"Οι κοινωνίες φοβούνται. Ο φόβος είναι αυτός που γεννά διάφορες μορφές αντιδράσεων στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Δεν είναι οι αντιδράσεις αυτές ίδιο μόνον των χωρών που έζησαν την μνημονιακή εμπειρία, των χωρών που έζησαν σκληρές πολιτικές λιτότητας. Τώρα βλέπουμε αυτό να εξελίσσεται στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, σε κοινωνίες που δεν υπέστησαν πολιτικές λιτότητας, σε κοινωνίες που καθοδηγούν παραγωγικά, αναπτυξιακά, ανταγωνιστικά την Ευρώπη και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, αλλά φοβούνται.
Φοβούνται γιατί η ανασφάλεια εκπορεύεται από παντού, εκπορεύεται από το γεγονός ότι φθάνει στα όριά του το μοντέλο οργάνωσης της ευρωπαϊκής οικονομίας, εκπορεύεται λόγω των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών, εκπορεύεται λόγω των ασύμμετρων απειλών της τρομοκρατίας, εκπορεύεται επειδή ενώνονται τα προβλήματα εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας και εκπορεύεται από τον φόβο που γεννά η εξέλιξη της τεχνολογίας. Αυτή η απότομη μετάβαση από την 3η στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση και το άνοιγμα της συζήτησης για την 5η Βιομηχανική Επανάσταση πριν καλά-καλά συνειδητοποιήσουμε ότι πήγαμε στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση.
Άρα υπάρχει ένα πρόβλημα επάρκειας της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, της δυτικής δημοκρατίας, σε σχέση με το ζητούμενο των κοινωνιών, που είναι το κεκτημένο, η διατήρησή του και ο φόβος μπροστά στο άγνωστο. Αυτό δημιουργεί τεράστια προβλήματα, γιατί θρέφει το λαϊκισμό, τον εθνικολαϊκισμό, την ξενοφοβία, το λόγο μίσους και βίας, γιατί επιτρέπει την άνοδο της ακροδεξιάς και, βεβαίως, γιατί θέτει υπό αμφισβήτηση την επάρκεια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος."
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr