Η σύνθεση της «νέας» κυβέρνησης που παρουσίασε ο Α. Τσίπρας, είναι αποτέλεσμα του σεβασμού στην κομματική επετηρίδα και της απαρέγκλιτης τήρησης παραλυτικών εσωκομματικών ισορροπιών, διανθισμένη με έντονες πινελιές ΠΑΣΟΚ.

Οι πολίτες έδωσαν στον πρωθυπουργό τη δεύτερη ευκαιρία που ζητούσε, όμως στην πολιτική αγορά, δεν είναι λίγοι όσοι αναρωτιούνται αν και αυτήν τη φορά, είναι έτοιμος να την αξιοποιήσει.

Παρά την πολιτική κυριαρχία του ΣΥΡΙΖΑ, η αμηχανία στο υπουργικό συμβούλιο είναι έκδηλη, ιδίως μετά τις επιθέσεις του τμήματος δικαιωμάτων του κόμματος στους Δ. Καμμένο και Μ. Μπόλαρη που προκάλεσαν την αποπομπή του πρώτου από την κυβέρνηση 12 μόλις ώρες μετά την ορκωμοσία του και μια γενικότερη αίσθηση ότι η Κουμουνδούρου επιστρέφει στις εποχές της ομοσπονδιακής λειτουργίας...

Στην παρούσα φάση, όπως, παρόλα αυτά τονίζουν κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, ο πρωθυπουργός έχει απολύτως καθαρό ορίζοντα προκειμένου να εργαστεί σκληρά για να ανακτήσει το χαμένο έδαφος και να ενισχύσει την αξιοπιστία της χώρας έναντι των εταίρων και δανειστών.

Η ΝΔ, έχει ήδη εισέλθει σε μια μακρά περίοδο ενδοσκόπησης καθώς, αναζητά όχι μόνον ένα ηγέτη που θα δώσει λάμψη στο γερασμένο κόμμα, αλλά κυρίως πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία και προγραμματική πρόταση ώστε να επανέλθει με αξιώσεις στο προσκήνιο. Και αφετέρου τα κόμματα της Κεντροαριστεράς, διαγκωνίζονται για μια θέση σε ένα πολιτικό οικόπεδο που νέμεται με άνεση τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το πολιτικό σύστημα εν γένει, όπως σημειώνουν οι προσεκτικοί παρατηρητές, βρίσκεται σε φάση αναδιάταξης, δεδομένου ότι η πολιτική χωροταξία «μνημονιακών- αντιμνημονιακών» δυνάμεων έχασε την αξία της και απορυθμίστηκε, επιβάλλοντας πλέον την ανάγκη να στοιχειοθετηθούν πραγματικές διαφορές που να αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες θέσεις και σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την περιδίνηση.

Ο βραχύς προεκλογικός αγώνας, όπως γενικά ομολογείται, καθόλου δεν στηρίχθηκε πάνω σε καθαρές θέσεις, ούτε καν «ασχολήθηκε» με τα υπαρκτά προβλήματα της χώρας, αφού περιορίστηκε στη σύγκρουση «παλαιού- νέου» που αφήνει αμέτοχους τους πολίτες.

Επιβεβαιώθηκε αυτό με την εντυπωσιακή αποχή, εξαιτίας της οποίας από το 2004, μέχρι σήμερα, 2 εκ. Έλληνες αποδοκιμάζουν συλλήβδην τα σημερινά κόμματα και δεν αντιπροσωπεύονται στη Βουλή. Από τις δυνάμεις που δε βαρύνονται με αξιόποινη δράση και ναζιστικά πρότυπα, μόνο το ΚΚΕ και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά επιμένουν σε έναν διαφορετικό δρόμο. 

Η συναίνεση στον ατέρμονο δρόμο των μνημονίων, δεσμεύει πολιτικά τους υπόλοιπους. Στις συνθήκες αυτές, προέχει όπως αναγνωρίζουν καθολικά στελέχη όλων των κομμάτων, η συνεπής εφαρμογή όσων συνομολόγησε ο κ. Τσίπρας και η κατάρτιση ενός εθνικού, συνεκτικού σχεδίου που θα επιτρέψει να κινηθεί η Οικονομία και να χαράξουν ευοίωνες προοπτικές για τον κόσμο της εργασίας και ειδικά τη νεολαία της χώρας.

Υπενθυμίζεται συνοπτικά, ότι η κυβέρνηση που βγήκε νωπή από τις κάλπες, έχει αναλάβει ρητή υποχρέωση να συγκεντρώσει τους επόμενους 15 μήνες, μέχρι το τέλος του 2016, συνολικά 4,8 δισ. ευρώ και άλλα 6,3 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2018, τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας και θα διοχετευθούν στην αποπληρωμή χρεών, αλλά και για μισθούς και συντάξεις.

Θα προλάβουμε; Ο χρόνος, που πάντως, όπως παραδέχονται όλοι στην κυβέρνηση και το Μαξίμου δεν είναι πλέον με το μέρος μας, θα δώσει περισσότερο σύντομα από όσο υποθέτουν ορισμένοι τις απαντήσεις...

Γ.Χ.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr