Με δεδομένο ότι μέχρι στιγμής, το δημοσκοπικό, τουλάχιστον, προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι αδιαμφισβήτητο, το ενδιαφέρον εστιάζεται στην αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος.
Τις εκτιμήσεις δυσχεραίνει η πρωτοφανής ρευστότητα στο πολιτικό τοπίο, με την θεαματική παρουσία νεοπαγών σχηματισμών, αλλά, και την παλινόρθωση με νέους αυτή τη φορά πρωταγωνιστές του πάλαι ποτέ κραταιού δικομματισμού.
Μολονότι, ο νόμος Σκανδαλίδη- Παυλόπουλου, είναι ήδη γνωστός, αρκετοί επιμένουν να συνδέουν την αυτοδυναμία, με την διαφορά μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου κόμματος. Αρκεί ωστόσο διαφορά ακόμα και μιας ψήφου, ώστε ο πρώτος να εισπράξει προνομιακά το «μπόνους» των 50 εδρών.
Διότι η αυτοδυναμία κρίνεται καταλυτικά, από το ποσοστό των κομμάτων που δεν θα περάσουν το κατώφλι του 3% για την είσοδο στη Βουλή. Όσο μεγαλύτερο είναι αυτό το άθροισμα, τόσο χαμηλώνει το ποσοστό που χρειάζεται το πρώτο κόμμα για την αυτοδυναμία.
Στο θεωρητικό ενδεχόμενο το άθροισμα των κομμάτων που μένουν εκτός Βουλής είναι μηδενικό (0%), τότε ο πήχης της αυτοδυναμίες τοποθετείται στο 40,4%.
Κάθε φορά που το ποσοστό των δυνάμεων που μένουν εκτός Κοινοβουλίου αυξάνεται κατά 1%, το πρώτο κόμμα, χρειάζεται αντίστοιχα, κατά 0,4% μικρότερο ποσοστό για την κατάκτηση της πολυπόθητης αυτοδυναμίας.
Αν το δούμε με την ακρίβεια των αριθμών:
Με 6% στα εκτός Βουλής, (τόσο ήταν στις εκλογές του Ιουνίου του 2012)ο πρώτος χρειάζεται 38%.
Με 7% χρειάζεται 37,6%.
Με 8% χρειάζεται 37,2%.
Με 9% χρειάζεται 36,8%.
Με 10% χρειάζεται 36,4%.
Με 11% χρειάζεται 36%.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr