Και οι δύο ήταν μέχρι πρότινος ανεπίσημοι οικονομικοί σύμβουλοι του πρωθυπουργού κ.Παπανδρέου,ενώ και οι δύο διετέλεσαν αντιπρόεδροι σε δύο από τις σημαντικότερες τράπεζες, ο μεν κ.Ντερβίς στην Παγκόσμια Τράπεζα και ο κ.Παπαδήμος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Ο μεν Κεμάλ Ντερβίς θεωρείται ως ο αρχιτέκτονας της τριετούς ανάκαμψης της Τουρκίας από την κρίση του 2001 όταν εκλήθη για να σώσει την τουρκική οικονομία από την ολοκληρωτική κατάρρευση. Εκείνη την περίοδο, ο κ.Παπαδήμος ολοκλήρωνε το σημαντικό έργο που πραγματοποιήσει στο πόστο του διοικητή της ΤτΕ συνεργαζόμενος στενά με τον κ.Σημίτη και οδηγώντας την Ελλάδα στην ιστορική ένταξη στην Ευρωζώνη.

Το μέχρι πρότινος ακλόνητο φαβορί για την πρωθυπουργία Λουκάς Παπαδήμος βρίσκει, εφόσον αναλάβει, μία οικονομία που, όπως έχει δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο το άτυπο.."alter ego" του Κεμάλ Ντερβίς, βρίσκεται σε ακόμη χειρότερη κατάσταση από την οικονομία που παρέλαβε αυτός.

Ο Ντερβίς χρησιμοποίησε το διεθνές του κύρος από τη θητεία του στην Παγκόσμια Τράπεζα για να δανεισθεί 20 δις δολάρια από την εν λόγω τράπεζα και το ΔΝΤ, ενώ ο Παπαδήμος βρίσκει την ελληνική οικονομία προ ενός "κουρέματος" 50% καθώς και πριν τη σύναψη ενός δεύτερου δανείου που θα κρατήσει την Ελλάδα μακριά από τις αγορές για μία δεκαετία σχεδόν.

Στο κέντρο του πακέτου σταθεροποίησης του Ντερβίς που οδήγησε στην ανόρθωση της τουρκικής οικονομίας ήταν η περικοπή των κρατικών δαπανών, το πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, η μείωση των εταιρικών φόρων και αύξηση μιας σειράς άλλων, η αναμόρφωση της γραφειοκρατίας προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας και των ξένων επενδύσεων και η ιδιωτικοποίηση των σημαντικότερων κρατικών επιχειρήσεων.

Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να απαριθμηθούν, χωρίς να προκαταλαμβάνουμε για την πολιτική που θα ακολουθήσει ο κ.Παπαδήμος εφόσον αναλάβει την πρωθυπουργία, ως τα "αγκάθια" για την ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας και αυτά που ζητούν επίμονα οι δανειστές μας από το 2010 μέχρι σήμερα.

Ποια είναι όμως τα στοιχεία που κάνουν έναν τεχνοκράτη κατάλληλο για να κρατήσει το τιμόνι μιας οικονομίας υπό κατάρρευση;

-στήριξη από τους εταίρους που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στο ελληνικό πολιτικό σύστημα

-ανεξαρτησία από τα τοπικά συμφέροντα

-μικρότερη «φθορά» στα ΜΜΕ σε σύγκριση με έναν πολιτικό

-γνώση των εχέγγυων για την επιτυχία ενός προγράμματος ανεξάρτητως πολιτικού κόστους

-γνώση της λειτουργίας των αγορών

-η στήριξη του επιχειρηματικού κόσμου

Δημήτρης Κώτσος
[email protected]