«Στέργιος Δούμπας»
Η οικογένεια Δούμπα κατάγεται από τη Μοσχόπολη της Βορείου Ηπείρου όμως λόγω της λεηλασίας της από μουσουλμάνους αλβανούς το 1770 μετοίκησε στο ορεινό χωριό Βλάστη της Κοζάνης (παλαιότερη ονομασία Μπλάτσι), μόλις 24 χιλιόμετρα από την Πτολεμαΐδα. Εκεί γεννήθηκε ο Στέργιος Δούμπας το 1794 αλλά εξαιτίας πάλι των τουρκαλβανικών διωγμών κατέφυγε μαζί με τον χρυσοχόο πατέρα του Μιχαήλ και τους αδελφούς του Θεόδωρο και Νικόλαο στις Σέρρες. Ακολουθώντας τα μεγάλα καραβάνια των βλαχοφώνων της Ηπείρου, της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας, έφτασε το 1815 στη Βιέννη της Αυστροουγγαρίας για να εργαστεί στην εμπορική επιχείρηση του μετέπειτα πεθερού του, Μιχαήλ Κούρτη.
Το 1817 σύστησε μαζί με τους δύο αδελφούς του τον εμπορικό οίκο «Αυτάδελφοι Μιχαήλ Δούμπα» και επιδόθηκαν με μεγάλη επιτυχία στο εμπόριο του βάμβακος. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφεραν εκ του μηδενός να δημιουργήσουν τεράστιες επιχειρήσεις και βιομηχανίες. Ο εμπορικός οίκος των Δούμπα αναδείχθηκε σε έναν από τους σημαντικότερους από τους εκατό περίπου ελληνικούς οίκους που δραστηριοποιούνταν στη Βιέννη. Ανάμεσα τους ήταν οι οίκοι των Κούρτη, Δούκα, Τύρκα, Σπίρτα, Ντίρα, Γύρα, Κάπρα, Τοσίτσα, Χριστομάνου, Τζόττα, Μανούση, Ανδράση, Δήμητσα, Χερτούρα, Οικονόμου και πολλών ακόμα ελλήνων επιχειρηματιών. Βαθμιαία ο Στέργιος επιδόθηκε και σε τραπεζικές εργασίες αποκτώντας πολύ μεγάλη περιουσία.
Ο Στέργιος Δούμπας διετέλεσε πρόεδρος της ελληνορθόδοξης κοινότητας της Βιέννης για πολλές δεκαετίες αναδεικνύοντας την σε ακμαιότερη από όλες τις άλλες ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού. Κατά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα στήριξε με όλες του τις δυνάμεις τη Φιλική Εταιρία και προσέφερε τόσο μεγάλα ποσά, ώστε κάμφθηκε οικονομικά. Όταν αργότερα αναδημιουργήθηκε, έγινε δεκτός στην ανώτερη τάξη της καισαροβασιλικής μοναρχίας των Αψβούργων με τον τίτλο του βαρόνου.
Με την αποκατάσταση του Ελληνικού βασιλείου συνέχισε να συνεισφέρει κυρίως ως προς την εκπαίδευση των Ελλήνων συνιστώντας προγράμματα υποτροφιών και προικίζοντας σχολεία της πατρίδας. Κατόπιν επεξέτεινε την ευεργετική του δράση και στα σχολεία της υπόδουλης ακόμα Ελλάδας όπως στις Σέρρες. Μεταξύ άλλων χρηματοδότησε την ίδρυση του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Το όνομα του Στέργιου, καθώς και του γιου του Νικόλαου Δούμπα, είναι χαραγμένα σε μαρμάρινη πλάκα των Ευεργετών του Πανεπιστημίου Αθηνών στα Προπύλαιά του. Αξίζει να σημειωθεί ακόμη ότι ανάμεσα στις πολλές ευεργεσίες, ο Στέργιος Δούμπας δώρισε τους κρυστάλλινους πολυελαίους που λαμπρύνουν ως σήμερα τον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.
Ο Στέργιος Δούμπας παντρεύτηκε τη Μαρία Μιχαήλ Κούρτη το γένος Τούφλη ή Παπαναούμ και άφησαν δύο απογόνους, τον Μιχαήλ το 1828 και τον Νικόλαο το 1830. Πέθανε πλουσιότατος το 1870 στη Βιέννη και ετάφη στο ελληνικό τμήμα του κοιμητηρίου Σανκτ Μαρξ.
«Μιχαήλ Δούμπας»
Ο πρωτότοκος γιος του Στέργιου Δούμπα, Μιχαήλ, υπήρξε ο πρώτος διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Αυστρίας, στην ίδρυση της οποίας συνέβαλε αποφασιστικά ο επίσης βλαχόφωνος Έλληνας Γεώργιος Σίνας.
«Νικόλαος Δούμπας»
Ο δευτερότοκος γιος του Στέργιου Δούμπα, Νικόλαος (1830-1900), πέρασε στην ιστορία ως ο Μαικήνας των Τεχνών στη Βιέννη και ο αναμορφωτής της. Το όνομα του Νικόλαου Δούμπα είναι για τους Βιεννέζους, και όχι μόνο, συνώνυμο της προσφοράς στον πολιτισμό, χάρη στην τεράστια οικονομική συνδρομή του στις καλές τέχνες.
Το 1853 μετοίκησε στην αυστριακή πόλη Τάτεντορφ (Tattendorf) όπου αγόρασε εκεί ένα υφαντουργείο βάμβακος. Με την καλή του συμπεριφορά έγινε ιδιαίτερα προσφιλής στους συμπολίτες του, κάνοντας όπως και ο πατέρας του αγαθοεργίες. Σήμερα η αυστριακή πόλη του έχει αφιερώσει πάρκο και μνημείο σε κεντρική της πλατεία.
Ο φιλότεχνος βαρόνος Νικόλαος Δούμπας υπήρξε επίτιμος δημότης της Βιέννης, ισόβιο μέλος της Άνω Αυστριακής βουλής, γερουσιαστής στη Βουλή της Κάτω Αυστρίας και Μυστικοσύμβουλος του Αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ. Διέθετε άριστες σχέσεις με τον τότε αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ αλλά και με το διάδοχό του Ροδόλφο. Ήταν επίσης προσωπικός φίλος εξεχόντων μουσικών όπως του Ριχάρδου Βάγκνερ, του Γιόχαν Στράους και άλλων, ενώ ήταν προστάτης πολλών καλλιτεχνών της Βιέννης όπως του ζωγράφου Γκούσταβ Κλιμτ. Στο σπίτι του Νικολάου Δούμπα ο Γιόχαν Στράους συνέθεσε τον εθνικό ύμνο της Βιέννης «Γαλάζιο Δούναβη», ενώ προς τιμήν του Δούμπα ο Άντον Κραλ έγραψε το έργο «Dumba Marsch».
Κατά τη διάρκεια της ζωής του πραγματοποίησε αρκετές δωρεές με κυριότερες αυτές της ανέγερσης του Μεγάρου Μουσικής της Βιέννης (Musikverein), της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης, της Ομοσπονδίας Εικαστικών Τεχνών και του σημερινού Μουσείου Εφαρμοσμένης Τέχνης. Μέσω των χορηγιών του Νικολάου Δούμπα, η Βιέννη εμπλουτίστηκε στην εποχή του με μία σειρά μνημείων προσωπικοτήτων όπως του Μπετόβεν, του Μπραμς, του Μότσαρτ, του Σούμπερτ και άλλων, τα οποία σήμερα συγκαταλέγονται στα γνωστότερα αξιοθέατα της αυστριακής πρωτεύουσας.
Ο ίδιος ασχολήθηκε προσωπικά με τη ζωγραφική και τη μουσική ως μέλος και αργότερα ως πρόεδρος της Βιεννέζικης Χορωδίας Ανδρών και αντιπρόεδρος της Εταιρίας Φίλων Μουσικής της Βιέννης. Διετέλεσε διευθυντής της Εταιρίας Τεχνών και μέλος του καλλιτεχνικού συμβουλίου του υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Αυστροουγγαρίας.
Σε αναγνώριση των μεγάλων συνεισφορών του στην Τέχνη, του απενεμήθησαν πολλές διακρίσεις όπως του Επίτιμου Μέλους της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης καθώς και ο τίτλος του βαρόνου. Η κεντρική είσοδος του Μεγάρου Μουσικής και έδρα της Φιλαρμονικής της Βιέννης βρίσκεται επί της οδού Δούμπα (Dumbastrasse).
«Κωνσταντίνος Δούμπας»
Ο εγγονός του Στέργιου Δούμπα, βαρόνος Κωνσταντίνος Δούμπας (1856-1947), υπήρξε ο τελευταίος πρεσβευτής της Αυστροουγγαρίας στην Ουάσινγκτον μέχρι και τη διάλυση της Αυτοκρατορίας κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
ΤΟΥ ΜΠΟΥΤΑΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ*
* Επιχειρηματίας, αντιπρόεδρος Δ.Σ. της DMN A.E., κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στο Μάνατζμεντ και στη Στρατηγική Επιχειρήσεων από το LSE.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr