Αυτό δεν έχει συμβεί στην ιστορία των αξιωματικών αντιπολιτεύσεων, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Για αυτό έχετε εσείς τη βασική ευθύνη και παρά τις σχετικές επισημάνσεις, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Μόλις χθες, προσπαθώντας να δικαιολογήσετε παλαιότερα αντισύριζα, συντηρητικά γραπτά σας, επικαλεστήκατε μεταξύ των άλλων «μια σχέση με μια κοπέλα που δεν ήμουν χαρούμενος».

2. Όποτε δίνεται ευκαιρία να διατυπωθούν οι προγραμματικές σας θέσεις βρίσκονται στους αντίποδες αυτών που υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τώρα. Στην πρόσφατη ομιλία σας στον ΣΕΒ, εκτός από το κλείσιμο του ματιού στους παρευρισκόμενους για το 8ωρο («Δεν είναι δυνατό να επιβάλλουμε, κυρίες και κύριοι, δεκάωρη εργασία χωρίς αύξηση αποδοχών») ή την έλλειψη κάθε αναφοράς για αύξηση μισθών και ανάγκη σύναψης νέα εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, διατυπώσατε την πρόταση περί stock option στις επιχειρήσεις.
Πέρα από το ότι τα stock options βασικά αφορούν στελέχη επιχειρήσεων εισηγμένων στο Χρηματιστήριο, η πρόταση δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική πραγματικότητα των μικρομεσαίων, συχνά οικογενειακών παραγωγικών μονάδων.


Ας σημειώσω τέλος, αν διατηρεί κάποια αξία, ότι ο Αλέξης Τσίπρας, τον οποίο επικαλείστε συχνά, είχε ταχθεί κατηγορηματικά εναντίον της πρότασης περί stock option που είχε διατυπώσει ο κ. Μητσοτάκης, πάλι μιλώντας στον ΣΕΒ.

Αφήνετε συχνά να διαφανεί ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να κινείται στα πρότυπα του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος. Όμως το δικομματικό σύστημα στις ΗΠΑ έχει οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρουσιάζουν μεγαλύτερες ανισότητες μεταξύ πλουσίων και φτωχών, από οποιαδήποτε άλλη ανεπτυγμένη χώρα.

Η εισοδηματική ανισότητα στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά περίπου 20% από το 1980 έως το 2016 και συνδέεται με την παγκοσμιοποίηση, αλλά επίσης την παρακμή των συνδικάτων, την έλλειψη συλλογικών συμβάσεων και την υποβάθμιση του κατώτατου μισθού. To προσδόκιμο ζωής πέφτει, ειδικά στα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Τις τελευταίες μέρες, ο Economist παρουσίαζε ένα τραναταχτό, μακάβριο παράδειγμα:

«Το 2021, οι σημερινοί Αμερικανοί 25άρηδες που δεν έχουν πτυχίο πανεπιστημίου τετραετούς φοίτησης (περίπου τα δύο τρίτα του ενήλικου πληθυσμού) αναμένεται να ζήσουν κατά μέσο όρο περίπου δέκα χρόνια λιγότερο από εκείνους που έχουν πτυχίο. Το 1992 (όταν εκλέχθηκε ο Δημοκρατικός Μπιλ Κλίντον-ΣΣ) αυτό το χάσμα ήταν το ένα τρίτο του σημερινού».

Aυτές οι συνεχώς αυξανόμενες ανισότητες συγκροτούν άλλωστε το υπόβαθρο της βαθιάς και πολύπλευρης κρίσης του αμερικανικού πολιτικού συστήματος. Ακόμη λοιπόν και αν ένα αντίστοιχο μοντέλο μπορούσε να καθιερωθεί στην Ελλάδα, πράγμα εξαιρετικά αμφίβολο, δεν είναι αυτό που θα έπρεπε να υιοθετήσει ένα κόμμα που επιζητεί περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη και μείωση των ανισοτήτων.


3. Φυσικά δεν ευθύνεστε για την κρίση του κόμματος που παραλάβατε, οι εσωκομματικοί σας αντίπαλοι έχουν ασφαλώς περισσότερες ευθύνες. Αλλά η έλλειψη πολιτικής που προανέφερα καθώς και η διατύπωση θέσεων -χωρίς μάλιστα καμία εσωκομματική συζήτηση- που υπονοούν μια κρυφή ατζέντα, πολλαπλασιάζουν τις αντιδράσεις και τα ερωτηματικά ανάμεσα στα μέλη του κόμματος που αναζητούν μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση στην πλήρη ηγεμονία της ΝΔ.

Επιπλέον οι επιθέσεις και οι απειλές για διαγραφή, αποκλεισμό από ψηφοδέλτια κ.λπ, η με το “έτσι θέλω” ανακοίνωση της διαγραφής Τζουμάκα χωρίς να ακολουθηθούν οι διαδικασίες που προβλέπει το καταστατικό, έχουν δημιουργήσει ένα τοξικό κλίμα, που δεν έχει σχέση ούτε με σχέσεις συνεργασίας σε πολυεθνικές εταιρείες, όχι σε κόμμα με στόχους και ιδανικά. Δεν θέλω να αναφερθώ περισσότερο στη μονομερή πρώτη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για τη Γάζα, επίσης μακριά από την παραδοσιακή πολιτική του. Παρότι δεν είμαι μέλος του κόμματος, η κατάσταση είναι λυπηρή.

Το κλίμα είναι αφόρητο και επειδή δεν μπορώ να υποστηρίξω πολιτικές, με τις οποίες δεν συμφωνώ, σας ανακοινώνω την αποχώρηση μου από την ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Εννοείται ότι παραμένω στην πολιτική ομάδα της Αριστεράς (Left) και ότι θα συνεργαστώ με τους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε θέμα που αφορά την ειρήνη, τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη στην Ελλάδα και την Ευρώπη».