Παράλληλα οι διαφορετικές στοχεύσεις των Θεσμών οδηγούν μαθηματικά σε μια νέα προσωρινή λύση που θα κρατήσει για κάποιους μήνες πάλι στην εντατική την ελληνική οικονομία, χωρίς όμως σαφή ορίζοντα διεξόδου ένεκα υψηλού χρέους.
Μετά την παραδοχή του κορυφαίου οικονομολόγου Ολιβιέ Μπλανσάρ, πρώην chief economist του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ότι το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης εμπεριέχει πολύ σοβαρούς κινδύνους εξαιτίας του επιπέδου δημοσιονομικής προσαρμογής που απαιτεί αλλά και μη αναδιάρθρωσης του χρέους, έρχονται οι αμφισβητήσεις, ως απάντηση, αυτή τη φορά από το Ταμείο, για την ποιότητα των ελληνικών στατιστικών στοιχείων που ωστόσο καθορίζονται από του κανόνες της Eurostat.
Η πρόσφατη αναθεώρηση των εκτιμήσεων του Απριλίου και του Οκτωβρίου του 2016, αναφορικά με το πλεόνασμα του 2015, που τελικά περιορίστηκε στο 0,2% αντί 0,7% της αρχικής πρόβλεψης αλλά και η κόντρα της Ουάσιγκτον με την Αθήνα και τις Βρυξέλλες για το μακροοικονομικό σενάριο, από τούδε και στο εξής, έχει οδηγήσει σε μια συνολική αναζήτηση νέου ρόλου για το Ταμείο. Το τελευταίο δε, δείχνει να εμπιστεύεται το πώς μετρούν Ευρωπαίοι και Έλληνες τα στατιστικά και γι' αυτό δε δέχονται τις σχετικές προβλέψεις. Έτσι ζήτησαν να έχουν ρόλο παρατηρητή στη διαδικασία Υπερβολικού Ελλείμματος, που διεξάγεται από την ΕΛΣΤΑΤ και τη Eurostat. Ουσιαστικά μετά τις ανοικτές διαφωνίες που εκφράστηκαν στην πρόσφατη σύνοδο της διοίκησης του ΔΝΤ συντηρείται μια διαρκής ένταση στις σχέσεις με την ΕΕ. Κι όλα αυτά γίνονται πριν η διοίκηση Τραμπ αναλάβει δράση στα θέματα του Ταμείου.
Δεν είναι τυχαία γι' αυτό τυχαία η σημερινή αναφορά της εφημερίδας Süddeutsche Zeitung ότι καταγράφεται, μεταστροφή στον κυβερνητικό συνασπισμό CDU/CSU ως προς τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. «Η Ευρώπη μπορεί να σταθεί μόνη στα πόδια της» δηλώνει στην εφημερίδα ο Μ. Βέμπερ επικεφαλής της ΚΟ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην Ευρωβουλή και αντιπροέδρου τoυ CSU, Μάνφρεντ Βέμπερ.
Ωστόσο το Ταμείο είναι ο αναγκαίος «μπαμπούλας» για τις φοβικές κοινωνίες του Ευρωπαϊκού βορρά για την «νουθέτηση» των κακών νοτίων, βέβαια, μόνο σε ό,τι έχει να κάνει με τη λιτότητα και το φρένο στην αναδιανεμητική οικονομική πολιτική.
Με αυτό το γόρδιο δεσμό να έχει πνίξει ουσιαστικά τη βιωσιμότητα του προγράμματος αναζητείται προσωρινή λύση μέχρι τις Γερμανικές εκλογές ώστε να κρατηθεί η χώρα, αλλά και να μην επέλθει σεισμός στο κατεστημένο του Βερολίνου. Έτσι, λόγω της πιθανής αναβολής των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης φαίνεται μακρινό όνειρο. Μετά, λοιπόν, και την επίσκεψη Μοσχοβισί διαφαίνεται να διαμορφώνεται στην Αθήνα ένα σκληρό δίλημμα. Να πάρει μέτρα προληπτικά ύψους 3,6 δισεκ. ευρώ, με «αντίστροφο» κόφτη ως αντίβαρο, να προχωρήσει ιδιωτικοποιήσεις παίρνοντας τις δόσεις και να περιμένει. Το θέμα είναι αν αυτό αρκεί στους βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού που θέλουν να στηρίξουν την παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία αλλά ψάχνουν και τα σχετικά άλλοθι.
Γιώργος Αλεξάκης
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr