Οι εξελίξεις στην Κίνα παραμένουν ο σημαντικότερος παράγοντας ρίσκου για τις αναδυόμενες οικονομίες.

*Το παρακάτω άρθρο φιλοξενείται ως guest.

Αδιαμφισβήτητα οι περισσότερες  από τις αναδυόμενες αγορές αντιμετώπισαν δυσκολίες το τελευταίο διάστημα. Με την πιθανή εξαίρεση, όμως,  της Αργεντινής και της Ουκρανίας,  δε θα μπορούσαμε να μιλάμε για κρίση. Οι εξελίξεις στην Κίνα παραμένουν ο σημαντικότερος παράγοντας ρίσκου για τις αναδυόμενες οικονομίες.

Ένα αισιόδοξο σενάριο βλέπει την ανάπτυξη της Κίνας να επιβραδύνεται στο 7,3% το 2014 και στο 6,8% το 2015. Ακόμα και κάτω από ένα τέτοιο αισιόδοξο σενάριο, όμως,  ορισμένες αναδυόμενες αγορές, όπως η Βραζιλία και η Νότια Αφρική, με μεγάλα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, σημαντική έκθεση στα εμπορεύματα και υψηλό πληθωρισμό θα αντιμετώπισουν δυσκολίες. Εκτιμούμε ότι η Κεντρική Τράπεζα της Βραζιλίας θα χρειαστεί να αυξήσει περαιτέρω τα επιτόκιά της ενώ εκτιμάται ότι η μεταβλητότητα στην Αργεντινή θα εξακολουθήσει να υπάρχει και το τρέχον έτος. Περαιτέρω, σε περίπτωση που οι αρνητικές προβλέψεις για την Κίνα επιβεβαιωθούν αναμένουμε την άμεση επιρροή της Χιλής και του Περού καθώς είναι οικονομίες σημαντικά εκτεθειμένες στην Κίνα μέσω της αγοράς εμπορευμάτων.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν κάποια θετικά σημάδια. Οι δομικές μεταρρυθμίσεις που έγιναν στο Μέξικο αναμένεται να έχουν μία θετική επίδραση στη δυνητική ανάπτυξη της χώρας ενώ η σταδιακή ανάπτυξη της Αμερικής και η περιοσμένη έκθεσή του Μεξικό στην Κίνα ενισχύουν περαιτέρω την πραγματική ανάπτυξη της χώρας. Ο βασικός παράγοντας ρίσκου συνεχίζει να είναι η ρευστότητα της οικονομίας του Μεξικό που τη καθιστά χώρα ευάλωτη στις γενικότερες συνθήκες ρίσκου. Οι κεντρικές και ανατολικές Ευρωπαϊκές (CEE) χώρες με τη σειρά τους αποτελούν μία ακόμα αισιόδοξη ιστορία. Με αυξημένη ανάπτυξη, χαμηλό πληθωρισμό και μεγαλύτερη διάθεση για πολιτική δράση σε περίπτωση αρνητικών κλυδωνισμών, χώρες όπως η Πολωνία και η Ουγκαρία είναι λιγότερο ευάλωτες σε εξωτερικές διαταραχές.

Επομένως, η διαφοροποίηση ανάμεσα στις «καλές» οικονομίες (όπως είναι το Μεξικό και οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης) και στις «κακές» οικονομίες (όπως είναι Βραζιλία, Τουρκία, Νότια Αφρική και Ρωσία) αποτελεί βασικό παραγόντα σε οποιαδήποτε προσπάθεια εξαγωγής συμπερασμάτων. Και ενώ οι εντάσεις στις «κακές» οικονομίες αναμένονται να παραμείνουν ή ακόμα και να ενταθούν, σε γενικές γραμμές δε βλέπουμε κάποια συστημική απειλή αλλά αντίθετα θεωρούμε ότι η  ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας βρίσκεται ήδη σε καλό δρόμο. Οι εντάσεις στην αγορά οδηγούν όλο και περισσότερο σε «σωστές» πολιτικές αντιδράσεις. Παράδειγμα αποτελεί η Τουρκία όπου η Κεντρική Τράπεζα αύξησε τα επιτόκια σημαντικά και ενώ αναμένεται να δούμε κατά πόσο η αύξηση αυτή είναι αρκετή για να αφομοιώσει πλήρως τις ανισορροπίες της οικονομίας σίγουρα ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Επιπλέον, η όποια επιβράδυνση της  ανάπτυξης των αναδυόμενων αγορών έχει αρνητικές επιπτώσεις στις τιμές των εμπορευμάτων με αποτέλεσμα την αύξηση του πραγματικού εισοδήματος  στις χώρες που εξαρτώνται από τις εισαγωγές εμπορευμάτων το οποίο με τη σειρά του έχει θετικό αποτέλεσμα στην κατανάλωση.