Με δήλωσή του στα tanea.gr ο κ. Μπαμπινιώτης διαψεύδει τον υπουργός Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά και αναφέρεται στα όσα έγιναν σ' εκείνη τη συνάντηση στην Αθήνα.

Αναλυτικά αναφέρει: 

«Η πρόθεσή μου δεν ήταν και δεν είναι να αντιδικήσω σε πολιτικό επίπεδο με τον υπουργό Εξωτερικών ο οποίος χειρίζεται τον τελευταίο καιρό το πολύ δύσκολο και σύνθετο θέμα των Σκοπίων. Με ένα πολύ συνοπτικό άρθρο μου (στο Protagon) θέλησα επιστημονικά να εξηγήσω δημόσια ότι στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών που έγινε το 1977 στην Αθήνα το θέμα που συζητήθηκε για όλες τις χώρες που δεν χρησιμοποιούν το λατινικό αλφάβητο (Κίνα, Αραβικές χώρες, Ισραήλ, Ινδία, Ασιατικές χώρες, Ρωσία, Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα, Κύπρο και άλλες) ήταν ένα και μόνο: πώς θα προχωρήσουν οι χώρες αυτές για λόγους τυποποίησης (standardization) των γεωγραφικών ονομάτων τους σε μεταγραμματισμό (transliteration) των γεωγραφικών ονομάτων με λατινικά γράμματα βάσει συστημάτων μεταγραμματισμού που θα πρότειναν οι ίδιες οι χώρες.

Τι έγινε στη συνάντηση

Πώς λοιπόν μπορεί να συναγάγει κανείς το συμπέρασμα και να αποδεχθεί ότι στη συνάντηση αυτή αναγνωρίστηκε η γλώσσα των Σκοπίων ως μακεδονική; Επειδή το κυριλλικό αλφάβητο όλων των σλαβικών γλωσσών των χωρών τής Σοβιετικής Ένωσης, των χωρών τής Γιουγκοσλαβίας (τής Σερβίας, τής Κροατίας άρα και τής πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας τής Μακεδονίας) και άλλων σλαβικών χωρών συμφωνήθηκε να μεταγράφεται με λατινικούς χαρακτήρες; Αυτό αποτελεί αποδοχή και αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας» το 1977; Αποτελεί απόφαση τού ελληνικού κράτους επί κυβερνήσεως τότε τού Κωνσταντίνου Καραμανλή; Και αυτή η απόφαση θα λαμβανόταν όχι από επίσημη διπλωματική αντιπροσωπία τής ελληνικής κυβέρνησης; Και, τελικά, αν λαμβανόταν ρητά μια τέτοια απόφαση, δεν θα απαιτείτο ειδική συζήτηση και ψηφοφορία και λοιπές ανάλογες διαδικασίες; Και δεν θα χαλούσε ο κόσμος τότε στην Ελλάδα; 

Γλωσσική αδυναμία

Ομολογώ - για να ικανοποιήσω την αυτοπεποίθηση τού κ. Υπουργού - πως δεν γνωρίζω από διπλωματία (ούτε από διπλωματικότητα), αλλά το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι η γλωσσική αδυναμία τού κ. Υπουργού να αντιληφθεί ότι άλλο πράγμα είναι η αναγνώριση μιας γλώσσας με ξένο όνομα (τής Βουλγαροσερβικής των Σκοπίων ως «μακεδονικής» !) και άλλο να δεχθείς τη μεταγραφή από ένα αλφάβητο (το σλαβικό κυριλλικό) σε ένα άλλο (το λατινικό), όπερ συνέβη στη Διάσκεψη τού 1977. Και επίσης ότι άλλο πράγμα είναι πώς ονόμαζαν και ονομάζουν από το 1940 οι Σκοπιανοί τη γλώσσα τους (ψευδώνυμα ως «μακεδονική») και άλλο να την αναγνωρίσουμε εμείς επισήμως με αυτό το όνομα, αποδεχόμενοι έτσι την προϋπόθεση μιας ψευδούς ταυτότητας; 

Ετέθη το 2010

Πληροφορήθηκα, τέλος, ότι δια στόματος τού κ. Υπουργού ελέχθη ότι το θέμα τής ψευδώνυμης «μακεδονικής γλώσσας» ετέθη για πρώτη φορά το 2010 από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου. Τότε δεν περίττευε να τεθεί θέμα το 2010, αν πράγματι είχε αναγνωρισθεί «μακεδονική γλώσσα» ήδη το 1977;

Θα το ξαναπώ. Οι γραμμές αυτές γράφονται από επιστημονική υποχρέωση και μόνο μήπως αξιοποιηθούν από την ελληνική διαπραγματευτική ομάδα υπό τον κ. Υπουργό των Εξωτερικών, αν υποστηριχθεί από την πλευρά των Σκοπίων η δήθεν αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας» ήδη από το 1977!».

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr