Στην παρέμβασή της, η κ. Κεφαλογιάννη επικεντρώθηκε στην Πολιτιστική κληρονομιά τόσο ως οικονομική αξία που δημιουργεί ευκαιρίες για οικονομικά και κοινωνικά οφέλη όσο και ως παράγοντα βιώσιμης ανάπτυξης.

Η κ. Κεφαλογιάννη, έχοντας θητεύσει επί έτη ως Υπουργός Τουρισμού, υπογράμμισε την ανάγκη για ολοκληρωμένες στρατηγικές ανάπτυξης και ενσωμάτωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς στην τουριστική πολιτική.

Σημείωσε μεταξύ άλλων:

«Ο εκάστοτε υπουργός τουρισμού δεν είναι tour operator για να μεταφέρει τουρίστες. Βρίσκεται σε αυτή τη θέση για να χαράζει την εθνική στρατηγική και να βλέπει τις μεγάλες ευκαιρίες που δημιουργούνται.

Ο τουρισμός, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, μπορεί να αποτελέσει το όχημα εξόδου της χώρας από την κρίση. Ακούγεται σαν υπερβολή αλλά δεν είναι αν σκεφτείτε ότι μιλάμε γιαέναν κλάδο που αντιπροσωπεύει το 20% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.

Η πλειοψηφία των τουριστών σήμερα, επιθυμεί να επισκέπτεται περιοχές με έντονα στοιχεία τοπικού πολιτισμού αλλά και υψηλή περιβαλλοντική ποιότητα.

Η διαχείριση των φυσικών πόρων, η προστασία της βιοποικιλότητας, η σύνδεση με τον πρωτογενή αγροτικό τομέα, η ανάδειξη και αξιοποίηση της αρχιτεκτονικής, πολιτιστικής και φυσικής κληρονομίας, η διατήρηση και προβολή του παραδοσιακού τοπικού πολιτισμού, είναι πλέγμα δράσεων που ενσωματώνονται σε μια αειφόρο τουριστική ανάπτυξη προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και των κρατών.

Όλοι οι σχεδιασμοί μας, οι επενδύσεις και οι αναπτυξιακές μας πρωτοβουλίες, πρέπει να γίνονται πάντα μέσα από μια στρατηγική τήρησης του μέτρου.

Δηλαδή την προστασία του περιβάλλοντος, τη διατήρηση της ισορροπίας των τοπικών κοινωνιών, τον σεβασμό της πολιτιστικής ιδιαιτερότητας του κάθε τόπου. Την αρχιτεκτονική του διάσταση, την πολιτιστική του ταυτότητα.

Αυτός είναι ο βασικός όρος μιας ισόρροπης ανάπτυξης. Για την Ελλάδα, η ανάπτυξη του πολιτιστικού τουρισμού η διασύνδεση του πολιτισμού με τον τουρισμό είναι μονόδρομος. Είναι ευκαιρία μοναδική για να δημιουργήσουμε νέο εθνικό πλούτο. Αυτό που χρειάζεται είναι η πολιτική βούληση, το πολιτικό σχέδιο».

Ως προς την οικονομική παράμετρο, η κ. Κεφαλογιάννη υπογράμμισε ότι η πολιτιστική κληρονομιά και ο πολιτισμός «μπορούν να συνεισφέρουν στην εθνική οικονομία και να ενδυναμώσουν την κοινωνική συνοχή. Να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, ειδικά για τους νέους, να τονώσουν τις τοπικές κοινωνίες, να συμβάλουν στηνπροσέλκυση επενδύσεων υψηλής ποιότητας και πολλαπλασιαστικής αξίας».

«Στο χώρο του πολιτισμού σήμερα μπορούμε να μιλήσουμε για μια σημαντική επανάσταση της δημιουργικότητας. Οι πολιτιστικές βιομηχανίες (cultural industries) και οι δημιουργικές βιομηχανίες (creative industries) αποτελούν τα νέα ισχυρά εργαλεία που έχουμε στα χέρια μας. Είναι ο προνομιακός χώρος ανάπτυξης της έξυπνης οικονομίας. Όλος αυτός ο πλούτος, είναι μια νέα δυναμική βιομηχανία. Βιομηχανία που παράγει αγαθά πολιτισμού και δημιουργίας. Η Ελλάδα οφείλει, μπορεί και πρέπει να πρωταγωνιστήσει σε αυτή τη μεγάλη επανάσταση».