* Η παρούσα ανάλυση δημοσιεύεται ως guest.
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία του ΑΕΠ της Ιαπωνίας, οι επιχειρηματικές επενδύσεις αυξήθηκαν μόνο κατά 0,8% το τελευταίο τρίμηνο της περυσινής χρονιάς, υποδεικνύοντας ότι η όποια ανάκαμψη βρίσκεται ακόμα σε υποτονικό στάδιο παρά την έντονη ανάκαμψη των εταιρικών κερδών κατά το τελευταίο έτος. Από την άλλη πλευρά, όμως, ορισμένοι δείκτες κεφαλαιουχικών δαπανών, όπως είναι οι παραδόσεις κεφαλαιουχικών αγαθών, δείχνουν μία σταθερή αύξηση το τελευταίο διάστημα. Με τα στοιχεία να δίνουν μία αντικρουόμενη εικόνα προσπαθούμε να κατανοήσουμε το κατά πόσο, και εάν ναι σε ποιο βαθμό, έχουν πραγματικά ανακάμψει οι επενδύσεις στην Ιαπωνία.
Είναι αλήθεια ότι τα στοιχεία του ΑΕΠ δείχνουν τις δαπάνες σε κεφαλαιούχα προϊόντα αυξανόμενες. Οι εταιρικές δαπάνες σε εξοπλισμό μεταφορών αυξήθηκαν κατά 9,7% το τελευταίο τρίμηνο και κατά 8,4% το τρίτο τρίμηνο του 2013 ενώ οι δαπάνες σε άλλου είδους μηχανολογικό εξοπλισμό, αυξήθηκαν κατά 1,5% μετά από μία αύξηση 3,3% το τρίτο τρίμηνο. Επομένως, η αδυναμία που παρατηρείται στο συνδεόμενο με τις επιχειρηματικές επενδύσεις ΑΕΠ δεν οφείλεται στις δαπάνες για κεφαλαιουχικά αγαθά αλλά σε κάποιο άλλο παράγοντα. Συγκεκριμένα, οφείλεται στις μειωμένες δαπάνες για κατασκευές και δομές οι οποίες και δε συμπεριλαμβάνονται στα τριμηνιαία στοιχεία του ΑΕΠ.
Γιατί όμως τέτοια επίμονη αδυναμία; Μία εξήγηση είναι ότι οι επιχειρήσεις παραμένουν προσεκτικές με τη συσσώρευση κεφαλαίου. Η τελευταία αύξηση των κερδών πυροδότησε την αύξηση της ζήτησης για επενδύσεις αλλά παρόλα αυτά παραμένουν μεμονωμένα τα περιστατικά επιχειρήσεων που αποφάσισαν να αυξήσουν τον υπάρχον κεφάλαιό τους μέσω πχ της επέκτασης των εγκαταστάσεων τους. Παρόλο που το γεν σταθεροποιήθηκε σε ένα ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο, οι παραγωγοί είναι πιο πιθανό να επικεντρωθούν σε αύξηση της παραγωγής τους εκτός συνόρων εάν λάβουμε υπόψη μας τη μείωση του πληθυσμού της χώρας και τις απορρέουσες ισχνές προοπτικές μακροπρόθεσμης ανάπτυξης της αγοράς.
Ο δέυτερος λόγος έγκειται στη «βουλιμία» της κυβέρνησης για δαπάνες δημόσιων έργων. Παρόλο που το κύμα των δημόσιων επενδύσεων έχει βοηθήσει κάποιους τομείς, όπως είναι οι κατασκευές, έχει παράλληλα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών των υλικών και των μισθών αναγκάζοντας με αυτό τον τρόπο πολλές εταιρίες, και ιδιαίτερα αλυσίδες εστίασης και καταστήματα outlets, να αναβάλλουν τα όποια σχέδια επέκτασής τους. Παρόλο που τα μακρόπροθεσμα επιτόκια παραμένουν συγκρατημένα, η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική της Ιαπωνίας παραγκωνίζει (crowding out) οποιαδήποτε επιχειρηματική επένδυση μέσω της «συμφόρησης» που δημιουργεί στην αγορά εργασίας και υλικών.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι εξαιτίας της συμφόρησης που επικρατεί στο κατασκευαστικό τομέα είναι πολύ πίθανο να υπάρχει μικρή βελτιώση της προόδου τόσο των ιδιωτικών επενδύσεων σε κατοικίες όσο και των δημόσιων επενδύσεων σε σχέση με το παρελθόν. Με άλλα λόγια ενδεχομένως τόσο η ιδιωτική επένδυση σε κατοικίες όσο και η δημόσια επένδυση να είναι υπερεκτιμημένες στα στατιστικά που εμφανίζονται στο ΑΕΠ με αποτέλεσμα οι επιχειρηματικές επενδύσεις για κατασκευές (το τρίτο συστατικό των συνολικών επενδύσεων) να είναι με τη σειρά τους υποεκτιμημένες. Επομένως, οι επιχειρηματικές επενδύσεις για κατασκευές παραγκωνίζονται τόσο από τα αυξανόμενα κατασκευαστικά κόστη όσο και από τις «κατά δήλωση» αυξανόμενες δημόσιες επενδύσεις που όμως δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr