Ουσιαστικά κινούμενη σε άλλη γραμμή από την κεντρική της ΝΔ, επισήμανε ότι πρέπει να υπάρξει ενημέρωση της Επιτροπής και από αυτούς που ξεκίνησαν (σε υπηρεσιακό επίπεδο, ή άλλο) τη διαδικασία αυτή, καθώς, όπως είπε, πολλές φορές ο τελικός υπογράφων έχει τη μικρότερη εμπλοκή σε μια διαδικασία.

Την πρόταση, για την κλήση του κ. Στουρνάρα στην επόμενη συνεδρίαση της Επιτροπής, είχε κάνει η πρόεδρος της Βουλής και πρόεδρος της Επιτροπής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, ώστε ο πρώην υπουργός Οικονομικών να ενημερώσει για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, ανάμεσα στο ελληνικό δημόσιο και την γερμανική εταιρεία, τον οποίο και υπέγραψε.

Αρνητικοί στην κλήση του Γ. Στουρνάρα εμφανίστηκαν οι βουλευτές της ΝΔ, Χαράλαμπος Αθανασίου και Γιάννης Τραγάκης. Παρών ψήφισε ο Ευάγγελος Μεϊμαράκης, ο οποίος διαφώνησε με τη διαδικασία και κατηγόρησε την πρόεδρο της Βουλής για "βιασύνη", σε ό,τι αφορά την κλήση του πρώην υπουργού Οικονομικών.

Στην τοποθέτησή της στην επιτροπή η κα Κεφαλογιάννη συνέδεσε την υπόθεση της Siemens με την πρωτοφανή κρίση που ζει η χώρα, κάτι που αποτελούσε και αποτελεί μόνιμη επωδό της πολιτικής επιχειρηματολογίας της Αριστεράς.

«Η υπόθεση της Siemens αποτελεί ένα πρωτοφανές, μοναδικό στα μεταπολεμικά χρόνια γεγονός με πολλαπλές προεκτάσεις. Ουσιαστικά ναρκοθετεί όλη τη δεύτερη περίοδο της μεταπολίτευσης. Γιατί αποτελεί μια τοξική υπόθεση που διαπερνά και μολύνει ολόκληρη την πολιτική και κοινωνική λειτουργία του τόπου. Διαβρώνει το πολιτικό σύστημα, αλλοιώνει τον επιχειρηματικό ανταγωνισμό, καθιστά την Ελλάδα ευάλωτη στις σχέσεις της με τρίτες χώρες. Η μεγάλη κρίση που βιώνουμε σήμερα έχει και στην υπόθεση της Siemens βαθιές ρίζες» τόνισε.

Αξίζει να σημειωθεί ο πατέρας της Όλγας Κεφαλογιάννη, Γιάννης Κεφαλογιάννης πρώην υπουργός, παραιτήθηκε από την κυβέρνηση Ζολώτα όταν οι πολιτικοί αρχηγοί αποφάσισαν την πρώτη και κρίσιμη απευθείας ανάθεση -χωρίς διαγωνισμό- ενός εκατομμυρίου ψηφιακών παροχών στη Siemens και την Intracom. Επιπλέον έιχε καταθέσει σημαντικά στοιχεία στην κατάθεσή του στην Επιτροπή διερεύνησης το 2010 στη Βουλή.

Όπως τόνισε η κα Κεφαλογιάννη «από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’90 υπήρξαν πολιτικοί που με τους λόγους αλλά κυρίως με τις πράξεις τους έδειξαν την αντίθεση τους σε αυτό το νοσηρό φαινόμενο» και προσέθεσε. «Έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου αλλά δεν εισακούσθηκαν. Σήμερα όμως σημασία έχει να προχωρήσουμε μπροστά. Να διδαχθούμε από αυτή τη δυσάρεστη ιστορία και να βρούμε τους τρόπους να μην την επαναλάβουμε. Υπάρχουν πολιτικοί, από όλες τις παρατάξεις, που έχουν τη θέληση να αντιμετωπίσουν το παρελθόν με τόλμη και να δουλέψουν σκληρά για το μέλλον».

Εμφανίσεις και come back

Η τοποθέτηση αυτή έρχεται σε μια στιγμή αναδιάταξης των επιχειρηματικών συμφερόντων στη χώρα στο φόντο και της μεγάλης κρίσης χρέους. Δεν είναι τυχαίο ότι και πρωταγωνιστές εκείνης της εποχής επιστρέφουν, όπως ο Σωκράτης Κόκκαλης, με δημόσιες εμφανίσεις και νέες συμμαχίες με εφοπλιστικές οικογένειες διεκδικώντας ρόλους.

Το ζήτημα όμως είναι ότι τα μεγάλα ζητήματα, οι «παραδοσιακές» παθογένειες της Ελληνικής οικονομικής και πολιτικής ζωής βλ. Siemens, παραμένουν ακόμα χωρίς οδικό σαφή χάρτη αντιμετώπισης. Η φοροδιαφυγή, τα δυσθεώρητα χρέη κραταιών παραγόντων του τόπου, η λίστα Lagard, οι κρατικές προμήθειες και οι επονομαζόμενοι ολιγάρχες εξακολουθούν να μη βρίσκονται στο κεντρικό πυρήνα της συζήτησης για τη λύση της Ελληνικής κρίσης. Εκτός αν υπάρξει κάποια έκπληξη… 

Γ.Α.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr