Αυτή είναι η σημερινή εικόνα της χώρας και όποιος υποστηρίζει το αντίθετο ή δεν ξέρει τι του γίνεται, ή είναι κακόπιστος. Το χειρότερο δε είναι ότι δεν υπάρχει ούτε πολιτική, αλλά ούτε και συλλογική βούληση για βελτίωση. Οι πάντες σχεδόν είναι απαθείς, μένουν αδρανείς, μοιάζουν βολεμένοι έως ευχαριστημένοι και φοβούνται το πολιτικό κόστος. Αρα μηδέν εις το πηλίκο ενώ η χώρα βυθίζεται και τρανό παράδειγμα είναι αυτό της απεργίας των δασκάλων, που αύριο ίσως μετατραπεί σε απεργία όλων των εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα τα παιδιά του δημοτικού να μην κάνουν μάθημα από την αρχή του σχολικού έτους, τα μεγαλύτερα να κινδυνεύουν να μείνουν και αυτά εκτός τάξεων από την προσεχή εβδομάδα και οι γονείς να τρελαίνονται.
Οι δάσκαλοι λοιπόν απαιτούν να αυξηθεί ο πρώτος μισθός του άγαμου από 955 ευρώ καθαρά στα 1400 ευρώ, καθαρά επίσης και ανάλογα να αυξηθούν και όλοι οι άλλοι μισθοί. Τους το υποσχέθηκε προεκλογικά η κυβέρνηση και επικαλούνται ομιλίες του υφυπουργού κ. Καλού προς αυτούς, όπου πραγματικά ο λεγάμενος πλειοδοτούσε σε υποσχέσεις, με τις ευλογίες προφανώς του τότε Μητροπολίτη Πειραιά που τον στήριζε και τον υποστήριζε. Με αυτή την έννοια δεν έχουν άδικο, αλλά από την άλλη πλευρά ο καθαρός μισθός των 955 ευρώ, ως πρώτος, δεν είναι κακός για τα ελληνικά πλαίσια. Να μην ξεχνάμε ότι οι έλληνες δάσκαλοι εργάζονται 8-9 μήνες και δεν αποτελούν πλέον φαινόμενα μόρφωσης και επαρκούς επαγγελματισμού στην πολύ μεγάλη τους πλειοψηφία.
Εκείνο όμως που παρατηρεί κανείς βλέποντας την εξέλιξη των μισθών τους και συγκρίνοντας με τους μισθούς των συναδέλφων τους σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης είναι ότι ο αρχικός μισθός με τον καταληκτικό έχουν πολύ μικρή απόσταση. Ο άγαμος που ξεκινάει με 955 ευρώ καταλήγει στα 1423 ευρώ μετά από 35 χρόνια και αν στο μεταξύ έχει παντρευτεί και έχει αποκτήσει δύο παιδιά φτάνει στα 1494 ευρώ. ΄Αρα το βασικό ζητούμενο είναι ανοίξει η ψαλίδα μεταξύ πρωτοδιοριζομένων και βετεράνων και να δοθούν κίνητρα απόδοσης, πέρα από το διευθυντικό επίδομα. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις χώρες, αυτό θα έπρεπε να συμβαίνει και εδώ, αλλά δεν συμβαίνει. Δεν συμβαίνει γιατί δεν το θέλουν οι συνδικαλιστές, γιατί δεν το θέλει το σώμα για να μη διχαστεί και γιατί δεν το σκέπτεται ή δεν το τολμά η κυβέρνηση, αλλά ούτε η αντιπολίτευση το προτείνει. Απλά πράγματα.
Και μια και πιάσαμε την κυβέρνηση στο στόμα μας, είναι φανερό ότι προσπαθεί να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες και ταυτόχρονα να χαράξει την πορεία της προς την κήρυξη πρόωρων εκλογών αφ΄ ενός δημιουργώντας κλίμα οικονομικής ευεξίας και αφ΄ ετέρου προσεγγίζοντας πάλι την Εκκλησία, Γι΄ αυτό ο κ. Αλογοσκούφης αραδιάζει καθημερινά οικονομικούς δείκτες, υποτίθεται ή πραγματικά βελτιωμένους και γιαυτό κάνει κόλπα ως Δαβίδ Κόπερφηλντ για να ξεφύγει η οικονομία από την επιτήρηση, στην οποία ο ίδιος την έβαλε. Για τον ίδιο λόγο συναντά ο κ. Καραμανλής τον κ. Χριστόδουλο και του τάζει
Αγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr