1] Κύριε Ανδρουλάκη, το ντεμπούτο της 83ης ΔΕΘ γίνεται λίγες ημέρες μετά από την τυπική λήξη του τρίτου μνημονίου και βάση των ρεπορτάζ ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται να εξαγγείλει πακέτο παροχών. Το ερώτημα είναι διπλό: αφενός αν όντως βγήκαμε από τα μνημόνια και αφετέρου αν βλέπετε να υπάρχει ένα βιώσιμο αναπτυξιακό σχέδιο για την επόμενη ημέρα, δεδομένου μάλιστα ότι σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ στο β’ τρίμηνο του 2018 η οικονομία χάνει σε δυναμική…

Δυστυχώς, όπως και να θέλει να το παρουσιάσει η κυβέρνηση η πραγματικότητα αποτυπώνεται στα επιτόκια των Ελληνικών ομολόγων, τα οποία βρίσκονται σε συνεχή ανοδική πορεία καθιστούν αδύνατη την έξοδο μας στις αγορές. Η περιβόητη «έξοδος από τα μνημόνια» για την οποία πανηγυρίζει ο κ. Τσίπρας δεν είναι τίποτα παραπάνω από την χρονική λήξη του προγράμματος που ο ίδιος συμφώνησε πριν από τρία χρόνια. Το μοναδικό σχέδιο που φαίνεται να έχει αυτή η κυβέρνηση είναι η προεκλογική παραχολογία, ένα νέο «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» που μόνο στόχο θα έχει όχι τη στήριξη της αναιμικής ανάπτυξης αλλά την εκλογική διάσωση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

2] Εκτιμάτε ότι μπορεί να έχουμε εκλογές και πριν από την άνοιξη του 2019;

Όλα είναι πιθανά. Εκτιμώ όμως ότι θα προσπαθήσουν να μείνουν όσο μπορούν περισσότερο σε θέσεις εξουσίας. Αυτή είναι η πρώτη τους προτεραιότητα.

3 ] Δεδομένης της πόλωσης που ήδη έχει φουντώσει μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., μοιάζει να βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο δικομματισμό. Υπάρχει ζωτικός χώρος για το Κίνημα Αλλαγής σε ένα τέτοιο οξυμένο πολιτικό περιβάλλον;

Ο ζωτικός χώρος δεν αποτελεί κληρονομικό δικαίωμα, ούτε βεβαίως παραχωρείται αυτοβούλως από τα άλλα κόμματα. Κατακτιέται και κερδίζεται. Προσφάτως είχαμε την 44η επέτειο της 3ης Σεπτέμβρη. Τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήρθε επαίτης για ζωτικό χώρο. Ήρθε, αγωνίστηκε και κέρδισε ζωτικό χώρο από τα υπάρχοντα τότε πολιτικά σχήματα. Έχουμε δεσμευτεί στους 212.000 συνυδριτές του Νοεμβρίου. Άλλωστε κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος.

Για να διεκδικήσουμε επομένως σήμερα ζωτικό χώρο, δεν αρκεί να καταδικάζουμε τον νεοφιλελευθερισμό και τον λαϊκισμό, αλλά και να έχουμε τη δική μας ατζέντα θετικών προτάσεων. Ζωτικό χώρο κατακτάς όταν ορίζεις εσύ ποιος είσαι και όχι γιατί δεν είσαι σαν τους άλλους.

Πιστεύω πως ακόμη και μέσα σ’ αυτό τον μικρό δικομματισμό, μπορούμε να αναδειχθούμε εκ νέου στη μεγάλη προοδευτική παράταξη που έχει ανάγκη η χώρα. Αλλά αυτό θα γίνει, μόνο αν πείσουμε ότι το Κίνημα Αλλαγής έμαθε από τα λάθη του παρελθόντος και μπορεί να εκφράσει τις ανησυχίες της σημερινής κοινωνίας.

 Στο χέρι μας είναι να καταδείξουμε ότι η διεκδίκηση από τον ΣΥΡΙΖΑ της σοσιαλδημοκρατίας, είναι είσοδος του σε ξένο προς αυτόν κολουάρ. Και αυτό οδηγεί σε ακύρωση, όχι σε νίκη.

4] Με αφορμή την υπόθεση Φλώρου θα ήθελα το σχόλιο σας για τον περιώνυμο πλέον νόμο Παρασκευόπουλου…

Μετά από τρία χρόνια εφαρμογής του συγκεκριμένου νόμου και τα διάφορα προβλήματα που έχουν παρουσιαστεί, όχι μόνο στην περίπτωση του κ. Φλώρου, πιστεύω ότι θα έπρεπε να ξαναδούμε κάποιες από τις διατάξεις του. Σε κάθε περίπτωση είναι πρόκληση για τον Ελληνικό λαό να αποφυλακίζονται άνθρωποι που υπεξαίρεσαν τεράστια ποσά εις βάρος του.

5] Μετράμε αντίστροφα για το δημοψήφισμα στα Σκόπια. Είναι, τελικά, κακή για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα η Συμφωνία των Πρεσπών;

Η κυβέρνηση στο συγκεκριμένο θέμα έδειξε για ακόμη μία φορά  τον ανεύθυνο τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τα εθνικά θέματα. Αποφάσισε να διαπραγματευτεί εν κρυπτώ, χωρίς να ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς και χωρίς τη διαμόρφωση μίας εθνικής στρατηγικής, όπως είχε γίνει στο παρελθόν για τόσο σημαντικά θέματα. Το κείμενο της συμφωνίας παρουσιάστηκε λίγες μέρες πριν την υπογραφή της και όταν οι διαπραγματεύσεις είχαν ολοκληρωθεί.

Το κείμενο της συμφωνίας έχει κάποια θετικά σημεία όπως είναι η αλλαγή του συνταγματικού ονόματος της γειτονικής χώρας στο πλαίσιο της πάγιας Ελληνικής θέσης για μία σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, για όλες τις χρήσεις (erga omnes). Όμως το θετικό αυτό στοιχείο υπονομεύεται από την αναγνώριση «Μακεδονικής» εθνότητας και γλώσσας δημιουργώντας κεκτημένα που μπορεί να βρούμε μπροστά μας στο μέλλον.

6] Είστε από τους λίγους πολιτικούς που υποστηρίξατε δημόσια ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι συνυπεύθυνη για την τουρκική προκλητικότητα, κάνοντας σχετικές καταγγελίες. Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα για να «τιθασευτεί» η Άγκυρα;

Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία υπό την ηγεσία του κ. Ερντογάν απομακρύνεται συνεχώς από το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και μετατρέπεται σε ένα αυταρχικό καθεστώς. Η αλλαγή αυτή έχει επιπτώσεις και στην εξωτερική της πολιτική της γειτονικής μας χώρας. Οι προκλήσεις αυξάνονται συνεχώς με την παράνομη κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών για πάνω από 5 μήνες, την παρουσία στρατιωτικών μονάδων στην Κυπριακή ΑΟΖ, τις παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου και δηλώσεις τόσο από την κυβέρνηση όσο και από την αντιπολίτευση για «κατεχόμενα από την Ελλάδα» νησιά του Αιγαίου. Η συνέντευξη του κ. Τσαβούσογλου την προηγούμενη εβδομάδα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου επανέλαβε τις Τουρκικές απειλές τόσο προς την Κύπρο όσο και προς την Ελλάδα.

Η χώρα μας δεν μπορεί να μείνει αδρανής. Πρέπει να εκμεταλλευθούμε την συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Τουρκική επιθετικότητα δεν μπορεί να θεωρείται ένα διμερές μόνο θέμα. Εντάσσονται στο ευρύτερο πεδίο των Ευρωτουρκικών σχέσεων. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την Τουρκική προκλητικότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποχτήσει ενιαία στρατηγική απέναντι στην Τουρκία . Για τον λόγο αυτό, όταν αποκαλύφθηκε ότι με ευρωπαϊκά χρήματα η Τουρκία αγόρασε τεθωρακισμένα οχήματα έθεσα το θέμα στον αρμόδιο Επίτροπο Χαν  τόσο με γραπτή μου ερώτηση τόσο και στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Τέτοιες κινήσεις μπορεί να δώσουν λάθος μήνυμα και αυτό δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτό.

7] Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ανησυχητική άνοδο της ακροδεξιάς σε χώρες όπως η Γερμανία και η Ιταλία. Τελικά, το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται ή έχει σκάσει;

Το ερώτημα που κατ’ ουσία  καλούμαστε να απαντήσουμε, δεν είναι αν εκκολάπτεται ή όχι το αυγό του φιδιού, αλλά το τι πρέπει να κάνουν οι προοδευτικές, σοσιαλδημοκρατικές και φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις ώστε να μην αφήσουν «χώρους» που επιτρέπουν σ’ αυτό το φίδι να αφήνει τα αυγά του σε ευρωπαϊκά εδάφη.

Η άνοδος της ακροδεξιάς δεν έσκασε τα τελευταία χρόνια. Αυτή η άνοδος πάει πίσω και από την οικονομική κρίση του 2008, πίσω ακόμη και από τα έντονα μεταναστευτικά κύματα. Δεν είναι μόνο οικονομικές οι αιτίες της. Ούτε φταίει μόνο ο λαϊκισμός γι’ αυτήν. Σας θυμίζω πως το 2002 σε εποχές οικονομικής ανάπτυξης ο πατήρ Λεπέν κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις γαλλικές προεδρικές εκλογές. Μάλιστα αυτή η μεγάλη επιτυχία της γαλλικής ακροδεξιάς στηρίχθηκε στη μαζική μετατόπιση ψηφοφόρων του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και της υπόλοιπης ριζοσπαστικής Αριστεράς προς το Εθνικό Μέτωπο.

Σήμερα πλέον τα ακροδεξιά  κινήματα εκμεταλλεύονται τις οικονομικές αδυναμίες της ΕΕ και το μεγάλο μεταναστευτικό κύμα για να προωθήσουν μια ακροδεξιά ατζέντα αιτημάτων. Στη Δυτική Ευρώπη εκμεταλλεύονται την οικονομική και επαγγελματική ανασφάλεια των πολιτών για να μεταθέσουν την ατζέντα σε ζητήματα ταυτότητας των λαών και στην Ανατολική το φόβο από την ελευθερία για να επιβάλλουν πολιτικές κλειστών κοινωνιών.

Η άνοδος των ακροδεξιών και των λαϊκιστών δεν απειλεί μόνο την Ευρωπαϊκή Ένωση, απειλεί τις ίδιες τις ευρωπαϊκές αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Μόνο η προώθηση μιας προοδευτικής ατζέντας που θα θέτει στο επίκεντρο της τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, οι οποίες συνδυάζουν ποιότητα και ασφάλεια για τους εργαζόμενους,   ανοδική κοινωνική κινητικότητα όλων και κοινωνική δικαιοσύνη, μόνο μια τέτοια ατζέντα μπορεί να θέσει στο περιθώριο την ατζέντα των ταυτοτικών προβλημάτων που αναδεικνύουν οι ακροδεξιοί.

8] Θέλω να κλείσουμε με τη φονική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου στο Μάτι, που σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι. Με την πείρα σας από το ευρωπαϊκό γίνεσθαι φταίει μόνο ο… κακός μας ο καιρός;

Ζήσαμε μια τραγωδία τεραστίου μεγέθους με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες και χιλιάδες κατεστραμμένα σπίτια. Ως εισηγητής της Ομάδας των Σοσιαλιστών, για την αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας δεν μπορούσα να φανταστώ ότι μετά τις φονικές πυρκαγιές του 2007 θα ξαναζούσαμε τόσο σύντομα μία ανάλογη καταστροφή

Δυστυχώς έγιναν λάθος εκτιμήσεις, ο μηχανισμός δεν λειτούργησέ όπως έπρεπε και χάθηκε πολύτιμος χρόνος, καθώς δεν υπήρχε ένα ρεαλιστικά εφαρμόσιμο σχέδιο εκκένωσης της περιοχής.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αντιμετώπιση των όλων και αυξανόμενων πυρκαγιών, αποφασίσαμε τον περασμένο Μάιο την αναβάθμιση και ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας, ώστε να μπορεί να αποχτήσει δικές του δυνατότητες. Συγκεκριμένα προβλέψαμε τη δυνατότητα αγοράς από την Ευρωπαϊκή Ένωση πυροσβεστικών ελικοπτέρων και αεροπλάνων τα οποία θα επιχειρούν άμεσα σε όποιο Κράτος Μέλος χρειάζεται.  Παράλληλα προβλέψαμε συγχρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση έως και 75% των εξόδων επισκευής των εθνικών μέσων που διαθέτουμε. Αυτό είναι πολύ θετικό για εμάς, καθώς ο στόλος μας είναι αρκετά παλιός και πολλές φορές δυσκολευόμαστε να βρούμε τα αναγκαία χρήματα για τη συντήρησή του.

Κανένας ευρωπαϊκός μηχανισμός όμως, δεν μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή που ζήσαμε αυτό το καλοκαίρι, αν δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο πολιτικής προστασίας. Η καθαριότητα στα δάση, η ενημέρωση των πολιτών και η αποκοματικοποίηση του κράτους ώστε στις θέσεις ευθύνης να βρίσκονται άνθρωποι που γνωρίζουν το αντικείμενό τους είναι κάποια από τα αναγκαία βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι σαν κράτος να αντιμετωπίσουμε τις όλο και αυξανόμενες προκλήσεις.