Η αμερικανική οικονομία διανύει τον όγδοο χρόνο της σε ανάπτυξη κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της ανεργίας σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα αλλά και τη σταδιακή αύξηση της ωριαίας αποζημίωσης.

Ο πληθωρισμός έχει αρχίσει να κινείται έντονα ανοδικά με αποτέλεσμα να έχει βρεθεί στο στόχο της Fed, αλλά η παραγωγικότητα παραμένει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Η έλευση του Trump, έχει δημιουργήσει ισχυρές προσδοκίες ότι θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας.

Αν και ακόμα δεν είναι ξεκάθαρες οι λεπτομέρειες σχετικά με τα σχέδια του Trump, οι βασικοί πυλώνες είναι το τεράστιο πρόγραμμα υποδομών και η μείωση της φορολογίας. Και τα δυο, θα χρηματοδοτηθούν μέσα από την αύξηση των ελλειμμάτων. Βέβαια, η αύξηση των ελλειμμάτων δεν θα πρέπει να θεωρείται σίγουρη καθώς η Αμερική μειώνει σημαντικά το έλλειμμά της από τα έσοδα της παραγωγής πετρελαίου και την μείωση των εισαγωγών της.

Η αύξηση του ΑΕΠ σε συνδυασμό με τις πρακτικές για απομόνωση των μεταναστών από τις θέσεις εργασίας, σημαίνουν υψηλότερο κόστος για τις επιχειρήσεις και αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση του πληθωρισμού. Η αύξηση του πληθωρισμού θα επιχειρηθεί να αντιμετωπιστεί με την άνοδο του USD αλλά και με τις αυξήσεις επιτοκίων από τη Fed.

Η Fed έχει ήδη οδηγηθεί σε ένα νέο δρόμο νομισματικής πολιτικής και ήδη μετά από τη νέα αύξηση επιτοκίων, έχει υπάρξει ένα νέο δυναμικό debate απόψεων σχετικά με το αν θα ακολουθήσουν δυο ακόμα αυξήσεις επιτοκίων ή τρεις για το υπόλοιπο του 2017 ενώ υπάρχει και άποψη για τέσσερις αυξήσεις. Κατά κανόνα, όλα θα εξαρτηθούν από την πορεία του πληθωρισμού στους επόμενους μήνες.

Η θετική απόκλιση της αμερικανικής οικονομίας αλλά και η διαφοροποίηση της νομισματικής πολιτικής, έχει οδηγήσει το δολάριο σε μια πολυετή ανοδική κίνηση, η οποία σε όρους πραγματικής ισοτιμίας έχει οδηγήσει πάνω από τον ιστορικό μέσο όρο. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν ότι το δολάριο θα βρεθεί αντιμέτωπο με νέες πωλήσεις καθώς η αύξηση του ΑΕΠ παραδοσιακά οδηγεί σε υψηλότερα ελλείμματα (αρνητικός παράγοντας) ενώ υψηλή είναι και η πιθανότητα, οι άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες να κινηθούν προς μια ομαλοποίηση της νομισματικής τους πολιτικής, γρηγορότερα από αυτό που εκτιμούν οι αγορές.