Βρισκόμαστε μπροστά στα πρωτοφανή νομικά παράδοξα:
- Να ζητείται η δίωξη της επικεφαλής της Εισαγγελίας Διαφθοράς αλλά να αρχειοθετείται το σκέλος για τους επίκουρους εισαγγελείς που σήκωσαν το βάρος των ερευνών.
- Να ασκείται δίωξη με βάση το ένα από τα δύο αντικρουόμενα πορίσματα των Αντεισαγγελέων του Αρείου Πάγου, το οποίο βολεύει το κυβερνητικό αφήγημα περί δήθεν σκευωρίας. Και την ίδια ώρα να ζητείται έρευνα για το πόρισμα Σοφουλάκη το οποίο στοιχειοθετεί ότι η εισαγγελέας Εγκλημάτων Διαφθοράς λειτούργησε σύννομα και ζητά τη διερεύνηση ψευδομαρτυρίας και άλλων βαρύτατων πράξεων των Ράικου, Αγγελή, Μανία, Μανιαδάκη και Φρουζή, στις καταθέσεις των οποίων στηρίχθηκε η δίωξη εναντίον της.
Οι βολικές για την κυβέρνηση ποινικές διώξεις κατά συγκεκριμένων δικαστικών λειτουργών, με στόχο να διασωθεί το φιάσκο της δήθεν σκευωρίας και να κουκουλωθεί το σκάνδαλο Novartis, συνιστούν ευθεία βολή στην ανεξαρτησία όλων των δικαστικών λειτουργών και ναρκοθετούν οποιαδήποτε προσπάθεια διερεύνησης υποθέσεων διαφθοράς στο μέλλον”.
