίμογλου αναγνώρισε πως οι γυναίκες πράγματι αναλαμβάνουν περισσότερες υψηλόβαθμες θέσεις στον εργασιακό τομέα σε σύγκριση με παλαιότερες εποχές. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι σε μια τελική θεώρηση απολαμβάνουν πάντα τα ίδια προνόμια με τους άντρες, ειδικά σχετικά με την αποζημίωση της εργασίας τους. 

Το ποσοστό των γυναικών που καταλαμβάνουν θέσεις CEO υποχώρησε στο 14% από 16% το προηγούμενο έτος, δείχνοντας πως υπήρξε ένα “πισωγύρισμα” στην αγορά εργασίας. Το χάσμα των μισθών γυναικών και ανδρών για την ίδια θέση παραμένει άξιο αναφοράς, ενώ οι γυναίκες ακόμα έρχονται αντιμέτωπες με στερεότυπα και προκαταλήψεις.

Στη συνέχεια, η Νίκη Κουτσιανά σημείωσε ότι οι άνθρωποι σήμερα έχουν ανάγκη την ηγεσία γιατί τους οδηγεί σε μεγαλύτερη αποδοτικότητα και παραγωγικότητα. Αναφορικά με τη διαπαιδαγώγηση των νέων τόνισε πως χρειάζεται νέα παρέμβαση που να διδάσκει την ηγεσία και τις αξίες της και στα δύο φύλα.

Η Γεωργία Μουρλά διαπίστωσε πως μέσα στις τέσσερις τελευταίες δεκαετίες έχει υπάρξει τεράστια πρόοδος στην ισότητα των φύλων στο εργασιακό χώρο. Η κοινωνία έχει αλλάξει και το στερεότυπο της γυναίκας η οποία αφοσιώνεται μονάχα στην οικογένεια ήδη θεωρείται παρωχημένο.

Οι γυναίκες καταλαμβάνουν εντονότερα χώρους στην πολιτική και στον ακαδημαϊκό χώρο και είναι βέβαιο ότι δεν μένουν πολλοί κλάδοι στους οποίους οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση. Παρόλα αυτά, οι διαφορές και η άνιση μεταχείριση συνεχίζουν να υφίστανται.

Η τελευταία ομιλήτρια, η Δήμητρα Βουρνά, τόνισε πως υπάρχει μια παγκόσμια δυναμική που ευνοεί τις πρωτοβουλίες προώθησης πρακτικών ισότητας των δύο φύλων. Παρ’όλα αυτά εντός των εταιριών, η λέξη ηγέτης δεν συνάδει με το γυναικείο φύλο, η οποία αντιμετωπίζει την έλλειψη εμπιστοσύνης των συναδέλφων της και συχνά υποτιμάται.

Κατέληξε πως δεν υπάρχει μοντέλο ηγεσίας ανδρών ή γυναικών, παρά μόνο ένα καθολικό μοντέλο ηγεσίας, το οποίο επηρεάζεται από τα προσωπικά βιώματα του ατόμου και πάντα αποσκοπεί στην ενθάρρυνση του υφισταμένου.
 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr