Ακολουθούν σημεία της συνέντευξης του κ. Σκουρλέτη:

Πράγματι «μυρίζουν» εκλογές, εκλογές αποδρομής της κυβέρνησης και του κ. Μητσοτάκη, διότι όλοι αντιλαμβάνονται, μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα των τελευταίων μηνών, ότι ήταν ο πρωθυπουργός, ο οποίος τελικά αποδείχτηκε ο εμπνευστής κι αυτός που υλοποίησε όλο αυτό το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, χωρίς παράλληλα να έχει να επιδείξει θετικά αποτελέσματα σε σχέση με τη διαχείριση της ενεργειακής κρίσης και της ακρίβειας. Αντιλαμβάνεστε ότι η πίεση είναι πάρα πολύ μεγάλη απέναντί του, άρα είναι απολύτως λογικό να προετοιμάζει την αποδρομή του μέσω των εκλογών. Το βρίσκω θετικό αυτό. Διότι όταν βλέπεις τα προβλήματα να μη λύνονται, αντίθετα να διογκώνονται, προφανώς ο μόνος δρόμος να απαντήσεις σε αυτά είναι οι εκλογές. Δυστυχώς ζούμε σε συνθήκες μιας συρρικνωμένης και «κατασκοπευτικής» δημοκρατίας και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν το είχαμε ζήσει σε άλλες εποχές μεταπολιτευτικά.

Είναι δυνατόν να εμφανίζονται ρεπορτάζ σε μια σειρά μέσα ενημέρωσης, με τρομακτική λεπτομέρεια, με ονόματα, με διευθύνσεις, με ημερομηνίες -και δεν αφορά μόνο το DOCUMENTO αυτό- και να μη δείχνει την ευαισθησία η κυβερνητική πλευρά, αλλά και η Δικαιοσύνη, η οποία πρέπει να κινείται αυτόνομα, να διερευνήσουν σε βάθος αυτές τις υποθέσεις; Μου είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει. […] Όπως είπε και ο κ. Τζαβάρας, που επειδή το είπε τον έβγαλαν από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, αυτός που πρέπει να αποδεικνύει, να ερευνά την ορθότητα ή μη των καταγγελιών και των στοιχείων είναι η Δικαιοσύνη και όχι ο δημοσιογράφος, ο συνάδελφός σας, που καλά κάνει με βάση το ρεπορτάζ του, να θέτει ερωτήματα και να βγάζει στην επιφάνεια στοιχεία.

Όταν από τον Αύγουστο έχει φανεί ότι το μισό υπουργικό Συμβούλιο παρακολουθείται, ότι ο υπεύθυνος της ΕΥΠ, ο πρωθυπουργός, προσπαθεί να συγκαλύψει αυτή την υπόθεση, όταν βλέπετε, αυτές τις ώρες που μιλάμε, να γίνεται ολόκληρη συζήτηση και τελικά μάλλον μόνο ο κ. Δημητριάδης θα παραστεί στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, άρα μιλάμε για μια «πατεντάτη» υπόθεση συγκάλυψης. Γι’ αυτό, τελικά, η μόνη απάντηση που μπορεί πια να δώσει ο πρωθυπουργός, διότι μέχρι τώρα πειστικές απαντήσεις δεν δίνει, είναι η παραίτησή του και οι εκλογές. Παραίτηση και εκλογές, λοιπόν, εφόσον δεν μπορεί, δεν έχει τη διάθεση, δεν θέλει, φοβάται να απαντήσει σ’ ένα προς ένα σ’ αυτά τα στοιχεία. Εγώ απορώ και με τα κυβερνητικά στελέχη που βλέπουν το όνομά τους να είναι μέσα στις λίστες παρακολούθησης και είναι αμήχανοι, «μασάνε τα λόγια» τους αντί να κάνουν το αυτονόητο, τουλάχιστον να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη κάνοντας μια μήνυση κατά παντός υπευθύνου.

Τα τελευταία χρόνια οι δημοσκοπήσεις δείχνουν -κι αυτό δεν αφορά μόνο την χώρα μας, εκδηλώνεται και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο- μια αδυναμία, πολλές φορές, να αποτυπώσουν τους πραγματικούς συσχετισμούς. Ένα στοιχείο είναι αυτό. Το δεύτερο είναι ότι κι αυτές οι δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, εάν σε κάτι διαφέρουν σε σχέση με αυτό που έδειχναν έξι μήνες κι ένα χρόνο πριν, είναι η ραγδαία αποδυνάμωση της πλευράς της ΝΔ, χωρίς παράλληλα, κατά τις δημοσκοπήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να κερδίζει ανάλογα. Κερδίζει λίγο. Το τρίτο στοιχείο, είναι ότι ιστορικά, για λόγους που μάλλον έχουν να κάνουν με τη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος που υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, νεότερες γενιές, συγκεκριμένες κοινωνικές κατηγορίες, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πάντοτε εκείνη η πολιτική δύναμη που την υποεκτιμούσαν στις δημοσκοπήσεις. […] Για να μη μιλήσουμε για τα ποιοτικά στοιχεία, όπου εκεί πλειοψηφικά, πια, ο κόσμος απορρίπτει τους ισχυρισμούς και την πολιτική της ΝΔ σε σχέση με τα θέματα της ακρίβειας και άλλα.

Τώρα μπορούμε να μιλάμε συγκρίνοντας καταστάσεις. Η κυβέρνηση λέει ότι «κύριοι, εγώ μείωσα κατά 5% την ανεργία», όχι σε συνθήκες περιοριστικής πολιτικής, όχι σε συνθήκες πολιτικών λιτότητας, διότι εδώ και δύο χρόνια και πάμε μάλλον για τον τρίτο, δεν ισχύουν οι περιορισμοί του Συμφώνου Σταθερότητας, άρα δεν υπάρχουν περιορισμοί σε σχέση με τα ελλείμματα. Εμείς μειώσαμε κατά 10 μονάδες την ανεργία στο διάστημα της δικής μας διακυβέρνησης. Η κυβέρνηση μιλάει για επενδύσεις, μόνο που αυτές οι επενδύσεις είναι πολύ κατώτερες των ποσοστών και των στόχων που είχε βάλει η ίδια. Στην πλειοψηφία τους είναι επενδύσεις που έχουν να κάνουν με τις ιδιωτικοποιήσεις δικτύων υποδομής, δεν είναι αυτές που διευρύνουν την παραγωγική βάση, απλώς έρχεται κάποιο fund και αγοράζει το δίκτυο του φυσικού αερίου, αγοράζει το 49% του ΔΕΔΔΗΕ. Αυτές είναι επενδύσεις κατά περίπτωση, που δεν διευρύνουν την παραγωγική βάση και δεν δημιουργούν τους όρους ενός συγκριτικού πλεονεκτήματος στην οικονομία. Άρα να δούμε λίγο το περιεχόμενο όλης αυτής της εικόνας.

Φοβάμαι πάρα πολύ ότι δημιουργούμε τους όρους για να ξαναδούμε το «ίδιο έργο» και να βρεθούμε σε λίγα χρόνια σε μια νέα κρίση της οικονομίας μας, με τα γνωστά δίδυμα ελλείμματα, είτε αυτά που αφορούν τις εξωτερικές σχέσεις είτε αυτά που αφορούν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και ήδη το εμπορικό ισοζύγιο αυτή τη χρονιά έχει μειωθεί δραματικά. Τι να κάνω εγώ την ανάπτυξη όταν αυτή «φεύγει» όλη έξω και μεταφράζεται σε εισαγωγές και υπερχρεώνει την χώρα σε επόμενο χρόνο;

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr