Ο Δ. Αθανασούλης, μέλος του ΚΑΣ, μιλώντας στο Σκάι και στην Πρωινή Γραμμή, εξήρε τη σπουδαιότητα του και αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης, ως σύμβολο υψηλών αξιών, όπως πιστοποίησε και η επίσκεψη Ομπάμα. Τόνισε μάλιστα ότι άλλο συμβολικό φορτίο φέρει στην παγκόσμια ιστορία ο Παρθενών κι άλλο το Κολοσσαίο στη Ρώμη. Τόνισε επίσης, ότι η Ακρόπολη δεν χρειάζεται παγκόσμια προβολή.
Στον αντίποδα παράγοντες της αγοράς και δη της τουριστικής, θεωρούν λάθος τη μη παραχώρηση του μνημείου. Με «τιτίβισμα» του στο twitter πριν λίγο ο πρέοδρος του ΣΕΤΕ Ανδρέας Ανδρεάδης τονίζει: «Λάθος οι φοβικές απαγορεύσεις υψηλού επιπέδου εκδηλώσεων, εάν προβάλονται με ποιότητα μνημείο, χώρα & πολιτισμός μας».
Ουσιαστικά ο κόσμος του τουρισμού θεωρεί ότι χάνεται μια ευκαιρία προβολής. Σημειώνεται ότι η πρόταση των Ιταλών μιλούσε για μια μεγάλη πασαρέλα είτε ανάμεσα στο Ερέχθειο και τη βόρεια πλευρά του Παρθενώνα είτε δυτικά του Ερέχθειου, το στήσιμο σκηνής μεγάλων διαστάσεων για την προετοιμασία των μοντέλων και ηχεία σε μεταλλικούς πυλώνες ύψους 7-8 μέτρων.
Στην ίδια πρόταση διευκρινιζόταν ότι η επίδειξη θα διαρκούσε 15 λεπτά και οι καλεσμένοι θα ήταν 300, με το 10% να είναι Έλληνες, το 80% να είναι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί εκδότες περιοδικών μόδας και το 10% αστερές του Χόλιγουντ.
Η εκδήλωση που θα γινόταν την 1η Ιουνίου θα ξεκινούσε στις 10 το βράδυ με την πρόβα να διεξάγεται δύο ώρες νωρίτερα. Οι διοργανωτές δεσμεύονταν, δε, για άμεσο ξήλωμα των εγκαταστάσεων με το πέρας της εκδήλωσης.
Παρόλα αυτά τα μέλη του ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο) απάντησαν στους Ιταλούς ότι «ο ιδιαίτερος πολιτιστικός χαρακτήρας των μνημείων της Ακρόπολης δεν συνάδει με τη συγκεκριμένη εκδήλωση, καθώς πρόκειται για μοναδικά μνημεία και σύμβολα παγκόσμιας κληρονομιάς, μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco». Πρότειναν δε άλλα σημεία από όπου είναι ορατή η Ακρόπολη όπως το πλακόστρωτο του Πικιώνη ή το Ηρώδειο για τη διενέργεια της εκδήλωσης.
Ωστόσο ο οίκος Ντιόρ το 1951 πραγματοποίησε φωτογράφιση κάτω από τις Καρυάτιδες του Παρθενώνα από τον φημισμένο φωτογράφο του περιοδικού Paris Match, Ζαν-Πιερ Πεντρατσινί.
Το πλαίσιο για τη χρήση μνημείων αυστηροποιήθηκε τη δεκαετία του ’80. Πάντως αυτό δεν εμπόδισε την αισθησιακή φωτογράφιση της Ζωής Λάσκαρη στους ιερούς λέοντες της Δήλου το 1985 για το περιοδικό Playboy.
Αντίθετα σύμφωνα με την Καθημερινή, το ΚΑΣ αρνήθηκε την παραχώρηση του Ηρωδείου το 1998 στον σχεδιαστή μόδας Κάλβιν Κλάιν, αλλά έδωσε άδεια να φωτογραφηθεί η Τζένιφερ Λόπεζ στον Παρθενώνα το 2008. Η Στοά του Αττάλου παραχωρήθηκε στην εταιρεία Vodafone, αλλά όχι το πάρκινγκ δίπλα στον ναό του Σουνίου για τη φωτογράφιση μοντέλων της BMW. Το συμβούλιο είχε ζητήσει το σενάριο του Ζακ Λικ Γκοντάρ για να του επιτρέψει να κάνει πλάνα στον Ιερό Βράχο, κάτι που φυσικά αρνήθηκε να δώσει και ο σκηνοθέτης εξαφανίστηκε, ενώ έδωσε το ελεύθερο στη σκηνοθέτιδα Νία Βαρντάλος για το «Γάμος α λα ελληνικά».
Γιώργος Αλεξάκης
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr