Έχοντας ήδη αποδεχθεί τις προτάσεις Σόϊμπλε που…προηγουμένως απέρριψε ως μια καλή βάση διαλόγου, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αφήνει τώρα να εννοηθεί ότι η λύση δεν είναι και τόσο κοντά –και πάντως θα είναι έκπληξη αν βρεθεί στο Eurogroup της 15 Ιουνίου.

Είναι πρόδηλο ότι κινούμενη σε ένα περιβάλλον ακαμψίας που αδυνατεί να επηρεάσει στο ελάχιστο, η κυβέρνηση προσβλέπει στη μεγαλοθυμία των δανειστών υποστηρίζοντας στα όρια της έκκλησης, δια του Ευκλείδη Τσακαλώτου ότι, «ο Σόϊμπλε, δεν θέλει την χρεοκοπία της Ελλάδας»…

Ακόμα και αν αυτό συμβαίνει ωστόσο, δυσκολεύεται κανείς να διακρίνει με ποιον τρόπο θα αποσπάσει η χώρα κάποιες απτές δεσμεύσεις για το χρέος, όπως αξιώνει η ΕΚΤ, που θα επιτρέψουν την ένταξη στο QE και θα διευκολύνουν την έξοδο στις αγορές.

Η τακτική των επίμονων αρνήσεων από την πλευρά του ΔΝΤ, συμπληρώνεται από την συμμετρική αδιαλλαξία του Βερολίνου το οποίο δεν χάνει ευκαιρία να επαναλαμβάνει ότι, αυτό που αποφασίστηκε τον Μάϊο του 2016 ήταν ότι όλες οι κρίσιμες αποφάσεις για το χρέος θα ληφθούν στο τέλος του τρίτου Προγράμματος, τον Αύγουστο του 2018 και υπό την βασική προϋπόθεση ότι θα έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς.

Αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων, όπως συμπεραίνουν στα κομματικά επιτελεία, ότι ο κ. Τσίπρας και η ηγετική ομάδα που οδήγησαν και πάλι την διαπραγμάτευση σε ακρότατα και συνεπώς ανελαστικά πλέον όρια, κινήθηκαν με αδικαιολόγητο πολιτικό βολονταρισμό, αγνοώντας πεισματικά την πραγματικότητα και τους υφιστάμενους, δυσμενείς συσχετισμούς.

Το αποτέλεσμα τελικά είναι εις βάρος της χώρας και των πολιτών οι οποίοι καλούνται να σηκώσουν νέες περικοπές και ασήκωτες εισοδηματικές απώλειες, ενώ η μακρόσυρτη διαδικασία επιδείνωσε τις αβεβαιότητες στην Οικονομία.

Αφετέρου, είναι διάχυτη η απογοήτευση, ο εκνευρισμός και η κόπωση στις τάξεις της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία συνειδητοποιεί ότι ψήφισε ομόθυμα σκληρά μέτρα και υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, χωρίς κανένα πολιτικό ή έστω επικοινωνιακό αντάλλαγμα.

Απηχεί αυτό το κακό και άπελπι κλίμα η στάση του ίδιου του αμήχανου πρωθυπουργού. Η θέση του «λύση να έρθει και όποτε έρθει, όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο», δεν απέχει και πολύ όπως παρατηρούν στην πολιτική αγορά από την τελική συνθηκολόγηση του «λύση να΄ ναι κι ό,τι να΄ ναι»…

Γιώργος Χατζηδημητρίου

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr