Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι ο Ρέντσι είναι προετοιμασμένος να παρουσιάσει μία πρόταση - πακέτο προς συζήτηση, με την οποία ο ίδιος θα επιδιώξει να παίξει ηγετικό ρόλο μεταξύ των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, επιλέγοντας όμως μία τακτική ρεαλιστικού συμβιβασμού και όχι μετωπικής σύγκρουσης με την Γερμανία και τα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων.
Με βάση τις ίδιες πηγές, η ιταλική κυβέρνηση έχει ήδη προετοιμάσει ένα σχέδιο προς επεξεργασία, στο επίκεντρο του οποίου επαναφέρει έναν όρο και ένα μοντέλο ξεχασμένο, το οποίο θα επιδιώξει να «αναστήσει» και να το καταστήσει κεντρικό θέμα συζήτησης στην Ευρώπη για την επόμενη ημέρα της κρίσης.
Πρόκειται για μία διασκευασμένη εκδοχή του μοντέλου που έχει κατά το παρελθόν περιγραφεί με τον όρο flexicurity, έναν αδόκιμο συδυασμό των εννοιών flexibility (ευελιξία) και security (ασφάλεια). Είχε υιοθετηθεί - στην προ-ΟΝΕ εποχή, πάντως - από την Φινλανδία, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και με εντυπωσιακά αποτελέσματα στην δομική μεταστροφή της οικονομίας και την οικονομική ανάκαμψη.
Φιλοδοξία της ιταλικής κυβέρνησης είναι με την πρωτοβουλία της αυτή, να δώσει εναύσματα και δυνατότητες συνθέσεων στην Ευρώπη, μέσω της θεσμοποίησης και προσαρμογής των ανατροπών ή μεταρρυθμίσεων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια.
Μεταξύ των άλλων, η πρόταση αυτή προβλέπει μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας με διευκολύνσεις απολύσεων, αλλά την ίδια στιγμή παροχή αξιοπρεπών επιδομάτων ανεργίας, ασφαλιστική πρόνοια για τους ανέργους, και προσαρμογές μισθών, επιδομάτων και συλλογικών διαπραγματεύσεων «στις συνθήκες του οικονομικού κύκλου», μία φράση που περιγράφει στην ουσία την όλη φιλοσοφία της πρότασης και αφήνει πολλά περιθώρια για γεφύρωση των πιθανολογούμενων αντιδράσεων από άλλες κυβερνήσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες και με βάση τις ήδη υπάρχουσες ενδείξεις, η πρωτοβουλία αυτή της ιταλικής κυβέρνησης ήδη προδιαγράφει κάποιες εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το σχέδιο πρότασης ήδη έχει απορρίψει η γαλλική κυβέρνηση, η οποία κινείται σε μία απεγνωσμένη πορεία απόκλισης από το Βερολίνο, υπό την απειλή της Μαρίν Λεπέν.
Κατά τον τρόπο αυτό ναυαγεί εκ προοιμίου κάθε δυνατότητα δημιουργίας ενός γαλλο-ιταλικού άξονα.
Σε αυτόν, παρεμπιπτόντως έχει σπεύσει να επενδύσει πολλά ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος στον Ρέντσι βλέπει, ή έβλεπε μέχρι τώρα, έναν δυνάμει σύμμαχο.
Τώρα ο Ρέντσι φαίνεται ότι τρέχει γρηγορότερα από τον Τσίπρα και επιλέγει διαφορετική κατεύθυνση στο κρίσιμο σταυροδρόμι.
Σε ό,τι αφορά τον Σαμαρά, μάλλον δύσκολα θα τοποθετηθεί υπέρ της πρότασης Ρέντσι, καθώς βασικό του μέλημα είναι «να διώξει την τρόικα» με τρόπο ηρωικό και εκλογικά βολικό.
KA
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr