Ο γνωστός ηθοποιός, έδινε μάχη εδώ και αρκετά χρόνια με τον καρκίνο.
Γεννήθηκε το 1944 στον Πειραιά και μεγάλωσε στο Πασαλιμάνι και την Αθήνα ως μέλος μιας αστικής οικογένειας. Στα 15 του έχασε τη μητέρα του και στα 18 του ξεκίνησε να σπουδάζει ηθοποιός στη Σχολή Θεοδοσιάδη. Ενώ παρακολουθούσε μαθήματα χορού στη σχολή της Ζουζούς Νικολαϊδη, αρχές δεκαετίας του ’70 εγκαταστάθηκε στην Νέα Υόρκη με σκοπό να γίνει χορευτής. Μπορεί να μην κατάφερε να γίνει χορευτής, αλλά έμεινε τέσσερα στο Μανχάταν κερδίζοντας πολλές εμπειρίες.
Επέστρεψε στην Αθήνα το 1975 όπου και έπαιξε σε ταινίες και παραστάσεις της γενιάς του που άφησαν εποχή. Στις δύο πιο χαρακτηριστικές του Νίκου Νικολαϊδη «Γλυκιά Συμμορία» και «Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα», στον «Δράκουλα των Εξαρχείων» του Νίκου Ζερβού, στους «Απέναντι» του Γιώργου Πανουσόπουλου, στο «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρρη, αλλά και στο «Happy day», στο «Ελευθέριος Βενιζέλος 1910-1927» και «Ακροπόλ» του Παντελή Βούλγαρη. Στο τελευταίο ως συμπρωταγωνιστής με τον Λευτέρη Βογιατζή. Η κινηματογραφική του καριέρα έκλεισε το 2017 με το «Γυναίκες που περάσατε από δω» του Σταύρου Τσιώλη.
Στο θέατρο ξεκινώντας με το «Περιμένοντας τον Γκοντό» ακολούθησαν επιτυχίες στις οποίες πάντα έδινε το προσωπικό του στίγμα σε όποιο ρόλο κι αν του αναθέτανε: «Εσωτερικαί ειδήσεις», «Φαύστα» (έπαιξε το Ριτσάκι), «89,90 Fm Stereo», «Αι δύο Ορφαναί», «La Nonna», «Ένα καινούργιο κόκκινο», «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης», και τα τελευταία χρόνια το «Εγώ δεν …» του Βασίλη Αλεξάκη, το «Κ. Π. Καβάφης Αυτοβιογραφούμενος» σύνθεση κειμένων του Γιάννη Φαλκώνη και «Επικίνδυνες Μαγειρικές» του Ανδρέα Στάικου. Το μεγάλο τηλεοπτικό κοινό τον έμαθε μέσα από έκτακτες εμφανίσεις στις κωμικές σειρές «Οι Απαράδεκτοι», «Οι Τρεις Χάριτες», «Οι Μεν και οι Δεν» και «Δύο Ξένοι». Πρόσφατα συμμετείχε και στην ελληνική σειρά «Έτερος Εγώ».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr