Η πρωτοφανής καχεξία της Ελλάδας τροφοδοτεί τις ορέξεις των γειτόνων και ειδικά της Τουρκίας, η οποία με επιθετική ρητορική, αλλά και με στοχευμένες στρατιωτικές ενέργειες, υποδηλώνει την πληθωρική της παρουσία στο Αιγαίο και την Κύπρο.

Την ίδια ώρα, εκδηλώνεται απροκάλυπτα ένα αλυτρωτικό αίτημα από την πλευρά της Αλβανίας, η οποία θέτει όλο και πιο δυναμικά στο προσκήνιο ζήτημα «τσαμουριάς».

Οι δύο χώρες, έχουν από καιρό συνάψει στρατηγική συμφωνία και η συνεργασία τους εκτείνεται σε όλα τα επίπεδα που δεν περιορίζονται μόνο στον ελλιμενισμό τουρκικών πολεμικών πλοίων στο Δυρράχιο και τον εκσυγχρονισμό του στρατιωτικού αεροδρομίου της Κούτσοβας.

Καταλαβαίνουν οι γνωρίζοντες τα κίνητρα του σημερινού πρωθυπουργού Έντι Ράμα, ο οποίος με προσφυγή του στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, επέτυχε την ακύρωση της Συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας- Αλβανίας για τον καθορισμό των χωρικών υδάτων.

Ερντογάν και Ράμα σε απόλυτο συντονισμό, αναπτύσσουν με αυξανόμενη συχνότητα έναν άξονα πιέσεων στην Αθήνα, η οποία παρακολουθεί αμήχανη και προβληματισμένη τις απανωτές προκλήσεις, αντιμετωπίζοντας προσθέτως τις συνέπειες της δεινής οικονομικής κρίσης, οι επιπτώσεις της οποίας, δεν αφήνουν ανέπαφες τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας.

Το τουρκικό καθεστώς, δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει ότι ασφυκτιά εντός των σημερινών γεωγραφικών του ορίων και προβάλει έναν πρωτοφανή γεωπολιτικό αναθεωρητισμό, αξιώνοντας να καταργηθεί η Συνθήκη της Λωζάνης με βάση την οποία χαράχτηκαν όχι μόνο τα ελληνοτουρκικά, αλλά, εν γένει τα τουρκικά σύνορα.

Πρώτιστος στόχος του επίδοξου «σουλτάνου», είναι βεβαίως η περιοχή της Μοσούλης, η οποία κατακυρώθηκε στο Ιράκ με απόφαση της Κοινωνίας των Εθνών, η αποτροπή δημιουργίας Κουρδικού Κράτους στο μαλακό του υπογάστριο, όπου επανεξετάζεται ο χάρτης και η επιβολή της θεοκρατίας που κατάργησε ο Κεμάλ.

Η ρευστότητα εξάλλου, που προκαλεί διεθνώς η μεταβατική εποχή μετά τον εκλογικό θρίαμβο του Τράμπ, σε συνδυασμό με το πάγωμα των σχέσεων με την Ευρώπη- η οποία όπως ομολογεί αφοπλιστικά η κυρία Μέρκελ «δεν έχει plan b αν καταρρεύσει η Συμφωνία για το Προσφυγικό»- προσφέρει ευκαιρίες και ο Ερντογάν δεν σκοπεύει να τις αφήσει αναξιοποίητες, εντείνοντας την πίεση προς την Ελλάδα.

Οι απειλές που εκτόξευσε πριν από δύο μόλις μέρες ότι θα προσαρτήσει την κατεχόμενη Κύπρο, το τελευταίο αποικιακό κράτος του πλανήτη, οι οποίες μάλιστα, βρίσκουν απήχηση σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα της Τουρκίας και οι συνεχείς στρατιωτικές προκλήσεις στο Αιγαίο, έρχονται σε μια εποχή όπου Αθήνα και Λευκωσία βρίσκονται σε κατάσταση περιορισμένης ισχύος.

Ο Κυπριακός λαός, 12 χρόνια μετά το δημοψήφισμα, έχει μπροστά του μια παραλλαγή του διαβόητου Σχεδίου Ανάν και μόνο χάρη στον μαξιμαλισμό της Άγκυρας, έχουν ναυαγήσει προσώρας οι απευθείας διαπραγματεύσεις και η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όσοι παρακολουθούν ψύχραιμα τις εξελίξεις, σημειώνουν χωρίς περιττές κινδυνολογίες ότι ο κίνδυνος ενός θερμού επεισοδίου αυτήν την ώρα, είναι περισσότερο υπαρκτός από ποτέ.

Γιώργος Χατζηδημητρίου

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr