Όπως ανέφερε, η κυβέρνηση επιλέγει να υιοθετήσει μια τάση που επικρατεί σε κάποιες χώρες της Ευρώπης, κύρια στις ανατολικές, και έχει να κάνει με αναίρεση μέρους του κοινωνικού κεκτημένου της Γηραιάς Ηπείρου και υιοθέτηση μιας πιο ευέλικτης διαδικασίας στην αγορά εργασίας.

Χαρακτηριτικά, όπως σημείωσε σε ανάρτησή στο facebook ο ομότιμος καθηγητής και για χρόνια μελετητής των εργασιακών σχέσεων, «η κατάθεση του  Νομοσχεδίου στην Βουλή και η συζήτηση που διεξάγεται στις Επιτροπές, στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου και δημόσια με την κατάθεση επιχειρημάτων, κριτικών παρατηρήσεων, σχολίων, κ.λ.π. από κυβερνητικούς παράγοντες, πολιτικές δυνάμεις, συνδικάτα, ινστιτούτα, ειδικούς επιστήμονες, κ.λ.π., ανέδειξε ότι η στρατηγική που διαπερνά τις διατάξεις του σχεδίου νόμου συνίσταται στην θεσμοποιημένη γενίκευση της ευελιξίας, στην αποδυνάμωση της θέσης των εργαζομένων στον συσχετισμό δύναμης με τους εργοδότες, στη χειραγώγηση της εργασίας και της συνδικαλιστικής δραστηριότητας».

Παράλληλα, προσθέτει ότι «η θεμελιώδης και στρατηγικού χαρακτήρα παραδοχή για τον προσανατολισμό της αναπτυξιακής και της οικονομικής πολιτικής (Ταμείο Ανάκαμψης) καθώς και για την ευέλικτη αποτελεσματικότητα της εργασίας (Εργασιακό Σχέδιο Νόμου) στην Ελλάδα, είναι η εικονική κατανόηση της πραγματικότητας, η οποία καθοδηγεί την κυβερνητική σκέψη, μεταξύ των άλλων, της μονομερούς ενδυνάμωσης (πράσινη οικονομία, ψηφιακή τεχνολογία) της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και της απομείωσης της εργασίας».

Γιώργος Αλεξάκης