Το quick quitting λοιπόν, είναι ένας όρος που αναφέρεται στους δυσαρεστημένους εργαζόμενους των ΗΠΑ, που νιώθουν καλύτερα με το να παραιτούνται από τις νέες τους δουλειές σε σύντομο χρονικό διάστημα, από το να περιμένουν ένα χρόνο και παραπάνω μήπως και αλλάξει κάτι.

Μια ανάλυση από την ομάδα οικονομικών γραφημάτων του Linkedin, αποκαλύπτει ότι το ποσοστό βραχείας θητείας, που αναφέρεται στο φράγμα των θέσεων που καλύφθηκαν για λιγότερο από 12 μήνες έχει αυξηθεί κατά πολύ τα τελευταία επτά χρόνια. 

Η έρευνα αποκάλυψε επίσης, ότι οι εργαζόμενοι δουλεύουν για μικρότερο χρονικό διάστημα σε θέσεις εργασίας που είναι κατά βάση πνευματικές, όπως η τεχνολογία, οι οικονομικές υπηρεσίες και οι επαγγελματικές υπηρεσίες, που αποτελούνται κατά βάση από από λογιστικές και συμβουλευτικές εταιρίες.

Γιατί λοιπόν ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι προτιμούν να παραιτηθούν σύντομα, από το να μείνουν σε μια επιχείρηση για τουλάχιστον ένα χρόνο, όπως είναι το σύνηθες, ειδικά για ένα νέο εργαζόμενο που επιζητά να χτίσει ένα καλό βιογραφικό;

Τα παρακάτω ευρήματα θα διαλευκάνουν κάπως αυτό το σημαντικό, αλλά και περίπλοκο φαινόμενο.

Φαίνεται πως ο πληθωρισμός, τα αυξανόμενα επιτόκια, οι υψηλές τιμές στα καύσιμα και η εκτεταμένη ύφεση οδηγούν αναπόφευκτα τους εργαζόμενους στο να αναζητούν υψηλότερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

Παρά το γεγονός ότι πολλοί εργαζόμενοι είδαν αύξηση στον μισθό τους τη φετινή χρονιά, οι περισσότερες αυξήσεις μισθών δεν ήταν ικανές να αντισταθμίσουν τα επίπεδα του πληθωρισμού.

Συμπληρωματικά οι αυξανόμενες τιμές στα καύσιμα, οδηγούν τους εργαζόμενους στο να αναζητούν θέσεις με τηλεεργασία, ή έστω θέσεις που δεν απαιτούν μεγάλες μετακινήσεις.

Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Joblist για την αμερικάνικη αγορά εργασίας, το 80% όσων αναζητούν δουλειά, πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ οδεύουν προς μια ύφεση μέσα στην επόμενη χρονιά, ενώ το 49% προβλέπει ότι η αγορά εργασίας θα γίνει ακόμα χειρότερη μέσα στο επόμενο εξάμηνο.

Ως αποτέλεσμα, το 60% όσων αναζητούν εργασία νιώθουν μεγαλύτερη ανάγκη να βρουν μια νέα θέση σε κάποια επιχείρηση άμεσα, παρά να αναμένουν μήπως και αλλάξει κάτι στον τωρινό χώρο εργασίας τους.

Και ενώ διαβάζουμε για απολύσεις σχεδόν σε καθημερινή βάση, αυτές είναι συνήθως μικρής κλίμακας σύμφωνα με τους Forbes.

Η αγορά εργασίας αντέχει ακόμα, όπως αποδεικνύεται από τους δείκτες ανεργίας που βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά ποσοστά. Υπήρξαν επίσης 11.2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας μέχρι τα τέλη Ιουλίου στις ΗΠΑ, αναλογικά δηλαδή δύο εργασιακές θέσεις για κάθε άνεργο.

Με άλλα λόγια είναι μια δύσκολη αγορά εργασίας, στην οποία όσοι αναζητούν εργασία έχουν το πάνω χέρι για να αρπάξουν μια σειρά από ευκαιρίες, που θα τους ικανοποιούν περισσότερο από την ήδη υπάρχουσα θέση τους.

Αυτός είναι άλλος ένας από τους λόγους που το quick quitting έχει γίνει ευρέως διαδεδομένο.

Επίσης αν μάθαμε κάτι από την πανδημία, αυτό είναι το πόσο σημαντικό είναι το να έχουμε ψυχική και φυσική υγεία. Η περίοδος αυτή είχε ως αποτέλεσμα το να συντελεστεί μια μεγάλη αλλαγή στις ανθρώπινες αξίες και προτεραιότητες.

Οι εργαζόμενοι έχουν γίνει λιγότερο ανεκτικοί, με τις κακές και ανθυγιεινές συνθήκες μέσα στους χώρους εργασίας και αυτό έχει ως αποτέλεσμα το quick quiiting.

Μια πρόσφατη έρευνα του MIT αποκάλυψε ότι πολλοί εργαζόμενοι παραιτήθηκαν από τις δουλειές τους, λόγω του τοξικού περιβάλλοντος.

Στην πραγματικότητα, μια τοξική κουλτούρα μέσα σε ένα χώρο εργασίας είναι ο ισχυρότερος δείκτης φθοράς μιας εταιρείας.

Σύντομα και στην Ελλάδα;

Ο όρος μπορεί να είναι νέος και το φαινόμενο σχετικά πρόσφατο, ωστόσο σημάδια αυτού είδαμε και στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της "μεγάλης παραίτησης".

Για παράδειγμα μέσα στο καλοκαίρι ζήσαμε τις περίπου 50.000 κενές θέσεις στον τουρισμό που αποτελεί τη βαριά βιομηχανία της χώρας, ενώ πολλοί ήταν εκείνοι που παραιτήθηκαν από τις δουλειές τους στη σεζόν, λόγω του ότι δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στα έξοδα αναλογικά με το μισθό τους.

Ενδεικτικό είναι ότι στην πλειοψηφία των νησιών, ο μισθός ίσα που έφτανε για την ενοικίαση ενός σπιτίου από τον εργαζόμενο, που συνήθως στηριζόταν στη συγκατοίκηση, ενώ το πολύ ακριβό κόστος διαβίωσης σε συνδυασμό με το ότι δεν περίσευε οριακά τίποτα, για να περάσει ο εποχικός εργαζόμενος και τον χειμώνα, τον οδήγησε στην παραίτηση, υπό τη λογική ότι θα μπορούσε να βρει μια θέση εργασίας στα αστικά κέντρα, με τα ίδια χρήματα.

Αντίστοιχα αν και ακόμα δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία, φαίνεται πως υπάρχει λιγότερη ανεκτικότητα από πλευράς εργαζομένων απέναντι σε φαινόμενα που περιγράφονται και στην έρευνα παραπάνω.

Δεν μπορούμε ακόμα να μιλάμε για την μετά κρίσης λογική «Δουλειά να υπάρχει», αφού εξαιτίας του αυξανόμενου πληθωρισμού, που έφτασε ήδη στο 12% στην Ελλάδα, αλλά και της εκτίναξης των τιμών στην ενέργεια και στα καύσιμα, οι εργαζόμενοι δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα με το μέσο μισθό.

Έτσι, όπως περιγράφεται και παραπάνω, εφ' όσον η αγορά εργασίας ακόμα αντέχει και η ανεργία έχει μειωθεί, είτε με καινούργιες θέσεις πλήρους απασχόλησης, είτε με θέσεις μερικής απασχόλησης ή εποχικές, οι εργαζόμενοι από θέμα επιβίωσης προφανώς και θα προτιμήσουν τη θέση που θα τους εξασφαλίσει τα προς το ζην και τις ανάγκες τους και δεν θα υποκύψουν σε συναισθηματισμούς.

Η συνέχεια έπεται...

Γεωργία Σαμπαζιώτη

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr