«Ο Κάμερον και ο Σαρκοζί συγκρούονται, στο πλαίσιο αντιπαράθεσης για τη συμφωνία για το ευρώ» αναφέρει η βρετανική εφημερίδα The Guardian.

«Ο Ντέιβιντ Κάμερον είχε τοποθετηθεί στο κέντρο μιας λυσσαλέας διαμάχης με τον Νικολά Σαρκοζί, μετά την προσπάθεια του Παρισιού να απομονώσει τον (Βρετανό) πρωθυπουργό στη Σύνοδο της ΕΕ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η Βρετανία επιθυμεί να απαλλάξει το Σίτι του Λονδίνου από όλους τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς» αναφέρει η εφημερίδα.

«Η κίνηση αυτή απορρίφθηκε από αξιωματούχους στις Βρυξέλλες σαν μία προσπάθεια να μετατραπεί η Βρετανία σε αποδιοπομπαίο τράγο» προσθέτει ο Guardian.

«Η Βρετανία μένει εκτός της συμφωνίας για την οικονομική κρίση στην ΕΕ» γράφει το BBC, αναφερόμενο και στις δηλώσεις του Νικολά Σαρκοζί, ο οποίος είπε ότι «οι "απαράδεκτες" απαιτήσεις (του Ντ.Κάμερον) για εξαιρέσεις μπλόκαραν τη δυνατότητα πλήρους Συνθήκης».

Η Le Monde αναφέρει ότι στο περιθώριο της Συνόδου εκδηλώθηκαν όλες οι διαφορές που υπάρχουν στους κόλπους της ΕΕ.

«Αυξάνονται οι εντάσεις στη Σύνοδο της ΕΕ» είναι ο τίτλος της Wall Street Journal που αναφέρεται στην αποτυχία να συμφωνήσουν όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ στην αλλαγή των Συνθηκών.

«Οι ηγέτες της ευρωζώνης καταλήγουν σε νέα συμφωνία, χωρίς τη στήριξη της Βρετανίας» γράφει το CNN.

Οι Financial Times γράφουν ότι η αποτυχία των «27» να καταλήξουν σε συμφωνία, οδήγησε σε αύξηση της απαισιοδοξίας στους κόλπους της ΕΕ.

«Άρωμα αποτυχίας» βλέπει η El Pais σχετικά με τα αποτελέσματα της Συνόδου, γράφοντας ότι «οι χώρες του ευρώ θα προχωρήσουν χωρίς τη Βρετανία».

Η El Mundo γράφει ότι «ο Κάμερον απορρίπτει την αλλαγή των Συνθηκών και η συμφωνία περιορίζεται σε 23 χώρες». Η εφημερίδα γράφει ότι Θαπατέρο και Μ.Ραχόι ήρθαν σε συνεννόηση πριν την Σύνοδο για να καθορίσουν τη θέση της Ισπανίας, δεδομένου ότι ο Ραχόι δεν έχει ακόμα αναλάβει καθήκοντα πρωθυπουργού.

Το Spiegel γράφει ότι «η Ευρωζώνη θα πρέπει μόνη της να βρει λύση για τη διάσωση», κάνοντας λόγο για «δραματικές εξελίξεις στις Βρυξέλλες».

H Welt αναφέρει ότι «η αποτυχία εξεύρεσης κοινής λύσης αποτελεί ένα ισχυρό πλήγμα για ολόκληρη την ΕΕ, η οποία θα κινηθεί σε δύο ταχύτητες: τις χώρες του ευρώ και τις έξι χώρες που συμφώνησαν με αυτές, των οποίων οι οικονομίες είναι στενά συνδεδεμένες και τις υπόλοιπες χώρες που έμειναν εκτός (συμφωνίας)».