Το θέατρο ήρθε τυχαία.
Είχαμε κάποιες συζητήσεις με τη μητέρα μου προκειμένου να πάω σε μια δραματική σχολή· η ίδια με παρότρυνε συνεχώς. Αρχικά δεν ήμουν φίλος της ιδέας. Μέχρι που η μητέρα μου με έγραψε στη δραματική σχολή. Θυμάμαι με πίεζε να παρακολουθώ τα μαθήματα μου. Τελικά, το πρώτο έτος κατάλαβα ότι έκανα κάτι ταιριαστό για μένα, ένιωθα άνετα. Βοήθησαν, βέβαια, και οι σχέσεις με τους καθηγητές μου, τον Τάσο Καραχάλιο, τη Φρόσω Κορρού: Ακόμα δουλεύω με αυτά που πήρα από τα μαθήματα τους. Στη συνέχεια, βρήκα υποστήριξη σε συναδέλφους που θαύμαζα και πλέον είναι φίλοι μου: Τον Γιάννη Τσορτέκη, τον Αινεία Τσαμάτη, το Δημήτρη Δρόσο, επαγγελματίες που είναι πολύ δοτικοί και με τη στάση τους έσπασαν την αμηχανία που μπορεί να αισθάνεται ένας νέος ηθοποιός όπως εγώ απέναντι τους. Φυσικά, συνάντησα και σκηνοθέτες που με στήριξαν: Ο Βασίλης Κεκάτος, ο Σέργιος Κωνσταντινίδης, ο Γρηγόρης Καραντινάκης, ο Στέφανος Μπλάτσος. ΄Ημουν τυχερός, υποθέτω.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr