Ειδικότερα, πριν από την έναρξη της συνάντησής τους στο Μέγαρο των Ηλυσίων, ο Πρωθυπουργός έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Κύριε Πρόεδρε, αγαπητέ Emmanuel, με μεγάλη χαρά βρίσκομαι ξανά στο Παρίσι, σε μία συγκυρία διπλά σημαντική για τις δύο χώρες μας εν μέσω μίας ενεργειακής, μίας πληθωριστικής επίθεσης που δέχεται η ήπειρός μας από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Αλλά και, όπως το αναφέρατε, σχεδόν ένα χρόνο μετά την υπογραφή της πολυεπίπεδης εταιρικής σχέσης Ελλάδος-Γαλλίας για την αμυντική, γεωπολιτική, στρατηγική, οικονομική συμπαράταξη των δύο κρατών μας. Είναι μία συμφωνία που -όπως έχουμε συζητήσει πολλές φορές- ταυτόχρονα υπηρετεί και το κοινό ζητούμενο της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης.

Οι κρίκοι της ιστορίας και του πολιτισμού που μας ενώνουν εδώ και δύο αιώνες πληθαίνουν συνεχώς. Σφυρηλατούνται πλέον σε πολλά επίπεδα, στις μεγάλες πολιτικές επιλογές, όσο και στην καθημερινότητα αλλά και στην αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών.

Πέρυσι, το Παρίσι βοήθησε καθοριστικά την πατρίδα μου στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών στην Ελλάδα. Φέτος, ήταν η σειρά της Αθήνας να δείξει τη δική της αλληλεγγύη σε ανάλογες μάχες που έδινε η Γαλλία με τις συνέπειες της κλιματικής κρίσης. Και νομίζω ότι και οι δύο εκφράζουμε την ικανοποίησή μας για το γεγονός ότι ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας και Αλληλεγγύης, το rescEU, φαίνεται να βρίσκει το δρόμο του και θα εργαστούμε και οι δύο ώστε να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο.

Οι δύο χώρες μας συντονίζονται σήμερα και στην άμυνα απέναντι στην εκτίναξη των διεθνών τιμών στην ενέργεια. Η Ελλάδα ήταν μία από τις πρώτες χώρες που υποστήριξε μια πιο δυναμική ευρωπαϊκή παρέμβαση στη χονδρική αγορά του φυσικού αερίου, αλλά και την άμεση αποσύνδεση των τιμών του φυσικού αερίου από τις τιμές του ηλεκτρισμού και συμφωνούμε μάλιστα και δρομολογούμε και εμείς αυτήν την μετρημένη κατανάλωση ενέργειας από την πολιτεία και από τους πολίτες, την ενεργειακή εγκράτεια (sobriété énergétique) όπως την αποκαλούμε και οι δύο στο εσωτερικό των χωρών μας. Kαι βέβαια και οι δύο χώρες δρομολογούν τα δικά τους προγράμματα στήριξης προκειμένου οι πολίτες μας, τα νοικοκυριά μας, οι επιχειρήσεις μας, να μην είναι απροστάτευτοι απέναντι στις μεγάλες αυξήσεις των τιμών της ενέργειας.

Νομίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τώρα την ευκαιρία να απαντήσει συντονισμένα στην απόπειρα της Μόσχας να μετατρέψει την ενέργεια ουσιαστικά σε ένα όπλο, σε έναν μοχλό αναστάτωσης και πολιτικής αστάθειας σε ευρωπαϊκές χώρες.

Θα συζητήσουμε, ασφαλώς, και για τον πόλεμο στην Ουκρανία. H Ελλάδα και η Γαλλία, από την πρώτη στιγμή, ταχθήκαμε ανεπιφύλακτα με το πλευρό του αμυνόμενου. Ταχθήκαμε με το πλευρό της ελευθερίας, με το πλευρό του Διεθνούς Δικαίου. Όχι μόνο γιατί εκεί δοκιμάζεται το απαραβίαστο των συνόρων και όλες οι ευρωπαϊκές αξίες, αλλά και γιατί δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να νομιμοποιηθεί τον 21ο αιώνα ένα τετελεσμένο αυταρχικού δεσποτισμού.

Ένα προηγούμενο, που πρόθυμα θα μπορούσε να μιμηθεί αύριο κάθε τοπικός ταραξίας και σε άλλες περιοχές του πλανήτη μας. Εξάλλου, η πατρίδα μου ξέρει καλά από γειτονικές απειλές, γι’ αυτό και θα μοιραστώ με τον Πρόεδρο Macron σκέψεις για τη συνεχιζόμενη προκλητική στάση της Τουρκίας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Θέλω να ευχαριστήσω τον Γάλλο Πρόεδρο ακόμα μία φορά για την ξεκάθαρη στήριξή του στα ελληνικά δίκαια. Και έχω πει ότι η δική μας απάντηση σε αυτήν την επιθετικότητα είναι η ετοιμότητα.

Θέλω να θυμίσω ότι τα πρώτα γαλλικά Rafale πετούν ήδη στους ελληνικούς ουρανούς και οι δύο πρώτες φρεγάτες Belharra ναυπηγούνται ήδη στα ναυπηγεία στη Λοριάν. Αλλά ασπίδα μας δεν είναι μόνο τα όπλα μας, είναι και οι ισχυρές μας συμμαχίες. Κυρίως, όμως, έχουμε με το μέρος μας τη δύναμη της νομιμότητας και των επιχειρημάτων μας.

Γι’ αυτό και περιμένουμε όσους απειλούν ότι τάχα θα έρθουν ξαφνικά κάποιο βράδυ στα νησιά μας, τους περιμένουμε στο φως της ημέρας. Εκεί που φαίνεται ξεκάθαρα ποιος έχει το δίκιο και την αληθινή ισχύ με το μέρος του.

Παραμένει, συνεπώς, ενεργή η θέση μας ότι κρατάμε κλειστές τις πόρτες μας στις προκλήσεις αλλά κρατάμε πάντα ανοιχτό το παράθυρο στο διάλογο και στις συζητήσεις. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο δύναμη αποτροπής, είναι πάνω απ’ όλα δύναμη συνεργασίας.

Η ατζέντα μας, βέβαια, θα περιλαμβάνει και το Μεταναστευτικό, την κατάσταση στη Μεσόγειο, με ιδιαίτερη αιχμή όσα συμβαίνουν στη Λιβύη, ζητήματα στα οποία οι θέσεις μας είναι κοινές, αλλά προφανώς και τις διμερείς μας σχέσεις, όπως και τις θεσμικές αλλαγές που πρέπει να ενισχύσουν το ρόλο της Ευρώπης σε έναν παγκόσμιο χάρτη όπου τα γεωπολιτικά συμφέροντα αλλάζουν διαρκώς.

Συμπερασματικά, αν θα μπορούσα να συνοψίσω το πνεύμα της συνάντησής μας θα έλεγα τρεις λέξεις: Μαζί πιο ισχυροί.

Κλείνω ευχαριστώντας εκ νέου τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας για την πρόσκληση, για τη θερμή του φιλοξενία -όπως πάντα άλλωστε- αλλά πρωτίστως για το ευρωπαϊκό όραμά του, για την αφοσίωσή του στη δημοκρατία, αλλά και για τη διαρκή του στήριξη στην Ελλάδα.

Η παρουσία και οι ενέργειές του τιμούν τη Γαλλία και την Ευρώπη αλλά -εάν μου επιτρέπετε- κι εμένα προσωπικά, καθώς επί πολύ καιρό με τιμά με την πολύτιμη φιλία του. Ευχαριστώ, αγαπητέ Emmanuel, για τη θερμή σου υποδοχή εδώ, στην Πόλη του Φωτός».