Στο μεταξύ η απόφαση της Κίνας να περιορίσει τις εξαγωγές κρίσιμων σπάνιων ορυκτών θα πλήξει βασικούς κλάδους της ευρωπαϊκής οικονομίας την ώρα που επιχειρεί να αποδεσμευτεί από τον άνθρακα, καταδεικνύοντας τα όρια των δυτικών φιλοδοξιών για μετατόπιση των εφοδιαστικών αλυσίδων πέρα από την εμβέλεια των αξιωματούχων του Πεκίνου, σημειώνει το πρακτορείο Bloomberg. 

 

Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός γαλλίου και γερμανίου παγκοσμίως, των δύο ορυκτών που θα υπόκεινται σε περιορισμούς εξαγωγών από τον επόμενο μήνα και τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για τις βιομηχανίες μικροτσίπ, τηλεπικοινωνιών και ηλεκτρικών οχημάτων. Η ΕΕ λαμβάνει το 71% του γαλλίου της από την Κίνα και το 45% του γερμανίου της. Μία κίνηση που ήρθε λίγες εβδομάδες αφότου η ΕΕ παρουσίασε μία νέα στρατηγική οικονομικής ασφάλειας, επιδιώκοντας την εποπτεία εξαγωγών κρίσιμης τεχνολογίας και που θα μπορεί να περιορίσει τις επενδύσεις από το εξωτερικό της στο όνομα της εθνικής ασφάλειας. Η πρόταση αποτελεί μέρος μίας εντεινόμενης τάσης εντός της ΕΕ για την ενίσχυση των εργαλείων ασφάλειας που διαθέτει, την ώρα που χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία αξιοποιούν όλο και περισσότερο το εμπόριο και τον έλεγχο κρίσιμων εφοδιαστικών γραμμών για την προώθηση πολιτικών και ακόμη και στρατιωτικών σκοπών. Ο Simone Tagliapietra, ερευνητής του think-tank Bruegel, ανέφερε χαρακτηριστικά σε συνέντευξη ότι "η δράση που ανέλαβε η Κίνα ήταν μία σκληρή υπενθύμιση του για το ποιος έχει το πάνω χέρι σε αυτό το παιχνίδι". "Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι η Δύση θα χρειαστεί τουλάχιστον μια δεκαετία για να αποδεσμευτεί από τις κινεζικές εφοδιαστικές αλυσίδες ορυκτών, επομένως πρόκειται πραγματικά για μία ασύμμετρη εξάρτηση", προσθέτει.