Στο πλαίσιο αυτό, όπως σημειώνουν αναλυτές της Grand Thornton, έχει κριθεί νομολογιακά ότι εάν από κανένα στοιχείο του φακέλου της υπόθεσης δεν προκύπτει η θετική γνώση σε χρονικό σημείο πριν από την κοινοποίηση της ατομικής ειδοποίησης του Προϊσταμένου Δ.Ο.Υ., τότε η προθεσμία αποποίησης ορθώς εκκινεί από τον χρόνο κοινοποίησης της ατομικής ειδοποίησης, ως χρόνος βέβαιης απόκτησης της γνώσης. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία αποποίησης, θεωρείται ότι έχει γίνει αποδοχή της κληρονομίας και πλέον ο προσωρινός κληρονόμος καθίσταται οριστικός.
Διευκρινίσεις δόθηκαν επίσης και σχετικά με τους λόγους ακυρότητας της δήλωσης αποποίησης.
Ειδικότερα, άκυρη καθίσταται η αποποίηση που πραγματοποιείται εκπρόθεσμα ή σε χρονικό σημείο προγενέστερο του θανάτου του κληρονομούμενου ενώ δεν πάσχει ακυρότητας αν πραγματοποιηθεί μετά το χρόνο θανάτου αλλά πριν την έναρξη της προθεσμίας αποποίησης. Επίσης, σε ακυρότητα της αποποίησης οδηγεί η προηγούμενη σιωπηρή αποδοχή της κληρονομίας, λόγω πράξεων ανάμιξης του προσωρινού κληρονόμου στην κληρονομία από τις οποίες προκύπτει η βούληση διατήρησης της επαχθείσας σε αυτόν κληρονομίας, όπως η υποβολή δήλωσης φόρου κληρονομίας, η αίτηση έκδοσης κληρονομητηρίου, η υποβολή δήλωσης Ε9 για τα κληρονομιαία ακίνητα. Περαιτέρω, σημειώνεται ότι προσωρινός κληρονόμος που αποποιήθηκε κληρονομία ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος μπορεί να αποδεχθεί την ίδια κληρονομία, αν επήχθη σε αυτόν στη συνέχεια με εκ διαθήκης διαδοχή (Ε. 2059/2024).
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr