Το συνέδριο πραγματοποιείται σε μία συγκυρία κατά την οποία η Φώφη Γεννηματά και η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΣΥ καλούνται να αποδείξουν πολλά.

Και κυρίως, αν είναι σε θέση να φέρουν εις πέρας το σχέδιό τους για συσπείρωση πολιτικών δυνάμεων του χώρου γύρω από τον δικό τους πυρήνα και αν μπορούν να διαμορφώσουν μία πολιτική δυναμική που θα αποδεσμεύσει τον μεσαίο χώρο από το όριο του 6-7% και θα τον καταστήσει μία αξιόπιστη δύναμη μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Στο πεδίο αυτό, το κρισιμότερο ίσως ερώτημα προς απάντηση είναι οι μετεκλογικές συμμαχίες, σε περίπτωση που κάτι τέτοιο καταστεί αναγκαίο.

Κατά την διάρκεια του συνεδρίου αναμένεται να αναδειχθούν όλα τα ζητούμενα της συζήτησης για την Κεντροαριστερά και τις δυνατότητες μετάλλαξής της σε μία νέα δύναμη με πρόταση για την Ελλάδα μετά την κρίση.

Στο πλαίσιο αυτό, αναμένεται να παρουσιαστεί και το δίλημμα περί Σοσιαλδημοκρατίας ή στροφής στο προοδευτικό Κέντρο.

Η πρώτη επιλογή εκφράζεται από την κυρία Γεννηματά και μία μεγάλης μερίδας του ΠΑΣΟΚ, η δεύτερη εκφράζεται από τον Βαγγέλη Βενιζέλο (ο οποίος θα μιλήσει το μεσημέρι του Σαββάτου), συμπίπτει με τις απόψεις του Στ. Θεοδωράκη και της Αννας Διαμαντοπούλου και δεν βρίσκει αδιάφορο τον ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ανδρουλάκη, ο οποίος πάντως επιχειρεί το τελευταίο διάστημα να λειτουργήσει ως γεφυροποιός.

Στον βαθμό που τα ζητήματα αυτά αναδειχθούν και συζητηθούν στο τριήμερο συνέδριο, άλλα θέματα, διαδικαστικά αναμένεται πως θα έχουν λιγότερη ή περισσότερη επίδραση στην συζήτηση. Όπως οι διαδικασίες και ο χρόνος εκλογής προέδρου του νέου ενιαίου φορέα ή ο τρόπος με τον οποίο αυτός θα οργανωθεί, με συνιστώσες ή λίγο πολύ αυτόνομα και συνασπισμένα κόμματα.

Κατά το τελευταίο διάστημα η κυρία Γεννηματά έχει κάνει κινήσεις, οι οποίες της προσέδωσαν μία αξιοπιστία και της έδωσαν κάποιους επικοινωνιακούς πόντους. Μεταξύ αυτών, οι «επιπλήξεις» στον κ. Τσίπρα κατά την πρόσφατη μεταξύ τους συνάντηση και η κατηγορηματική της άρνηση στην προσχηματική πρόσκληση συνεργασίας που της απηύθυνε ο Πρωθυπουργός λίγες ημέρες αργότερα.

Κατά τον τρόπο αυτό, η κυρία Γεννηματά κατέστησε σαφείς κάποιες διαχωριστικές γραμμές, πλην όμως απομένει να αποσαφηνιστεί ένας κρίσιμος συνδυασμός παραμέτρων: η πρότασή της για το νέο σχήμα της Κεντροαριστεράς και το κατά πόσον αυτή θα δημιουργήσει μία εκλογική δυναμική, αλλά και το πώς οραματίζεται το μετεκλογικό σκηνικό και τις ενδεχόμενες συνεργασίες που θα μπορούσε να υπηρετήσει.