Ωστόσο οι αλλαγές στο υπ. Εργασίας και στο υπ. Εσωτερικών δίνουν το στίγμα. Ο κ. Τ. Θεοδωρικάκος μετά το "νάρθηκά" που του είχε επιβάλλει το Μ. Μαξίμου με τον μέχρι πρότινος υφυπουργό του Θ.Λιβάνιο (είχε πάρει δυνατότητα συνυπογραφής σε νομοσχέδια αποφάσεις έργων κτλ) φαινόταν ότι βρισκόταν σε "πάγο". Τώρα η μάχη του είναι να χτίσει στην περιφέρεια που θα επιλέξει να εκτεθεί εκλογικά (μάλλον στον νότιο τομέα της Αθήνας).

Ο δε Γιάννης Βρούτσης πήρε μια σημαντική θέση στη Βουλή ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, ωστόσο είναι φανερό ότι πλήρωσε το φιάσκο με τις επιδοτήσεις για τους επιστήμονες. Παρά το ότι όπως λένε οι φήμες ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς προσπάθησε να τον στηρίξει δεν τα κατάφερε. Όμως ανήκοντες στην ομάδα του πρώην Πρωθυπουργού μάλλον καλά τα κατάφεραν όπως π.χ. η Νίκη Κεραμέως, ή ο Μάκης Βορίδης. Βέβαια ο νέος υπουργός Εσωτερικών μετά το "Αγροτικό" του μπαίνει σε κεντρικό και μάλιστα εκλογικό υπουργείο με ευθύνη το μεγάλο σχέδιο ύψους 2,5 δισεκ. για τα έργα σε δήμους (σχέδιο Αντώνης Τρίτσης).

Σε σημαντική θέση μπαίνει και ο Κώστας Σκρέκας, που είχε διατελέσει για λίγο πριν τις εκλογές του 2015 υπουργός Ανάπτυξης. Πλέον αναλαμβάνει το χαρτοφυλάκιο της ενέργειας με βαριά ατζέντα. Η υλοποίηση του  Target Model,η απολιγνιτοποίηση, το πώς θα διαμορφωθεί η αγορά ΑΠΕ, η πρόσβαση τρίτων στους λιγνίτες είναι μεγάλα στοιχήματα, όπως και η σχέση της ενεργειακής αγοράς με της βιομηχανία. Εκεί άλλωστε θα κριθεί η επόμενη μέρα του παραγωγικού μοντέλου.