Με τον τρόπο αυτό, όπως είπε ο κ. Φρουζής, οδηγούμαστε πρακτικά σε μια σιωπηρή "απαγόρευση" της κυκλοφορίας νέων και καινοτόμων φαρμάκων καθώς και σε συγκράτηση και σταδιακή ακύρωση της κυκλοφορίας πολλών άλλων αναγκαίων για τη ζωή φαρμάκων / θεραπειών. Ο ίδιος επισήμανε ότι η διαμόρφωση των προϋποθέσεων που εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη πρόσβαση των ασθενών, και ιδίως των μη προνομιούχων, στα φάρμακα και ειδικότερα στα νέα και καινοτόμα είναι ευθύνη και στόχος της φαρμακευτικής πολιτικής σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τους πολίτες της.

"Αυτό που χρειάζεται μαζί με τις δομικές αναγκαίες μεταρρυθμίσεις είναι βασικά μία μεταρρύθμιση νοοτροπίας", είπε χαρακτηριστικά. Ο κ. Φρουζής, πιο συγκεκριμένα, τόνισε ότι η πολιτική των οριζόντιων μειώσεων πρέπει να αντικατασταθεί από την πολιτική των στοχευμένων παρεμβάσεων που συγκροτούν μια "έξυπνη συνταγή". Τα κύρια συστατικά της συνταγής αυτής είναι τα εξής:

• Η αποτελεσματικότερη διαχείριση του νοσοκομειακού προϋπολογισμού μέσω των ΚΕΝ αλλά και του ελέγχου των άλλων κέντρων κόστους, μέσω της επανεξέτασης του τρόπου καταμερισμού των διαθέσιμων πόρων αλλά και της αύξησης του προϋπολογισμού στα 700 εκατ. ευρώ, ελάχιστο ανεκτό όριο.
• Η πλήρης μηχανοργάνωση των συστημάτων στα δημόσια νοσοκομεία, αποτελεί κυρίαρχη «υγιής λύση» για τον περιορισμό της περιττής δαπάνης χωρίς να στερούνται οι ασφαλισμένοι τα φάρμακα που χρειάζονται.
• Η υιοθέτηση της καινοτομίας και η εισαγωγή των καινοτόμων φαρμάκων στην ελληνική αγορά μέσα από την περαιτέρω εξοικονόμηση που προκύπτει από τον χώρο των off-patent και γενοσήμων φαρμάκων ως λύση στο σύνθετο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση τα επόμενα χρόνια.

Επισημαίνεται, ότι τα καινοτόμα φάρμακα αντιπροσωπεύουν σημαντικές εξοικονομήσεις για το σύστημα υγείας αφού εξασφαλίζουν ταχεία θεραπεία για τους ασθενείς και μειώνουν τις ημέρες νοσηλείας. Εάν δεν υιοθετήσουμε μια νέα "συνολική συνταγή" τότε θα έχουμε αρνητικές εξελίξεις αφού κάτω από το οριακό επίπεδο των 2,3 δισεκατομμυρίων ευρώ φαρμακευτικής δαπάνης, μια επιπλέον μείωση θα ισοδυναμεί με τη δημιουργία πολύ μεγαλύτερου "κρυφού κόστους" μέσα από την αύξηση των ημερών νοσηλείας (νοσοκομειακή δαπάνη) και την αύξηση των ημερών της αναρρωτικής άδειας από τους χώρους εργασίας. Προστίθεται σε όλα αυτά το ανυπολόγιστο ηθικό κόστος της πτώσης του επιπέδου της δημόσιας υγείας και του προσδόκιμου ζωής στη χώρα μας που κινδυνεύουμε να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας.

Σημειώνεται ότι ο κατά κεφαλήν μέσος όρος φαρμακευτικής δαπάνης στον ΟΟΣΑ βρίσκεται στα 320 ευρώ την ίδια ώρα που εάν ισχύσουν οι νέες μειώσεις για το 2014, η κατά κεφαλήν φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα κινδυνεύει να μειωθεί στα 170 ευρώ! Είναι πρακτικώς αδύνατον να θεωρούμε ότι έτσι μπορεί μια χώρα να εξασφαλίσει την ελάχιστη ισοτιμία στην πρόσβαση και την πρόνοια των πολιτών μας.

Ο φαρμακευτικός κλάδος είναι ο μοναδικός κλάδος της οικονομίας ο οποίος είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την πολιτεία στον κοινό στόχο της προαγωγής ενός κρίσιμου αγαθού, το οποίο είναι η δημόσια υγεία. Η βιωσιμότητα των φαρμακευτικών επιχειρήσεων προϋποθέτει και προβλέψιμο περιβάλλον μέσα από τον διάλογο με την Πολιτεία. Αιφνιδιασμοί και εισπρακτικά μέτρα (όπως π.χ. το clawback) καταλήγουν να υπονομεύουν το σύστημα υγείας και την ίδια τη χώρα.

Για την ανάγκη μετάβασης από την κρίση στη βιώσιμη ανάπτυξη μέσω του εξορθολογισμού του φαρμακευτικού προϋπολογισμού αλλά και της ανάπτυξης της καινοτομίας έκανε λόγο και η Jane Griffiths, Chair of EFPIA's Executive Committee (European Federation of Pharmaceutical Industries and Associations).

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr