«Η κρίση ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2007 και το μνημόνιο ήρθε την άνοιξη του 2010. Το μνημόνιο είναι ένα σχέδιο ενάντια στην κρίση, με αρκετά σωστά και αρκετές αδυναμίες. Ας δούμε και πώς το εφαρμόσαμε! Όταν δεν είσαι αποφασισμένος να συγκρουστείς πολιτικά με τα προβλήματα, πληρώνεις ένα τίμημα».

Αυτό δηλώνει ο υπουργός Εσωτερικών, Τάσος Γιαννίτσης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Athens Voice. Μεταξύ άλλων, μιλά για «κατάντια», για την οποία ωστόσο δεν θα πρέπει να ρίχνουμε το φταίξιμο στην Ευρώπη, και κάνει λόγο για «κάθαρση», που είναι αναγκαία, προκειμένου η χώρα να προχωρήσει μπροστά.

«Η κυβέρνηση Παπαδήμου ανέλαβε κάτω από δραματικές συνθήκες, γνωρίζοντας ότι το στοίχημα που της ανατέθηκε να κερδίσει ήταν εθνικό και οι πιθανότητες επιτυχίας άγνωστες. Δέχθηκε, όμως, γιατί δεν θεώρησε ότι είχε δικαίωμα να αρνηθεί. Ο κεντρικός στόχος που κυριαρχούσε ήταν ένας και μόνος: πώς θα αποφευχθεί μια χρεοκοπία που θα κατέστρεφε εθνικά όνειρα, θα πλήγωνε την εθνική αυτοπεποίθηση και θα άνοιγε την πόρτα σε πολλές πολιτικά ανεύθυνες και αντι-ευρωπαϊκές δυνάμεις και ιδέες.

Όταν ολοκληρώσει τη θητεία της θα έχει λειτουργήσει ως γέφυρα, ως μια καλύτερη αφετηρία για την επόμενη κυβέρνηση. Η επιτυχία της θα κριθεί από αυτά. Για την ώρα δίνει μια μακρά και θεμελιακή για τη χώρα μάχη» εξηγεί ο κ. Γιαννίτσης, ερωτηθείς σχετικά με το ρόλο και την αποστολή της κυβέρνησης Παπαδήμου.

Όσον αφορά στο ζήτημα των εκλογών, ο υπουργός υποστηρίζει ότι, «αυτό που πολιτικά έχει σημασία, πριν ή μετά τις εκλογές, είναι με ποιο τρόπο δεν θα είμαστε για άλλη μια φορά χαμένοι. Το αν είναι αναγκαία μια παράταση δεν μπορώ να το πω εγώ, ούτε μπορεί να λεχθεί σήμερα. Θα το δείξει η πραγματικότητα».

«Τώρα, το αν θα εξαντλούμαστε μέχρι να γίνουν οι εκλογές στο να διαχειριζόμαστε την τραγικότητα των στιγμών μας παρέα με το ερώτημα των εκλογών ή αν θα διαχειριζόμαστε την τραγικότητα των συνθηκών μας έπειτα από εκλογές είναι παρακμιακό δίλημμα» υπογραμμίζει.

Όσον αφορά στο ζήτημα της ανάπτυξης, που τόσο έχει ανάγκη η χώρα, ο κ. Γιαννίτσης παρατηρεί ότι «χρειαζόμαστε συνεπείς και στοχευμένες πολιτικές από κράτος και επιχειρηματικό τομέα για την ενίσχυση της παραγωγικότητας, τη διεύρυνση της παραγωγικής μας βάσης με νέα προϊόντα και υπηρεσίες, την εισαγωγή οργανωτικών, θεσμικών και ποιοτικών αλλαγών ή την επίτευξη λειτουργικών βελτιώσεων στο εσωτερικό των επιχειρήσεων».

Κληθείς να εξηγήσει την πρόσφατη τοποθέτησή του, στη Βουλή, ότι «μέσα στην κοινωνία μας έχουν ιδεολογικοποιηθεί καταστροφικές εμμονές», διευκρινίζει ότι «για δεκαετίες αποδεχτήκαμε να προχωράμε μια εύκολη και ανέμελη πορεία, μεταθέτοντας το λογαριασμό στο μέλλον, σε βάρος των νέων γενεών, αλλά και των εαυτών μας».

«Έναν λογαριασμό, που δημιουργεί ισχυρές νέες ανισότητες. Στην ουσία, μέσα από τα συνεχή χρέη, με απίστευτη απληστία αποσπούσαμε από το μέλλον ό,τι μπορούσαμε, προκειμένου να χαρούμε ένα καλύτερο σήμερα, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι ήμασταν έξυπνοι, ικανοί, παραγωγικοί. Ήμασταν σίγουρα όλα απ' αυτά, απλώς όχι όσο νομίζαμε».

Όσο για τη «μαύρη τρύπα» στα οικονομικά των κομμάτων, σημειώνει ότι «το θέμα είναι υπαρκτό, αλλά δεν θα αντιμετωπιστεί με λαϊκίστικο τρόπο ή με όρους πολιτικού εντυπωσιασμού. Τα κόμματα είναι θεσμοί της δημοκρατίας και χρηματοδοτούνται σε όλες τις χώρες. Αδυναμίες, υπερβολές, αστοχίες ή παθογένειες πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Ζήτησα να ξεκινήσει μια διαδικασία στο πλαίσιο της Βουλής και περιμένω να δω αν θα οδηγήσει σε προτάσεις για αλλαγές. Αν ναι, είμαι έτοιμος να κινηθώ νομοθετικά. Αν όχι, το θέμα θα παραμείνει για επόμενη κυβέρνηση. Σε αλλαγές δεν μπορώ να προχωρήσω χωρίς κοινοβουλευτικές συναινέσεις. Ούτε θα το "παίξω" συγκρουσιακά, για να κάνω τον αρεστό στην κοινή γνώμη. Φυσικά, θα έχω τις απόψεις μου».