Ο Πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, έκανε την ακόλουθη δήλωση σχετικά με την υπογραφή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας: «Χαιρετίζουμε τη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Είναι ένα γεγονός σημαντικό, ιδιαιτέρως αυτήν την περίοδο που η χώρα, οι Έλληνες, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια χωρίς προηγούμενο κρίση. Αυτές τις δύσκολες ώρες, στόχος όλων πρέπει να είναι... η διαμόρφωση των αναγκαίων όρων και προϋποθέσεων για να οδηγηθούμε σε μια βιώσιμη ανάπτυξη που θα μας δώσει τη δυνατότητα να οικοδομήσουμε μια Πολιτεία, μια κοινωνία, με κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Κάθε πρωτοβουλία που συμβάλει σε αυτήν την κατεύθυνση και διαμορφώνει συνθήκες κοινωνικής συνεννόησης, δεν μπορεί παρά να μας δίνει ικανοποίηση».
Ως επιτυχία, αντιμετώπισε την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ και η αξιωματική αντιπολίτευση, με τον Πάνο Παπαγιωτόπουλο να δηλώνει ότι «ως Νέα Δημοκρατία, χαιρετίζουμε την υπογραφή της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Θεωρούμε το γεγονός αυτό, ως ένα πάρα πολύ σημαντικό δείγμα της ωριμότητας και της σοβαρότητας των κοινωνικών εταίρων». Από την πλευρά τους, τα κόμματα της αριστεράς θεωρούν τις αυξήσεις που συμφωνήθηκαν εξευτελιστικές.
Πριν τους πανηγυρισμούς και τις καταγγελίες όμως, καλό θα ήταν να έχουμε κατά νου τι προβλέπει το Μνημόνιο για το συγκεκριμένο θέμα, καθώς από την πιστή εφαρμογή του και μόνο εξαρτάται η συνέχιση της δανειοδότησης της χώρας μας και η πιθανότητα διάσωσης από τη χρεοκοπία: Το Μνημόνιο λοιπόν προβλέπει ρητά ότι μέχρι τον Δεκέμβριο του 2010, η κυβέρνηση οφείλει να έχει λάβει συγκεκριμένα μέτρα «για τη διασφάλιση ότι οι κατώτατοι μισθοί της τρέχουσας περιόδου [σ.σ. δηλαδή της περιόδου δανειοδότησης της χώρας μας από τους εταίρους της] θα παραμείνουν αμετάβλητοι σε ονομαστική αξία για 3 χρόνια». Υπενθυμίζεται ότι και άλλες φορές που η Ελλάδα προσπάθησε να ξεφύγει από τους όρους του Μνημονίου (π.χ. με το ασφαλιστικό), η Ε.Ε και το Δ.Ν.Τ την «ανακάλεσαν εις την τάξη» και τελικά έγινε ακριβώς ό,τι προέβλεπε η σύμβαση δανειοδότησης της χώρας μας. Το πιθανότερο επομένως είναι να γίνει ακριβώς το ίδιο και τώρα, μέχρι τον Δεκέμβριο, καταληκτική ημερομηνία του Μνημονίου.
Ακόμη και στην περίπτωση όμως που η κυβέρνηση δεν εξαναγκαστεί να νομοθετήσει εκούσα- άκουσα τα προβλεπόμενα, αξίζει να έχουμε κατά νου τα εξής:
- Η κυβέρνηση θα πρέπει να υιοθετήσει «νομοθεσία για την αναθεώρηση του συστήματος διαπραγματεύσεων των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, συμπεριλαμβανόμενων των τοπικών συμφώνων απασχόλησης, με στόχο την αύξηση μισθών σε κατώτερο των κλαδικών συμβάσεων επίπεδο».
- «Η Κυβέρνηση θα προτείνει και το Κοινοβούλιο θα υιοθετήσει νομοθεσία για την μεταρρύθμιση του πλαισίου μισθολογικών διαπραγματεύσεων στον ιδιωτικό τομέα, που θα προβλέπουν τη μείωση της αμοιβής της υπερωριακής εργασίας και τη μεγαλύτερη ευελιξία στη διαχείριση του χρόνου εργασίας. Θα επιτρέψει σε τοπικά σύμφωνα να θέτουν τις μισθολογικές αυξήσεις χαμηλότερα από τις κλαδικές συμφωνίες και να εισάγουν αμοιβές που θα συνδέονται με την παραγωγικότητα σε επίπεδο επιχείρησης.
- «Έπειτα από διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους, η κυβέρνηση θα πρέπει να υιοθετήσει νομοθεσία για τους κατώτατους μισθούς εισάγοντας ειδική σχετική πρόβλεψη (sub-minima) για ιδιαίτερες κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται σε κίνδυνο όπως οι νέοι και οι μακροχρόνια άνεργοι».
Τα τρία παραπάνω χωρία από το Μνημόνιο, τα οποία εν μέρει ήδη υλοποιούνται, καθιστούν σαφές ότι ακόμη και αν η ΕΓΣΣΕ παραμείνει ως έχει, στην ουσία θα είναι ένα κενό γράμμα, αφού οι εργοδότες δεν θα δεσμεύονται από αυτήν.
Ν.Χ.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr