Με βάση αυτά, όλη η επιχειρηματολογία του Μεγάρου Μαξίμου και του υπουργείου Οικονομικών και ειδικώς η θέση τους ότι τα στοιχεία του ΔΝΤ είναι λανθασμένα, πέφτει στο κενό στο πλαίσιο της εκκρεμούσας διαπραγμάτευσης.
Η αδυναμία δε επίτετυξης συμφωνίας και η αποχώρηση του κουαρτέτου την Τρίτη το βράδυ από την Αθήνα, αφήνει την ελληνική κυβέρνηση μετέωρη, να περιμένει ενδεχομένως έναν νέο κύκλο συζήτησης χωρίς να έχει πλέον κάτι να αντιτείνει, έστω και σε θεωρητικό επίπεδο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και την τάση που εμφανίζεται πλέον και στα έσοδα, τα οποία εκτιμάται ότι πλέον είναι σε τροχιά ανεξέλεγκτης κατάρρευσης, το περιβάλλον της διαπραγμάτευσης έχει επιβαρυνθεί πολύ. Η καθυστέρηση για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης από την πλευρά της κυβέρνησης διαφαίνεται πως θα επιβεβαιώσει τις απαισιόδοξες προβλέψεις του Ποουλ Τόμσεν, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα θα κατορθώσει να επιτύχει πλεόνασμα μόλις 1,5% του ΑΕΠ το 2018, ενώ στόχος παραμένει το 3,5%.
Επιπλέον, η εκτίμηση (και του ΔΝΤ) ότι η ανάπτυξη το 2017 θα έφθανε το 2,7% είχε ως προϋπόθεση την έγκαιρη ολοκλήρωση της αξιολόγησης ήδη από το προηγούμενο έτος και την ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Σε αυτές τις συνθήκες, το μακροοοικονομικό σενάριο της συμφωνίας μοιάζει να τινάζεται στον αέρα και ήδη υπάρχουν ανησυχητικές εκτιμήσεις: ότι οι πιέσεις για τα μέτρα από την πλευρά των δανειστών θα ενταθούν, όπως και η απαιτήσεις για άμεση νομοθέτηση πολιτικά επώδυνων περικοπών στις συντάξεις και αυξήσεων στην φορολογία.
Παράλληλα, η συζήτηση για τα αντίμετρα μοιάζει να «καίγεται», καθώς το υφεσιακό περιβάλλον και η αναξιοπιστία της κυβέρνησης δεν δικαιολογούν καμία παρέμβαση σε αυτήν την κατεύθυνση.
Με αυτά τα δεδομένα, οι πιέσεις στο πολιτικό πεδίο φαίνεται πως σύντομα θα διαμορφώσουν νέα δεδομένα για την κυβέρνηση και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Με τον χρόνο να παρέρχεται επιφέροντας ζημιές καθημερινώς πλέον, Μέγαρο Μαξίμου και υπουργείο Οικονομικών μοιάζουν να έχουν εγκλωβιστεί στην κωλυσιεργία τους και να μην είναι σε θέση να υλοποιήσουν το πιο φιλόδοξο από τα σενάριά τους.
Σύμφωνα με αυτό, το κλείσιμο της αξιολόγησης, έστω και με μία ακόμη άτακτη υποχώρηση, θα τους έδινε την ευκαιρία να αλλάξουν το κλίμα και στο τέλος του έτους ή στις αρχές του 2018 να αναμένουν μία ενίσχυση της ανάπτυξης, που θα προσέφερε πολιτικό «αέρα».
Κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή δεν θεωρείται πιθανό και μία άλλου Τύπου συζήτηση έχει αρχίσει να φουντώνει σε κάποιους πολιτικούς κύκλους. Με βάση τα όσα συζητούνται, ο κ. Τσίπρας διατρέχει αυτήν την στιγμή τον εξής κίνδυνο: Ακόμη και αν θελήσει να κλείσει την αξιολόγηση σύντομα, να μην το καταφέρει τελικά, ή να γίνει αυτό με σημαντικές κοινοβουλευτικές απώλειες.
Και αυτό επειδή όσο αυξάνεται η πίεση των δανειστών για συμφωνία, άλλο τόσο αυξάνεται και η απαξίωση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογικές τους περιφέρειες, με αποτέλεσμα κάποιοι από τους βουλευτές να σκέφτονται περισσότερο τις αποδοκιμασίες και λιγότερο τα βουλευτικά τους προνόμια, ή να διερευνούν άλλους τρόπους ώστε να διεκδικήσουν την επανεκλογή τους (π.χ. με μία προσχώρηση σε άλλα κόμματα, όπως η ΛΑΕ ή η Πλεύση Ελευθερίας).
Άγγελος Κωβαίος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr