Όπως υπογραμμίζει, «μετά το θάνατο του Σάμη Γαβριηλίδη, ο οποίος άφησε πίσω δυσβάσταχτα χρέη, οι τράπεζες εισβάλλουν στον εκδοτικό οίκο. Κατάσχονται μηχανήματα, ακίνητα πρόκειται να βγουν σε πλειστηριασμό, αλλά τα βιβλία, που αποτελούν την ιστορία και τη διαδρομή ενός ιστορικού εκδοτικού οίκου, δεν κρίνονται αξιοποιήσιμα. Δεν γίνεται η επιλογή να πλειστηριαστούν και αυτά, ή ακόμη —γιατί όχι;— να χαριστούν σε βιβλιοθήκες, δημόσιες ή σχολικές, σε φυλακές, νοσοκομεία, προνοιακά ιδρύματα. Δεν ενημερώνονται καν οι συγγραφείς των βιβλίων ώστε να τους δοθεί η δυνατότητα να αγοράσουν αντίτυπα των βιβλίων τους.
Η ιστορία μας θυμίζει μια ανάλογη πριν από έντεκα χρόνια. Το κλείσιμο του εκδοτικού οίκου «Ελληνικά γράμματα» από τον όμιλο ΔΟΛ το 2010 σημαδεύτηκε από τις φωτογραφίες βιβλίων σημαδεμένων με κόκκινη μπογιά καθ’ οδόν προς την πολτοποίηση. Ο εκδοτικός και δημοσιογραφικός όμιλος αρνήθηκε να διασώσει τα βιβλία παρόλο που αυτό υπήρξε αίτημα των εργαζομένων στον εκδοτικό οίκο.
Ο συμβολισμός είναι ανατριχιαστικά δυσοίωνος. Το βιβλίο, κιβωτός της γνώσης και της δημιουργίας, δεν αξιολογείται από το κράτος και τα πιστωτικά ιδρύματα ως κάτι που πρέπει να διασωθεί, να διαφυλαχθεί, να διανεμηθεί, δωρεάν ή με χαμηλή τιμή, σε ανθρώπους που διψούν γι’ αυτό. Καταλήγει στην πολτοποίηση ως κάτι άχρηστο, μη ανταποδοτικό, μη εκποιήσιμο, χωρίς αξία. Ενδεικτικό τόσο των αξιών ενός οικονομικού συστήματος, όσο και της ανυπαρξίας πολιτικής για το βιβλίο και τις βιβλιοθήκες στη χώρα μας».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr