Το 2014 η Κίνα βρίσκεται σταθερά στο προσκήνο της οικονομικής ενημέρωσης αφού οι φόβοι για την κατάσταση της οικονομίας έχουν γιγαντωθεί.

Το 2014 η Κίνα βρίσκεται σταθερά στο προσκήνιο της οικονομικής ενημέρωσης αφού οι φόβοι για την κατάσταση της οικονομίας έχουν γιγαντωθεί. Η πτώση των τιμών των εμπορευμάτων, η επιδείνωση των μακροοικονομικών της στοιχείων αλλά και αυτά των μεγαλύτερων εμπορικών εταίρων της, τα τραπεζικά προβλήματα και κυρίως το τεράστιο μέγεθος του «σκιώδους» τραπεζικού συστήματος και η φούσκα στην αγορά ακινήτων, έχουν τρομοκρατήσει ολόκληρο τον πλανήτη.

Στο παρόν άρθρο, θα επιχειρήσουμε να δούμε το πρόβλημα από μια διαφορετική σκοπιά, όχι αμιγώς οικονομική. Θα προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε την εικόνα που έχουν για την κινεζική οικονομία, οι υπερ-πλούσιοι αυτής της αχανούς χώρας. Είναι γενικώς παραδεκτό ότι, οι υπερ-πλούσιοι μιας χώρας έχουν πάντα την καλύτερη πληροφόρηση. Πληροφόρηση η οποία αντλείται τόσο από την επιρροή που έχουν στα ανώτατα στρώματα της πολιτικής σκηνής μιας χώρας, όσο και από τη δυνατότητα να αποτελούν προνομιακούς συνομιλητές των μεγαλύτερων επενδυτικών τραπεζών παγκοσμίως αλλά και άλλων μεγάλων εταιριών-κολοσσών.

Τους τελευταίους μήνες έχουμε δει μια πληθώρα κινήσεων που φανερώνουν μια έκδηλη ανησυχία όσων είναι σε θέση να έχουν αυτή την προνομιακή «πληροφόρηση» για το τι είναι πιθανό να συμβεί στο μέλλον. Οι υπερ-πλούσιοι Κινέζοι βρίσκονται σε μια κατάσταση ρευστοποίησης των περιουσιακών τους στοιχείων που κατέχουν στην Κίνα και μεταφοράς του πλούτου τους, εκτός της χώρας.

Οι οικογένειες αυτές έχουν εγκατασταθεί στις ακριβότερες περιοχές της Δύσης και έχουν ξεκινήσει να πραγματοποιούν τεράστιες επενδύσεις σε αυτές. Ένα παράδειγμα που αποτυπώνει την κατάσταση αυτή είναι αυτό του πλουσιότερου Κινέζου στον κόσμο, του Li Ka-Shing. Ως γνωστόν, ο Li Ka-Shing, απέκτησε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του ποντάροντας στην έκρηξη του κατασκευαστικού κλάδου από τις αρχές του 1990. Πρόσφατα, πούλησε έναντι $928 εκατ. ένα εμπορικό κέντρο στο Πεκίνο. Σύμφωνα με πηγές, πλέον δεν κατέχει παρά ελάχιστη ακίνητη περιουσία στην Κίνα.

Αν οι άνθρωποι αυτοί, κατάφεραν να είναι οι πρώτοι που ανακάλυψαν τη μελλοντική αξία της Κίνας, πολλά χρόνια πριν, δεν αποκλείεται να είναι και οι πρώτοι που βλέπουν την καρδιά του προβλήματος.

Ο τραπεζικός κλάδος αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα και η Κίνα είναι όλο και πιο εκτεθειμένη στην παγκόσμια οικονομία και το παγκόσμια χρηματοπιστωτικό σύστημα. Όλοι γνωρίζουμε ότι η Κίνα δε θα αναπτύσσεται για πάντα με ρυθμούς πάνω από 7,0% και αυτό αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση. Όταν οι ρυθμοί ανάπτυξης θα μειωθούν (όχι απαραίτητα εξαιτίας κάποιου προβλήματος, αλλά εξαιτίας μιας φυσιολογικής οικονομικής εξέλιξης) τότε θα υπάρξει μια δύσκολη περίοδος για την Κίνα, η οποία θα πρέπει να διαχειριστεί όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα τη μετάβαση σε αυτή τη νέα εποχή.