Στις εκλογές του 2012 μπορούν να αποδοθούν πολλοί χαρακτηρισμοί. «Μνημονιακές ή αντι μνημονιακές», εκλογές για παραμονή ή έξοδο της χώρας μας από το ευρώ ή και από την ευρωζώνη, και γενικότερα πάρα πολλά άλλα λεκτικά σχήματα για να συνοδεύουν τη ψήφο μας καθώς την αφήνουμε στην κάλπη.
Οι συνδαιτυμόνες του δικομματισμού προσπάθησαν στην προεκλογική περίοδο αλλά και πριν από αυτή, να προβάλουν στους πολίτες ένα κοινό μέτωπο, μια κοινή «γραμμή» ότι πρέπει οι ψηφοφόροι να αποφύγουν τα «άκρα». Ισχυριζόμενοι πως οι πολιτικές in extremis που προτάσσουν διάφορα κόμματα (Ανεξάρτητοι Έλληνες και Χρυσή Αυγή από τη Δεξιά και ΚΚΕ από την Αριστερά) δεν πρέπει να επηρεάσουν τους ψηφοφόρους γιατί θα «οδηγηθούμε σε καταστάσεις που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Αυτή είναι η θέση που υποστηρίζουν δημόσια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για το «φόβο των άκρων», όπως υποστηρίζουν τα δύο κόμματα.
Βέβαια, από την Ιπποκράτους αλλά και από τη Συγγρού δε φοβούνται την ανάδειξη του ΚΚΕ ως πρώτο κόμμα στη Βουλή ούτε την καθιέρωση του Πάνου Καμμένου ως αξιωματική αντιπολίτευση. Τα επιτελεία των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αποτελούνται από αρκετά έμπειρους πολιτικούς για να γνωρίζουν πως στην παρούσα φάση δεν πρόκειται να έχουμε φαινόμενα Τουρκίας ( όταν η γειτονική χώρα ζήτησε βοήθεια από το ΔΝΤ, η απαξίωση των πολιτών προς τα μεγάλα κόμματα ήταν τόσο μεγάλη που ουσιαστικά τα επόμενα χρόνια εξαφανίστηκαν από το πολιτικό σκηνικό).
Όχι, τα δύο μεγάλα κόμματα γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να ισχύσει στις εκλογές του Μάιου. Απλά γνωρίζοντας τις εκλογικές διαρροές που έχουν μετά από την πολιτική που ασκήθηκε από αυτά, προσπαθούν με λεκτικές υπερβολές («θα μας γυρίσετε στη δραχμή και στην καταστροφή» το πιο δημοφιλές αντεπιχείρημα προς τα «άκρα») να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους. Από τα επιτελεία του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Αντώνη Σαμαρά τονίσουν πως η συγκεκριμένη τακτική θα αποφέρει αποτελέσματα στην κάλπη.
Αναφέραμε παραπάνω ότι στις εκλογές του 2012 έχουν δοθεί πολλά «παρατσούκλια». Ωστόσο, ένα ορισμός που φαίνεται, με μια ψύχραιμη ματιά, να είναι απόλυτα έγκαιρος είναι «ο κλυδωνισμός του Κέντρου». Και είναι λογικό να συμβαίνει αυτό, αφού οι κεντρώες πολιτικές από το ΠΑΣΟΚ (Κεντροαριστερά) και τη ΝΔ (Κεντροδεξία) δεν έδωσαν οριστικές λύσεις και σταθερές πολιτικές. Εξάλλου, αποκορύφωμα των πολιτικών που άσκησαν τα δύο μεγάλα κόμματα είναι η κατάσταση που βιώνει η χώρα τα τελευταία 2,5 χρόνια.
Ο χώρος του «Κέντρου» λοιπόν φαίνεται να δέχεται ένα πολύ μεγάλο πλήγμα και κατά συνέπεια πολλοί πολίτες να στρέφονται σε σχηματισμούς που εκφράσουν καθαρά, ή και λιγότερο καθαρά, τους χώρους της Αριστεράς και της Δεξίας. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η ενίσχυση που θα έχουν τα δύο πολιτικά «ρεύματα», αφού είναι δεδομένο ότι το ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος δεν έχει κατασταλάξει ακόμα στο τι θα ψηφίσει.
Aλέξανδρος Βέλμαχος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr