Για τους κ. κ. Παραστρατίδη και Κουτσούκο που είχαν διαφοροποιηθεί και στην  ψηφοφορία του Φεβρουαρίου και υπέβαλαν ειδικό αίτημα επανόδου και συμμετοχής στους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ, τον Μάιο και τον Ιούνιο, στην Ιπποκράτους θεωρούν ότι τίθεται σοβαρό ζήτημα πολιτικής ηθικής και δεοντολογίας, γιατί «γνώριζαν ότι η χώρα έχει υποχρέωση να λάβει πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα και υποστήριξαν το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ που βασιζόταν στην διεκδίκηση αλλά και την ανάγκη τελικής συμφωνίας με τους εταίρους για την πορεία εξόδου από την κρίση». Επισημαίνουν επίσης» τη σοβαρότητα της στάσης των βουλευτών, που σε προηγούμενες φάσεις παραιτήθηκαν  από τις έδρες τους, επειδή δεν ήθελαν να ψηφήσουν σύμφωνα με την κομματική γραμμή».

 

Στην Ιπποκράτους υπογραμμίζουν επιπλέον με νόημα ότι, η πρόταση  να αποφασίσει συλλογικά η Κ.Ο. και η μειοψηφία να αποδεχθεί την θέση της πλειοψηφίας, ώστε να υπάρχει στη Βουλή πειθαρχημένη στάση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, όπως  και η πρόταση να έλθουν όλα τα μέτρα σε ένα άρθρο υποβλήθηκε από τον κ. Σκανδαλίδη και υιοθετήθηκε από τον Πρόεδρο και την Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ.

 

«Ουδέν κακόν αμιγές καλού», λένε με άλλα λόγια για την εξέλιξη στο ΠΑΣΟΚ. «Η ύπαρξη δύο γραμμών για την πορεία της χώρας δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Ήταν άλλωστε αυτό το βασικό πρόβλημα στη συνολική διαχείριση της κρίσης από τις αρχές του 2010 έως σήμερα. Εάν γινόταν δεκτή η άποψη όσων ψήφισαν «κατά» ή «παρών» ή απείχαν», σημειώνουν στην Ιπποκράτους, «σήμερα δεν θα υπήρχε κυβέρνηση, η κατάσταση στην οικονομία και την κοινωνία θα ήταν ανεξέλεγκτη και εκρηκτική και η χώρα θα πήγαινε  σε εκβιαστικές εκλογές, με το ΠΑΣΟΚ να είναι δακτυλοδεικτούμενο ως υπεύθυνο της κρίσης, σε αντίθεση με την επιεική στάση που κρατούν τα ΜΜΕ ως προς τη ΔΗΜΑΡ».

 

Καρφιά στη ΔΗΜΑΡ

 

«Η απόφαση της ΔΗΜΑΡ να δηλώσει «παρών», δηλαδή να προσμετρηθεί στις ψήφους που δόθηκαν κατά του νομοσχεδίου των μέτρων καθώς η έγκριση απαιτεί πλειοψηφία επί των παρόντων, έθεσε σε κίνδυνο την ίδια την υπόσταση της κυβέρνησης και βεβαίως τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας», λένε στο ΠΑΣΟΚ και συμπληρώνουν:  «Οι 27 θετικές ψήφοι του ΠΑΣΟΚ είχαν ιδιαίτερο ειδικό βάρος, αν ληφθεί υπόψη ότι και η ΝΔ κατέγραψε ήδη τρεις απώλειες βουλευτών (Νικολόπουλος, Σταυρογιάννης, Κασαπίδης)».

 

Κατηγορίες για προσωπικές στρατηγικές

 

Εκφράζουν επίσης τη λύπη τους για το γεγονός ότι κάποια λίγα, συγκεκριμένα - και πάντα τα ίδια- στελέχη, βρέξει χιονίσει, ανεξάρτητα από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα, ανεξάρτητα από τις προσπάθειες που καταβάλλει συλλογικά η παράταξη, ανεξάρτητα από τις προτεραιότητες της εθνικής διαπραγμάτευσης , ακολουθούν αταλάντευτη την προσωπική τους στρατηγική, προκαλώντας δυσανάλογα μεγάλη φθορά στην παράταξη, αλλά και στην ίδια την αξιοπιστία της χώρας και το κλίμα του δημοσίου βίου.

Στην Ιπποκράτους δεν σχολιάζουν περισσότερο την επίσημη ανεξαρτητοποίηση του κ. Μίμη Ανδρουλάκη, θεωρούν όμως στρατηγική φενάκη την επιδίωξη σύγκλισης μεταξύ ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ, ενώ θεωρούν αναγκαστικό να ανοίξει πλέον με πιο συγκεκριμένο και ευθύ τρόπο  η συζήτηση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, μετά την εμπειρία της κρίσιμης ψηφοφορίας.

 

Η απάντηση που έστειλε τέλος ο Γραμματέας της ΚΟ Γιάννης Μανιάτης στον Ανδρέα Λοβέρδο, ο οποίος την επομένη της ψηφοφορίας, την ημέρα που άρχιζε η συζήτηση του προϋπολογισμού και ενώ βρίσκεται σε πολύ λεπτή φάση η διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους   εταίρους και το ΔΝΤ ενόψει του Εurogoup, αποφάσισε να επανέλθει στις διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ και να ζητήσει μάλιστα και σύγκλιση της ΚΟ, από την οποία απουσιάζει επί τέσσερις μήνες, απηχεί τα αισθήματα της συντριπτικότατης πλειοψηφίας των βουλευτών, που σήκωσαν όλον αυτόν τον καιρό το βάρος της παράταξης και έλαβαν, με συλλογικό και δημοκρατικό τρόπο όλες τις κρίσιμες και δύσκολες αποφάσεις.

 

Όπως τονίζει στους συνεργάτες του ο κ. Βενιζέλος, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που άντεξαν και σήκωσαν το βάρος των δύσκολων αυτών αποφάσεων αξίζουν μεγάλης τιμής. Και η πρώτη τιμή που τους αξίζει είναι  αυτή καθαυτή η συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες της Κ.Ο.